Τα κατοικίδιά μας είναι αυτά που παίρνουν όλο τ' άγχος από πάνω μας

Καθημερινά, το άγχος που βιώνουμε αποτελεί έναν από τους παράγοντες που μας εμποδίζουν να νιώσουμε ηρεμία χαλάρωση και σιγουριά για τον εαυτό μας, ενώ ταυτόχρονα επηρεάζει ποικιλοτρόπως πολλούς τομείς της ζωής μας (π.χ. τον επαγγελματικό, τον ερωτικό κ.λπ). Γιατί το άγχος είναι που μας οδηγεί στο να μην έχουμε διάθεση να συναναστραφούμε περισσότερο με άλλα άτομα, να μην μπορούμε να φάμε ή ακόμα και να επικοινωνήσουμε με τους αγαπημένους μας ανθρώπους, για να δούμε αν είναι καλά. Μας στερεί γενικότερα την όρεξη για κοινωνικοποίηση, φαγητό, γυμναστική, χόμπι και μας φτάνει στο να μη γνωρίζουμε γιατί και πώς έχουμε «παγώσει». Κλονιζόμαστε απ’ όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, κάποιες φορές χωρίς να έχουμε την θέληση ή το μέσο να τ’ αντιμετωπίσουμε. Η βοήθεια από κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας, ένα νέα χόμπι, η κίνηση, η επαφή με τη φύση, η μουσική, είναι όλα στοιχεία που μπορούν να βοηθήσουν κάποιον με άγχος. Υπάρχει και κάτι ακόμα όμως που μπορεί να κάνει τη διαφορά.

Κι αυτό το κάτι είναι ένας τετράποδος φίλος, που χωρίς δεύτερη σκέψη θα προσφέρει όλη την ανιδιοτελή του αγάπη. Μπορεί να είναι σκυλάκι, γατάκι, κουνελάκι ή οτιδήποτε άλλο μπορούμε να θεωρήσουμε οικείο για μας. Όσοι έχουμε κατοικίδια άλλωστε, ξέρουμε πως έχουν ακούσει όλες μας τις ιστορίες με προσοχή κι όλους μας τους προβληματισμούς χωρίς δεύτερη σκέψη. Έχουν υπάρξει οι καλύτεροι μας φίλοι όταν χωρίσαμε, όταν απολυθήκαμε, όταν χρωστούσαμε ένα κάρο μαθήματα κι όταν φτάσαμε στο χαμηλότερο σημείο της ζωής μας και δεν μπορούμε να σηκωθούμε από τα πατώματα.

Ξέρουν πως θα φύγουμε από το σπίτι, το αντιλαμβάνονται από νωρίς και κολλάνε πάνω μας. Η πόρτα ανοίγει και καθώς κλείνει, βλέπουμε τη σκιά τους να χάνεται από πίσω. Μέσα στην ημέρα, έχουμε τη σκέψη τους κι έχουν τη δική μας, μέχρι να επιστρέψουμε και να γίνει ο κακός χαμός. Πολλές αγκαλιές κι αμέτρητα φιλιά μας συνοδεύουν μέχρι την κρεβατοκάμαρα ή μέχρι το μπάνιο και δε σταματούν μέχρι να φύγει από πάνω μας κάθε στάλα άγχους ή πόνου. Κι όταν όλα αρχίζουν και μπαίνουν στη θέση τους, καθόμαστε στον καναπέ και λέμε τα νέα μας. Τους εξηγούμε πώς ήταν η δουλειά, τι μας στεναχώρησε σήμερα, πόσο φόβο νιώθουμε για αύριο και πόσο ανυπομονούμε να έρθει το σαββατοκύριακο. Κι εκείνα πάντα έχουν τον τρόπο τους να μας σηκώσουν από τον καναπέ, να μας κάνουν να πάρουμε λίγο καθαρό αέρα, να δούμε και την όμορφη πλευρά της ζωής, να μιλήσουμε με τα αγαπημένα πρόσωπα κι όταν δεν έχουμε πολλή ενέργεια.

Οι μελέτες άλλωστε δείχνουν πως η απλή πράξη του να χαϊδέψουμε ένα ζωάκι πυροδοτεί την απελευθέρωση ορμονών ευεξίας όπως η ωκυτοκίνη και μειώνει τα επίπεδα ορμονών του στρες όπως η κορτιζόλη, οδηγώντας σε μια αίσθηση ηρεμίας και χαλάρωσης. Επιπλέον, τα κατοικίδια ζώα συχνά ενθαρρύνουν τη σωματική δραστηριότητα και την ενασχόληση με την ύπαιθρο, προωθώντας έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής που μπορεί να εξουδετερώσει τις αρνητικές επιπτώσεις του στρες. Η παρουσία τους προσφέρει συναισθηματική υποστήριξη και μια αίσθηση σκοπού, μειώνοντας τα αισθήματα μοναξιάς και προωθώντας μια ισχυρότερη αίσθηση ευεξίας. Στην ουσία, ο δεσμός μεταξύ των ανθρώπων και κατοικίδιων είναι ένα ισχυρό «αντίδοτο» στον σύγχρονο τρόπο ζωής, προσφέροντας παρηγοριά, άνεση και μια καταπραϋντική ηρεμία από τις απαιτήσεις του κόσμου.

Κι όσοι έχουμε κατοικίδιο γνωρίζουμε πολύ καλά πως αν ξεκινήσει μια τέτοια σχέση, είναι δύσκολο να σβήσει. Γιατί δημιουργείται ανάμεσα σε άνθρωπο και ζώο ένα δέσιμο που δε βρίσκουμε συχνά και με τίποτα δε θέλουμε να χάσουμε. Στα πρόσωπα των κατοικίδιων μας, βρίσκουμε πιστούς συντρόφους και φίλους που μας προσφέρουν ακλόνητη υποστήριξη, στοργή και κατανόηση -ακόμα κι όταν δε τη βρίσκουμε στο πρόσωπο κανενός ανθρώπου.