«Θα σε διεκδικήσω όταν εσύ τα παρατήσεις»

Στο παιχνίδι του φλερτ και των ερωτικών σχέσεων γενικά, κύριο λόγο παίζει η διεκδίκησή μας απέναντι στον άλλον. Η διεκδίκηση είναι το ζουμί. Άλλωστε, η αρχή της κάθε σχέσης και του κάθε φλερτ είναι η απόλαυση. Εκεί είναι που το αίμα βράζει παραπάνω από κάθε άλλη φορά και η γλώσσα του σώματος κατοχυρώνει την έλξη και τον πόθο που υπάρχει ανάμεσα στα άτομα.

Στην αρχή είναι τα κλασικά και σπουδαία. Η γνωριμία, τα γελάκια, τα νευράκια, οι πεταλούδες στο στομάχι. Όπως κι αν γνωριστήκατε θα φανεί το πώς αυτό θα σας ενώσει στη συνέχεια. Αλλά το κακό με τις σχέσεις είναι πως οι περισσότερες, αν όχι όλες, υπηρετούν έναν άγραφο κανόνα. Δεν ενδιαφέρονται πάντα και οι δύο το ίδιο. Αγκάθι μεγάλο. Εκεί είναι που το χάνουμε όλοι μας. Δεν είναι εύκολο ο ένας να προλάβει τον άλλον. Είτε από πείσμα, είτε από επιθυμία, είτε από καθαρή συγκυρία. Ο καθένας για τον δικό του λόγο. Εκεί είναι που δημιουργείται το χάσμα και οι περισσότερες σχέσεις δεν το αντέχουν. Διαλύονται χωρίς να έχουν δει πρακτικά κάτι ουσιαστικό από τον άλλον.

Αυτές, όμως που αντέχουν σε αυτό το χάσμα, κάποια στιγμή είναι σαν να αλλάζουν στρατόπεδα. Στην αρχή θέλει ο ένας πιο πολύ. Η διεκδίκηση είναι, σαν να λέμε, η καθημερινότητά του. Δείχνει, με κάθε τρόπο, πόσο πολύ θέλει τον άλλον. Ο άλλος όμως δεν ανταποκρίνεται στα ερωτικά καλέσματα στον ίδιο βαθμό. Μετά, λοιπόν, από πολλή προσπάθεια, αντιλαμβάνεται πως δεν πρόκειται να αλλάξει η κατάσταση και πως η παραπάνω δόση έρωτα που έχει, δεν πρόκειται να εκτιμηθεί με τον τρόπο που θέλει. Ξενέρα πες το, απογοήτευση; Όπως κι αν έχει, τα όπλα καταθέτονται, δίνοντας χώρο και χρόνο για τη δική του συναισθηματική επούλωση.

Και εκεί παρουσιάζεται το αντικείμενο του πόθου που θα έρθει και θα πάρει τη θέση του στη μάχη. Με πιο απλά λόγια, τώρα ο άλλος ξεκινά το παιχνίδι της διεκδίκησης και μάλιστα θερμά. Κι εκεί είναι που πια η επικοινωνία και οι ισορροπίες χάνονται εντελώς, καθώς τίποτα δε μοιάζει να βγάζει νόημα. Μπερδεύονται τα θέλω και οι υποστάσεις και η παραμικρή ένδειξη εμπιστοσύνης δίνει τα σκήπτρα στην αμφιβολία και την καχυποψία. Γιατί τώρα; Γιατί έτσι;

Είναι αυτό το οξύμωρο: «Κάποια στιγμή θα θέλεις εσύ και δε θα θέλω εγώ». Πόσες, μα πόσες φορές έχει συμβεί σε σχέσεις, σε φλερτ, σε οτιδήποτε έχει σχέση με την ερωτική έλξη. Δεν μπορεί αυτό το πετούμενο με τα φτερά και τα βέλη να έχει λίγο παραπάνω συγχρονισμό; Είναι μια σημαντική απορία, που έχουμε βιώσει βαθύτατα οι περισσότεροι. Κι ο λόγος λοιπόν που δεν τα βρίσκουμε στον συντονισμό;

Για πολλούς, η «υπερβολική» διεκδίκηση φθείρει τις σχέσεις. Το «υπερβολική» ο καθένας το εκλαμβάνει διαφορετικά. Άλλοι, το καθημερινό ενδιαφέρον το θεωρούν υπερβολή ή άλλοι θεωρούν πως η πολλή επαφή δημιουργεί φθορά. Μπορεί πάλι αυτός που δέχεται το ενδιαφέρον να νιώθει πίεση που θα οδηγήσουν μέχρι και σε τάσεις φυγής, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι σχετίζονται με το ίδιο το φλερτ. Είναι μια αντίδραση στην κατάσταση που νομίζει πως βιώνει ή ένα αποτέλεσμα της πραγματικότητας. Άλλωστε ο τρόπος που βιώνουμε τη διεκδίκηση μπορεί να επηρεάσει το πόσο εκδηλωτικοί είμαστε κι εμείς αναλόγως με το πόσος χώρος μα δίνεται ή νομίζουμε πως έχουμε.

Όταν λοιπόν τα έντονα ερωτικά καλέσματα σταματήσουν, γιατί επήλθε η κούραση του να δείχνει το ενδιαφέρον της η μια πλευρά χωρίς την ίδια ανταπόκριση, είναι σαν να παίρνει μια ανάσα η άλλη, με αποτέλεσμα να μπορεί να παρατηρήσει αν αισθάνεται κάτι. Χαλαρώνουν και οι δύο με λίγα λόγια, παίρνουν την απόστασή τους από το θέμα και ύστερα πορεύονται. Η αμφιβολία χτυπά λίγο κόκκινο, δημιουργώντας τη γνωστή ερώτηση «Μήπως δε με θέλει άλλο;» και τότε ξεκινά πάλι το παιχνίδι, από την αντίθετη αυτή τη φορά. Κάπως έτσι, ο ένας μπαίνει στη θέση του άλλου και βλέπει τι μπορεί να κάνει ή τι θα μπορούσε να είχε κάνει.

Η γενική θεωρία του φλερτ πάει χέρι-χέρι με την αντίδραση κι αυτό γιατί συχνά νιώθεις πως αν δεν τρέξεις στους χρόνους σου, κάποιος σε σέρνει από τη μύτη. Ο ενθουσιασμός που μας διακατέχει σε κάθε καινούρια αρχή, μας παροτρύνει να κάνουμε πράγματα που δεν είναι αναγκαίο να γίνουν με τέτοια βία. Βέβαια, αυτή είναι και η γοητεία της όλης κατάστασης. Να κάνουμε τρέλες για τον έρωτα. Απλώς να μην ξεχνάμε, πως όλα είναι υποκειμενικά. Κι η έλξη από τον πνιγμό απέχει ίσως ένα πολύ ισχυρό σπρώξιμο.