Χωρίς αντιθέσεις τι αξία έχει ο έρωτας;

Δράση-Αντίδραση. Θα ξεκινήσουμε, δίνοντας τον ορισμό σ’ αυτές τις δύο λέξεις. Σύμφωνα με τη Φυσική και τον αγαπητό μας κύριο Νεύτωνα, έχουμε το εξής: «Για κάθε δράση μιας δύναμης, υπάρχει μια αντίθετη δύναμη αντίδρασης». Αυτός ο Νόμος είναι και απόρροια από την «αρχή διατήρησης της ορμής», γι’ αυτό μπορεί και να ονομαστεί και νόμος «Δράσης-Αντίδρασης» (για τους ψυχαναγκαστικούς αυτό). Αυτός ο νόμος λοιπόν, βρίσκει απόδειξη παντού και πάντοτε. Στις ανθρώπινες σχέσεις, βέβαια, είναι ο κυρίαρχος.

Στον έρωτα τώρα, δράσεις κι αντιδράσεις πάντα υπάρχουν και πολύ συχνά τον χτίζουν κιόλας. Αλλά, ας αντικαταστήσουμε τη λέξη «δράση», με τη λέξη «ένταση». Επίσης, ν’ αντικαταστήσουμε τη λέξη «αντίδραση», με τη λέξη «αντίθεση». Το τελικό αποτέλεσμα είναι «Ένταση-Αντίθεση». Είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα, αλλά πάμε να δούμε πώς μπορούν να ενωθούν.

Μερικές φορές, μας δένουν καταστάσεις κι επιλογές με άτομα που είναι τελείως διαφορετικοί από εμάς. Και με την έννοια «διαφορετικοί» εννοούμε σχεδόν τίποτα κοινό. Το «σχεδόν», είναι το κλειδί της επιτυχίας. Πάμε στον έρωτα τώρα. Γελάτε, κλαίτε, θαυμάζετε, συζητάτε, ονειρεύεστε επειδή είστε ίδιοι; Όχι βέβαια! Μέσα από αυτούς τους τομείς, έχετε κοινά βιώματα που σας δένουν και σας κάνουν να μένετε μαζί, ακόμα και τώρα. Παρ’ όλα αυτά, είναι αρκετά τα προβλήματα που παρουσιάζονται. Σκεφτείτε ένα σοβαρό ζήτημα δικό σας και δώστε μια αντίθεση σε αυτό, που θεωρείτε αδιανόητη. Τώρα, δώστε και μια μορφή σ’ αυτή την αντίθεση. Πρόσωπο, όνομα. Αυτό το άτομο μπορεί να είναι ο σύντροφός σας. Εκτός ότι ο χώρος στον οποίο θα βρισκόσασταν, θα γινόταν ρινγκ, αναλογιστείτε με πόσα πράγματα ενώνεστε.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που μπορούμε ν’ αντιμετωπίσουμε στην επικοινωνία με τους ανθρώπους και φυσικά τον ταίρι μας, είναι η διαφορετική γνώμη και το πώς αυτή εκφράζεται. Η γνώμη του ενός με τη γνώμη την δική μας, πιθανότατα ν’ απέχουν αρκετά χιλιόμετρα. Καθόμαστε ήρεμα κι ωραία να συζητήσουμε και τις δύο απόψεις, προσπαθώντας να βρούμε τον κοινό άξονα. Το πιάνουμε από εδώ, το αφήνουμε από την άλλη, αλλά κανείς δεν κάνει πίσω. Κι εδώ, δε μιλάμε για θέμα εγωισμού, ποιος θα κυριαρχήσει, αλλά μιλάμε για διαφορετικές σκοπιές, που με βάση τη δική μας λογική, δεν είναι εφικτό ή ακόμα και σωστό να το δούμε ή να πράξουμε έτσι. Κι εδώ είναι που μπαίνει η ένταση.

Ο θυμός μπορεί να είναι το κύριο συναίσθημα που επικρατεί στην ατμόσφαιρα. Θυμός, όχι γιατί δε δέχονται τη γνώμη μας, αλλά επειδή ο καθένας θεωρεί πως η οπτική του γωνία μπορεί να φτάσει πιο εύκολα στη λύση του θέματος. Η απόσταση εδώ είναι το κλειδί. Από το θέμα, όχι από τον άνθρωπο. Μετά από κάποιες ώρες ή και μέρες, μπορούμε να καθίσουμε μόνοι μας να σκεφτούμε τι ειπώθηκε κι από τις δύο πλευρές. Με καθαρό μυαλό μπορούμε να δούμε πού υστερεί η δική μας οπτική από του άλλου και στο τέλος να πάρουμε την πιο προφανή λύση. Η πιο προφανής λύση, τις περισσότερες φορές βρίσκεται στη μέση. Φτιάχνοντας ένα πλάνο, μπορούμε να την τελειοποιήσουμε.

Ένα άλλο πρόβλημα που δημιουργείται εδώ, είναι η γνωστοποίηση μιας γνώμης ή μιας σοβαρής για εμάς απόφασης στον άνθρωπο που αγαπάμε και νοιαζόμαστε τόσο ώστε να το επικοινωνήσουμε. Εδώ, έχουμε περιπτώσεις σαν και την παραπάνω. Δύο άνθρωποι, διαφορετικοί μεταξύ τους, συγκρούονται λόγω των ανόμοιων απόψεών τους. Συναισθήματα και τρόπος αντιμετώπισης όμως, είναι τα ίδια.

Βέβαια, μπορεί και να διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Άλλους τους εξιτάρει και τους οδηγεί στο κρεβάτι, σε άλλους δημιουργούνται τα συναισθήματα του εσωτερικού μονολόγου, της απομόνωσης και της ανικανότητας (πράγμα που δεν πρέπει να συμβαίνει), άλλους πάλι δεν τους νοιάζει καθόλου. Ο καθένας μας εκλαμβάνει τέτοιου είδους σχέσεις με διαφορετικό τρόπο. Καλό είναι, όμως, να μην ξεχνάμε πως όλες οι απόψεις κι οι εκτελέσεις των πράξεων είναι σεβαστές.

Σε συνθήκες ανθρώπινων σχέσεων όπως οι παραπάνω, είναι ωραίο να θυμόμαστε τι μας ενώνει μ’ αυτούς τους ανθρώπους. Πώς μπορούμε να κάνουμε καλύτερη τη μεταξύ μας σχέση, παρά τις διαφορές.  Μπορεί να είναι αλλιώτικοι, αλλά για να μένουμε μαζί, κάτι κάνουμε καλά. Δεν είναι ανάγκη η διαφορετικότητά μας να χαλάσει ό, τι έχουμε χτίσει μαζί τους. Οι ενώσεις στους μεταξύ μας κρίκους, είναι οι διαφορές.