Εμείς οι ψυχολόγοι της παρέας

Ήρθε ποτέ κάποιος φίλος ή φίλη σου για να συζητήσετε τα θέματα που τον απασχολούν; Έμεινες ποτέ ξάγρυπνος ακούγοντας για τον πρόσφατο χωρισμό του κολλητού σου προσπαθώντας να βρεις λύση στο πρόβλημά του; Μήπως ολόκληρη η παρέα σου έρχεται σε σένα όταν έχει το οποιοδήποτε θέμα περιμένοντας να προσφέρεις απλόχερα υπηρεσίες ψυχολόγου ή συμβούλου κι εσύ το κάνεις με χαρά;

Αν απάντηση θετικά σε μία απ΄τις παραπάνω ερωτήσεις τότε ανήκεις κι εσύ στην ομάδα των «δήθεν ψυχολόγων». Μια ομάδα διευρυμένης – ωστόσο αμφίβολης – φήμης, που μοναδικό σκοπό έχει να προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες της σε όλους τους κοντινούς ανθρώπους των μελών της, οι οποίοι ψάχνουν λύσεις και συμβουλές στα ζητήματα που τους απασχολούν. Οι δήθεν ψυχολόγοι είναι εκεί να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους οποιαδήποτε στιγμή και συνήθως πέφτουν μέσα όταν σου λένε κάτι.

Γι’ αυτό κι εσύ τους εμπιστεύεσαι τόσο για την εχεμύθειά τους όσο και για τη σπουδαιότητα των συμβουλών τους. Ακόμη κι αν μερικές φορές -ή ίσως και τις περισσότερες- δεν τις ακολουθείς, καταλήγεις εν τέλει στο συμπέρασμα ότι ήταν σωστές· βλέπεις, εσύ δεν είχες απλά τη διάθεση να τις ακούσεις γιατί ήθελες να πάρεις τις δικές σου αποφάσεις, ωστόσο κατανοείς κι αποδέχεσαι ότι τα λόγια που άκουσες ήταν ωφέλιμα κι ήταν λάθος σου που τα παρέβλεψες.

Εμείς, οι, τάχα μου, ψυχολόγοι της παρέας νοιαζόμαστε για το καλό των δικών μας ανθρώπων κι επιστρατεύουμε όλα τα δυνατά μέσα προκειμένου να αντιμετωπίσουμε την εκάστοτε κατάσταση. Με σκοπό μας να απαλύνουμε τον πόνο που βιώνουν οι άνθρωποι που αγαπάμε πήραμε από μόνοι μας ένα ρόλο που θεωρούμε ότι παίζουμε ικανοποιητικά. Άλλωστε, κι οι άλλοι φαίνεται να αποδέχονται το ρόλο μας και να αγκαλιάζουν αυτή μας την προσπάθεια.

Οι δήθεν «συνεδρίες»μας είναι αμέτρητες· ωστόσο φαίνεται να μας χαροποιεί το γεγονός ότι οι άνθρωποί μας τολμούν να μας εμπιστευτούν τα προβλήματά τους. Εμείς με τη σειρά μας, βέβαια, είμαστε εκεί για να τα ακούσουμε. Μερικές φορές δε χρειάζεται καν να δώσουμε συμβουλές· αρκεί απλώς να ακούσουμε όσα έχουν οι άλλοι να μας πουν. Ίσως αυτή μας η στάση μας να τους κάνει να μας ανοίγονται τόσο εύκολα για όλα τα θέματά τους.

Ξέρουν ότι δε θα τους κρίνουμε. Κανένας μας δεν είναι αλάνθαστος κι εμείς το έχουμε καταλάβει καλύτερα απ’ όλους αυτό. Στο παρελθόν έχουμε υποστεί κριτική για τις επιλογές μας, ίσως και γι’ αυτό που είμαστε εν γένει. Επομένως, δεν αφήνουμε πλέον τον εαυτό μας να κάνει στους άλλους αυτό που βίωσε και να τους φέρει στην ίδια δύσκολη θέση. Διότι βλέπουμε την αιτία πίσω από κάθε πράξη.

Κάθε ενδεχόμενη απόφαση κρύβει μια κινητήρια δύναμη που εμείς εντοπίζουμε, ενώ οι περισσότεροι κοιτούν το αποτέλεσμά της. Δε φοβόμαστε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα των άλλων· ίσως μας ανακουφίζει κιόλας. Νιώθουμε χρήσιμοι και κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας συγχωρούμε και τον εαυτό μας για τα λάθη μας. Βλέπουμε καθαρά γιατί τα κάναμε και κατανοούμε τις προθέσεις μας.

Εμείς οι δήθεν ψυχολόγοι της παρέας ίσως φαινόμαστε θλιμμένοι συχνά-πυκνά. Ίσως χάνουμε λίγο τον εαυτό μας μέσα στα θέματα των άλλων, ωστόσο η ανακούφισή τους επιφέρει και τη δική μας λύτρωση.