Στον χωρισμό λίγο που διαλύεσαι και λίγο που ξαναγεννιέσαι

Το διάστημα μετά από έναν χωρισμό είναι δύσκολο κι οδυνηρό. Προσπαθείς να ξαναβάλεις τη ζωή σου σε σειρά, ενώ επιδιώκεις να φτιάξεις καινούρια όνειρα, χωρίς τη συμμετοχή κανενός. Κάνοντας την απόπειρα να σταθείς ξανά στα πόδια σου, περνούν όλα από μπροστά σου,  σαν ταινία επιστημονικής φαντασίας ή απλό ρομάντζο. Όνειρα που είχες κάνει για τα επόμενα χρόνια, ιδέες, σκέψεις, ακόμα κι αλλαγές. Όμως τη συγκεκριμένη αλλαγή δεν την είχες υπόψιν. Η μεταβατική ζωή που ξετυλίγεται μπροστά σου είναι 50-50. Έχει τα αρνητικά της, φυσικά, αλλά και τα θετικά της, για καλή μας τύχη.

Μέσα από τα συντρίμμια σου, προσπαθείς να βρεις τη συσσωρευμένη δύναμη που διαθέτεις, για να συνεχίσεις την καθημερινότητά σου, χωρίς απαραίτητα να καταλάβει κανείς τίποτα. Δεν έχεις χρόνο και θέληση για να εξηγήσεις τι σου συμβαίνει, αφού δεν έχεις τα κέφια σου, όπως τις προηγούμενες μέρες. Αλλάζεις. Το αισθάνεσαι ότι αλλάζεις. Στο χώρο εργασίας σου, οι κινήσεις σου ξαφνικά γίνονται αυτοματοποιημένες, αφού το μυαλό δεν είναι εκεί για να τις επιβλέπει. Δεν πολυμιλάς. Δεν έχεις όρεξη για κουβέντα. Απομονώνεσαι. Το μόνο που επιθυμείς είναι να τελειώσει η μέρα, να πας σπίτι για να έρθει η επόμενη.

Επιστρέφοντας σπίτι, πετάς τα πράγματά σου στο πάτωμα και πηγαίνεις για μπάνιο. Το καλύτερο μέρος για αυτοσυγκέντρωση και ηρεμία. Εκεί που δε σε ενοχλεί κανείς κι αφήνεσαι μόνο στη σκέψη σου. Αισθάνεσαι τόσο άδειος κι ανίκανος. Μικρός για να κάνεις το οτιδήποτε. Η καθημερινότητα επαναλαμβάνεται από την ίδια ρουτίνα κάθε μέρα, μέχρι να πάρεις μια απόφαση. Να συνεχίσεις και να μη δίνεις χώρο σε ό, τι σε πλήγωσε. Σκέφτεσαι πως κάθε αρχή και δύσκολη, μετά από τέτοια ήττα. Δεν έχεις άδικο. Αλλά η ζωή δεν τελειώνει εδώ. Μπορεί όλα να φαίνονται άδεια ‘ι άχρωμα, αλλά καιρός είναι να ανοίξεις το παράθυρο να μπει φως και να βάλεις λίγο χρώμα ξανά στη ζωή σου.

Ρίχνοντας τα βλέφαρά σου στο παρελθόν, ανασκαλεύεις τα όνειρα και τις επιθυμίες που είχες αφήσει στη μέση, μέχρι που ήρθε αυτός ο μεγάλος έρωτας, που τα έβαλε σε pause. Σου δίνεται μια λύση να μεγαλουργήσεις και πάλι, πραγματοποιώντας ό, τι δεν είχες πραγματοποιήσει μέχρι τώρα. Ευκαιρίες που δεν είχες δεχτεί, μια παράτολμη κίνηση που είχες απορρίψει, ταξίδια που ανέβαλες, διότι δεν είχες χρόνο κι άλλα τόσα. Οι αλλαγές από αυτή τη φάση και μετά θα είναι πολλές. Και πρώτα απ’ όλα, στο ίδιο σου το «εγώ». Βρίσκεις σημεία του χαρακτήρα σου που έχουν αλλάξει, που θέλεις να αλλάξουν ή που έχουν παραμείνει ανέγγιχτα.

Από τη μια πλευρά υπάρχει το κενό που αισθάνεσαι, λόγω της απώλειας που δημιουργεί η άδεια θέση δίπλα σου. Από την άλλη πλευρά πάλι, έχεις τη δυνατότητα να γνωρίσεις εσένα, καθώς και κάτι καινούριο, που αγνοούσες την ύπαρξή του μέχρι σήμερα. Από δραστηριότητες, μέχρι ανθρώπους. Μπορείς να αφιερωθείς στους φίλους και την οικογένειά σου, μαθαίνοντας μέσα από αυτούς τρόπους για να πας ένα βήμα παρακάτω.

Κατά αυτόν τον τρόπο, αρχίζουν οι μέρες σου να παίρνουν ξανά χρώμα και ουσία, με επίκεντρο εσένα. Χρειάζεται χρόνο για να μπορέσεις να ξεπεράσεις ό, τι σε βασανίζει. Αλλά, μέσα σ’ αυτό το διάστημα βρίσκεις τις δυνάμεις και τη θέληση να εξελιχθείς εσύ. Παίρνοντας τα πάνω σου, η αυτοπεποίθηση επανέρχεται σιγά-σιγά στα φυσιολογικά της. Ακτινοβολείς, χαρίζοντας δεξιά κι αριστερά το πιο λαμπερό σου χαμόγελο. Αρχίζεις επιτέλους να νιώθεις ελεύθερος, δίχως να σε κρατάει κάτι πίσω. Έχεις σπάσει τα δεσμά σου και κοιτάς μπροστά.

Ανοίγεσαι σε νέες γνωριμίες κι επαγγελματικούς στόχους, προβάλλοντας τον καινούριο σου εαυτό. Μπορεί ο φόβος για το άγνωστο πάντα να υπάρχει φωλιασμένος μέσα σου, αλλά έχεις βάλει βέλη και προτεραιότητες, για να γίνει όσο το δυνατόν πιο ανεχτός ο δρόμος του μέλλοντος. Γνωρίζοντας καλά τον εαυτό σου, νέα πράγματα σε περιμένουν με αγωνία στη γωνία. Αρκεί να είσαι έτοιμος να τα δεις και να τα αποδεχτείς. Τα καλύτερα είναι στο δρόμο κι έρχονται.