Δεν έχουν μείνει και πολλοί που κάποια στιγμή δεν έφτιαξαν ένα προφίλ σε dating app «για να δουν τι φάση παίζει και προς τι όλος αυτός ο χαμός». Στην αρχή, το ξεκινάς για πλάκα˙ βλέπεις το περιβάλλον, πώς λειτουργεί και σιγά-σιγά αρχίζεις να εξοικειώνεσαι με την όλη ιδέα. Εμφανίζονται στην οθόνη σου άνθρωποι που μπορεί να έβλεπες μόνο σε εξώφυλλα περιοδικού ή σε ταινία του Hollywood ή στα όνειρά σου. Σαγηνευτικά βλέμματα, όμορφα χαμόγελα, καλογυμνασμένα σώματα και πάει λέγοντας. Δεν είσαι, όμως, ο τύπος που κοιτάς μόνο το περίβλημα. Κοιτάς, λοιπόν, τις περιγραφές, για να βρεις εκείνη που θα σου κάνει το click, που θα σε προκαλέσει να γνωρίσεις περισσότερο αυτό το άτομο. Δε θέλεις κοινοτυπίες κι επαναλαμβανόμενα μοτίβα και δεν αναζητείς τη μετριότητα. Θες κάτι το αυθεντικό κι αληθινό, κάτι που θα σε κάνει να δεις τα πράγματα με άλλα μάτια, που θα παίξει με το μυαλό σου.
Μετά από αμέτρητα swipe lefts και swipe rights, συμβαίνει το μαγικό: έχεις το πρώτο σου match. Σου στέλνει μήνυμα και ξεκινά η συζήτηση. Βλέπεις ότι έχει το «λέγειν» και μπαίνει κατευθείαν στο ψητό χωρίς περιττές δικαιολογίες. Δεν περνάνε πολλές μέρες κι έχετε την πρώτη σας συνάντηση. Δεν κάθεστε σε κάποιο μαγαζί˙ σου προτείνει να περπατήσετε. Κάνετε τη βόλτα σας στα σοκάκια της πόλης. Ίσως να έχεις ξαναπεράσει από εδώ, αλλά για κάποιον ανεξήγητο λόγο σου φαίνονται αλλιώτικα. Μιλάτε με τις ώρες, δεν υπάρχουν αμήχανες παύσεις κι η διάθεσή σας είναι πολύ καλή. Κάνετε μια μικρή στάση σ’ ένα παγκάκι. Τότε είναι που τα βλέμματά σας διασταυρώνονται και για μια στιγμή παγώνουν τα πάντα τριγύρω σας. Αυτή τη στιγμή είστε μόνο εσείς οι 2 σας.
Κι ενώ η χημεία είναι εκεί, σου λέει πως δεν ψάχνει κάτι το σοβαρό. Βαθιά μέσα σου ίσως και να το ήξερες˙ ίσως κι εσύ το ίδιο να θεώρησες πως θέλεις, όμως τελικά σε πρόδωσε ο εαυτός σου. Το αποδέχεσαι, δε σ’ ενοχλεί. Μάλλον το ακριβώς αντίθετο: ίσως και ν’ ανακουφίζεσαι, γιατί έχεις επίγνωση του εαυτού σου. Ξέρεις πως τα εφήμερα, τα πρόσκαιρα, τα παροδικά δεν είναι του στυλ σου.
Κι ίσως είναι αρκετές οι φορές που ενώ ήμασταν σίγουροι πως δεν ήμασταν για πολλά-πολλά, μας πιάναμε να σκεφτόμαστε «γιατί δεν μπορώ να θέλω να κάνω σχέση;» ή «γιατί δεν μπορώ να θέλω να δεθώ με κάποιον;». Μην κοιτάς να ρίξεις το φταίξιμο πάνω σου, γιατί πολύ απλά δε φταις. Θες να είναι το timing, θες να είναι ο άνθρωπος, το σίγουρο είναι ότι υποσυνείδητα προστατεύεις τον εαυτό σου από μια κατάσταση που μπορεί να σε ταλαιπωρήσει, να σε βασανίσει και, στην τελική, να σε πληγώσει. Βλέπεις τριγύρω σου ζευγάρια κι ένα μικρό ανθρωπάκι εμφανίζεται στο μυαλό σου, για να σε βάλει σε σκέψεις και ν’ αμφισβητήσεις για λίγο τις επιλογές και τις αποφάσεις σου. Γρήγορα, όμως, εξαφανίζεται ξανά. Κοιτάς να σε προσέχεις και να σε φροντίζεις με τον τρόπο που εσύ μόνο ξέρεις κι όταν αυτό γίνεται με το ένα στην εξίσωση είναι ευκολότερο. Είναι όμως και πιο ενδιαφέρον;
Στην τελική, αυτό που μετράει είναι ότι έκανες την προσπάθειά σου, τόλμησες, βγήκες από το καβούκι σου. Ίσως αυτός ο τρόπος προσέγγισης να μη σου ταιριάζει, ίσως χρειάζεται μια άλλη δοκιμή, μια άλλη βραδιά με κάποιον άλλον άνθρωπο. Δεν πειράζει. Γιατί εκεί έξω υπάρχουν κι άλλοι σαν εσένα, που θέλουν τον ρομαντισμό, την ειλικρίνεια, το συναισθηματικό δέσιμο και καμιά φορά νιώθουν ως και τύψεις γι’ αυτό. Όμως, η ζωή είναι μικρή κι εσύ δε χρειάζεται να ζεις με συμβιβασμούς, απλώς και μόνο για να πεις ότι είσαι με κάποιον ή για να πεις ότι δεν είσαι με κανέναν. Συνέχισε αυτό που κάνεις, εξερεύνησε πτυχές του εαυτού σου κι έχε στον νου σου πως ο μόνος που δίνει λογαριασμό για την αγάπη σου, είσαι εσύ.
Συντάκτης: Κατερίνα Καλακίδη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
