«Η χειρότερη μέρα μαζί σου είναι καλύτερη από μια μέρα χωρίς εσένα»

Και να που τα έφερε η μοίρα και το timing κι έρχεται το άτομο που θα σου αλλάξει τη ζωή και θα σε κάνει να δεις τα πράγματα με άλλο μάτι. Όλα καλά και ρόδινα μέχρι στιγμής, έλα όμως που υπάρχουν κι οι «κακές» μέρες. Και ξέρεις σε ποιες αναφέρομαι. Είναι εκείνες που ένας από τους 2 μάλλον δεν ξύπνησε με καλή διάθεση, όλοι του φαίνονται αχώνευτοι κι όλα πάνε στραβά.

Ένας τσακωμός στη δουλειά, το μποτιλιάρισμα στους δρόμους, η καθυστέρηση των δρομολογίων στο μετρό, ο καφές που πήρε το πρωί κι ήταν καμένος είναι μερικοί από τους λόγους που μπορούν να κάνουν τον καθένα από εμάς έξω φρενών και να βγάλουν το μικρό «δαίμονα» από μέσα μας. Καλή τύχη, λοιπόν και καλό κουράγιο σε εκείνους που έρχονται αντιμέτωποι μαζί του. Ουκ ολίγες είναι οι φορές που συνήθως τη «λυπητερή» την πληρώνει ο εκάστοτε σύντροφος, καθώς με την απλή φαινομενικά ερώτηση «πώς ήταν η μέρα σου, αγάπη μου;» βάζει λάδι στη φωτιά και μετατρέπεται ο χώρος σε εμπόλεμη ζώνη. Εσύ, βέβαια, το λες με όλη την καλή σου τη διάθεση για να δείξεις ότι νοιάζεσαι και ενδιαφέρεσαι. Και καλά κάνεις! Απλώς, ίσως, εκείνη τη στιγμή η σιωπή να είναι η καλύτερη επιλογή.

Σίγουρα τα νεύρα κι οι εντάσεις ανάμεσα σε ένα ζευγάρι ποικίλλουν και διαφοροποιούνται ανάλογα με την περίσταση και τη βαρύτητα του ζητήματος. Τη μία θα τσακωθείτε γιατί δεν έβγαλε κανείς τα σκουπίδια, την άλλη γιατί ξεχάσατε να αγοράσετε γάλα για τον πρωινό καφέ, την επόμενη για μια παρεξήγηση ή μια μεταξύ σας ασυνεννοησία, η οποία κατέληξε να σας οδηγήσει στα άκρα και πιθανόν, να εκφραστήκατε με απρεπή κι ασεβή τρόπο προς τον άλλον. Σε καμία περίπτωση δεν έγινε ηθελημένα, αλλά είναι αυτό το σημείο του «εν βρασμώ ψυχής», που γίνονται μεγάλα λάθη.

Τότε, είναι που ξαφνικά επικρατεί νεκρική σιγή. Στο υπόβαθρο υπάρχουν οι ήχοι της πόλης. Κοιτάζεστε στα μάτια και προσπαθείτε να συνειδητοποιήσετε τι ακριβώς συνέβη. Κάνετε ένα μικρό rewind στο κεφάλι σας κι επαναλαμβάνετε τις τελευταίες λέξεις που ακούστηκαν. Πανικός! Μένετε άφωνοι από αυτά που μόλις ακούσατε. Έστω και να υπήρχε μια μικρή υποψία, δεν περιμένατε τέτοια αντίδραση. Πέφτετε από τα σύννεφα της ευτυχίας, στα οποία βρισκόσασταν προηγουμένως. Το σκηνικό αλλάζει και θυμίζει ring πυγμαχίας. Ο καθένας στη γωνία του αρχίζει να επιτίθεται με κάθε τρόπο, ώστε να βγάλει τον άλλον knock out. Φτάνετε σ’ ένα κρίσιμο σημείο όπου όλα όσα φτιάξατε κι ονειρευτήκατε κρέμονται από μια λεπτή κλωστή. Για μια στιγμή, σταματάτε και παίρνετε μια βαθιά ανάσα. Θέλετε λίγο χρόνο με τον εαυτό σας, ν’ αναλογιστείτε τις πράξεις που έγιναν και τα λόγια που ειπώθηκαν εκατέρωθεν, μήπως και το δείτε πιο ψύχραιμα την επόμενη μέρα.

Από το πουθενά βγήκαν όλα στη φόρα. Αποφασίζετε από κοινού να μην έχετε επαφή για λίγο καιρό, προκειμένου να ξεκαθαρίσετε λιγάκι το τοπίο και να δείτε τα πράγματα από μια απόσταση. Το συναίσθημα, όμως, είναι τόσο έντονο, ώστε ακόμα κι αυτή τη μία μέρα, που δε σας βρίσκει να λέτε μια γλυκιά καλημέρα και μια νυσταγμένη καληνύχτα, σας φαίνεται μια ζωντανή κόλαση. Οι ώρες περνάνε βασανιστικά αργά κι επικρατεί ένα αίσθημα ματαιότητας στον χώρο. Περιφέρεστε ανάμεσα στο πλήθος σαν μια άμορφη μάζα, η οποία απλώς υπάρχει σωματικά, όχι όμως ψυχικά. Γιατί η ψυχή σας έχει ταξιδέψει σε άλλους ορίζοντες κι ελπίζετε σε κάποιον από αυτούς να είναι και το ταίρι σας. Αγάπη δίχως πείσματα, όπως λένε και οι παλιοί, δεν έχει νοστιμάδα. Ίσως, στην τελική, οι μικρο-εντάσεις να λειτουργούν ως τη σπίθα στη σχέση των ανθρώπων, ως τη φλόγα που κρατάει το ενδιαφέρον αμείωτο και το πάθος ζωντανό. Ίσως πάλι να είναι μια αφορμή να βγουν στην επιφάνεια όσα πραγματικά ενοχλούν και  κανείς δε λέει από φόβο μήπως χάσει τον άλλον. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να ξέρει και να κρίνει καλύτερα παρά από το ίδιο το ζευγάρι.

Οι σχέσεις δεν είναι εκατοστάρι -αυτό είναι σίγουρο- αλλά μαραθώνιος. Χρειάζονται υπομονή, πείσμα κι αντοχή, για να καταφέρεις να φτάσεις στο τέλος τους και να κερδίσεις το μεγάλο έπαθλο της αγάπης, της εμπιστοσύνης και της αφοσίωσης. Σίγουρα, στη διαδρομή θα προκύψουν αναποδιές και προβλήματα, τα οποία θα σε κρατήσουν πίσω και θα σε αναγκάσουν να σηκώσεις τα χέρια ψηλά και να φωνάξεις «παραιτούμαι». Σ’ αυτές τις δύσκολες στιγμές, ο άνθρωπός σου θα είναι εκεί, για να σου υπενθυμίσει την αξία σου και να σου δηλώσει έμπρακτα τη στήριξή του. Κανείς δεν είπε ότι ο έρωτας είναι εύκολη υπόθεση. Μπορείς, όμως, να στρώσεις το δρόμο με τα δικά σου λουλούδια -κι ας μην είναι ρόδα- και να οδηγηθείς στην προσωπική ευτυχία.