Βλέποντας λάθη άλλων ερωτευμένων διορθώνουμε τα δικά μας

Σχέσεις. Αχ, αυτές οι σχέσεις. Με τη σπίθα τους και με τις φωτιές που σου ανάβουν σε αφήνουν να σιγοκαίγεσαι, χωρίς καν να τους καίγεται καρφάκι. Τι κι αν είσαι ερωτευμένος με το ταίρι σου κι εκείνο σε έχει σε μια «δελεαστική αναμονή», έτσι για να σε καψουρέψει παραπάνω. Τι κι αν έχετε καβγαδίσει για ένα μικρό θέμα και έχετε θυμώσει μεταξύ σας, κάνοντας την επαφή, ακόμη καλύτερη. Όλα μέσα στο παιχνίδι είναι και με μεγάλη σημασία το καθένα από αυτά, όσο μικρό κι αν είναι. Οι φίλοι σας έχουν να λένε για τη σχέση σας.

Άλλωστε, αν το καλοσκεφτούμε, κατά κάποιον τρόπο μας αρέσει να παρατηρούμε τις σχέσεις των άλλων, πέρα από τη δική μας. Είναι σαν να βλέπουμε τα λάθη μας, τα σωστά μας και τι μας λείπει. Βασικά, όχι «σαν», έτσι είναι τελικά. Το να συγκρίνουμε, όμως, την κάθε σχέση με τη δική μας, δεν είναι και πολύ χρήσιμο αν ο μόνος σκοπός μας είναι το να βγάλουμε νικητή. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να διορθωθούμε μέσα από αυτές τις παρατηρήσεις, δίνοντας στον εαυτό μας, πρώτα απ’ όλα, τη δυνατότητα να γίνει καλύτερος για το δικό μας «μαζί». Αλλά, για να λέμε την αλήθεια, μερικοί απορούν, «τι καλό να πάρει κανείς απλώς παρατηρώντας;»

Αυτό που μας τραβά τις πρώτες φορές είναι οι γλυκές χειρονομίες σκέψης που κάνει το ζευγάρι μεταξύ τους. Μια μικρή κίνηση από το πουθενά, παρουσιάζει μια σκέψη. Μια επιθυμία. Είναι αυτό που νιώθει ο καθένας. Ίσως θαυμάσουμε, ίσως ζηλέψουμε, ίσως εντοπίσουμε ελλείψεις στη δική μας σχέση. Η σύγκριση είναι αναπόφευκτη. Η αλήθεια να λέγεται. Οι τρυφερές κινήσεις δεν είναι ανάγκη να βρίσκονται μέσα σε κουτιά και τσάντες, όμως. Το κάθε ζευγάρι μπορεί να βρει το δικό του τρόπο έκφρασης. Μερικές φορές ξεχνάμε να δείχνουμε πως ο άλλος μας ενδιαφέρει κι έτσι καταλήγουμε με μια δόση παράπονου στη φωνή, να μιλάμε για έλλειψη ενδιαφέροντος, ενώ ίσως θεωρήσαμε με τη σειρά μας αρκετά πράγματα δεδομένα.

Μετά, συμβαίνει να είμαστε θεατές μιας πιο ιδιόρρυθμης συμπεριφοράς. Ο ένας να είναι πιο πιεστικός, ο άλλος να μην είναι τόσο θερμός. Ο ένας γκρινιάζει, ο άλλος να κάνει κάτι ενοχλητικό και πάει λέγοντας. Όλοι, πάνω- κάτω, σε κάποιες στιγμές της σχέσης μας, μπορεί να παρουσιάσουμε ίδιες τάσεις και συμπεριφορές, μέχρι να βρούμε τη χρυσή τομή στο μεταξύ μας κι έχει ένα ενδιαφέρον να το παρατηρείς σε άλλα ζευγάρια. Αυτά φαίνονται. Σαφώς, ως παρατηρητές έχουμε εύκολο το «Δεν έπρεπε να το κάνει έτσι, θα μπορούσε να δείξει κατανόηση σε αυτό. Ο τάδε ή η τάδε δε φέρθηκε καλά.».

Όλα αυτά μας επηρεάζουν, μας βάζουν σε σκέψεις. Άλλα πάλι, δεν είναι ανάγκη να τα σκεφτούμε όταν τα βλέπουμε ατόφια μπροστά μας. Λέμε «έτσι φαίνομαι όταν σκέφτομαι με αυτό τον τρόπο;». Μας τρομοκρατεί λίγο το να κάνουμε την αναγωγή στη δική μας σχέση και προσωπικότητα. Ίσως έτσι παίρνουμε την απόφαση να το δούμε διαφορετικά και να το διορθώσουμε το όποιο λάθος μπορούμε να δούμε σε σχέσεις εκτός της δικής μας και κάτι μας θυμίζει. Ίσως καμιά φορά να πρέπει να το δεις να συμβαίνει σε έναν ερωτευμένο που δεν είσαι εσύ, για να καταλάβεις τα δικά σου ερωτευμένα λάθη. Σαν να λέμε, πως με κάποιο τρόπο, εκείνη την ώρα κάνουμε την αυτοκριτική μας.

Από αυτή την άποψη μόνο καλό μπορεί να μας κάνει η παρατήρηση των ζευγαριών, χωρίς βέβαια να συγκρίνουμε καταστάσεις. Η κάθε σχέση είναι διαφορετική και κανένας δε γνωρίζει, πέρα από το ζευγάρι, τι θετικά και τι αρνητικά μπορεί να έχουν. Όλοι υστερούμε και προέχουμε σε κάποια σημεία. Κανείς δεν είναι τέλειος, αν κι ο έρωτας συχνά μας ωθεί στο να αγγίξουμε την τελειότητα. Το πιο σημαντικό όμως και πέραν όλων, είναι το  να είμαστε γνήσιοι. Είναι τα πιο δυνατά μας χαρτιά, ο έρωτας και η γνησιότητα αυτού και δεν πρέπει να επιτρέψουμε να πάνε χαμένα.