Ερωτευόμαστε προσωπικότητες

Όταν βλέπεις έναν άνθρωπο, το πρώτα πράγμα που παρατηρείς είναι η εξωτερική του εμφάνιση. Καλώς ή κακώς, όλους μας ελκύει κι επικεντρωνόμαστε στο εξωτερικό περίβλημα των ανθρώπων -τουλάχιστον στην αρχή της γνωριμίας μας. Επομένως, εφόσον τα γνωρίζουμε όλα αυτά, δεν περιμέναμε ποτέ κανένας να μας ερωτευθεί λόγω της βαθυστόχαστης φιλοσοφίας μας σχετικά με τη ζωή ούτε για την προσωπικότητά μας.

Ξέραμε, άλλωστε, ότι το όμορφο -κι ομολογουμένως λιγάκι ακριβό- πουκάμισο που αγοράσαμε θα κεντρίσει περισσότερο τα βλέμματα σε συνδυασμό με ένα ωραίο άρωμα, παρά οι διαλέξεις που συνηθίζουμε να κάνουμε στους φίλους μας σχετικά με αμφιλεγόμενα ζητήματα. Προσπαθήσαμε να προσαρμοστούμε στο φλερτ, όπως αυτό έχει πλέον διαμορφωθεί, ωστόσο η αλήθεια είναι πως αποτύχαμε παταγωδώς. Κι η προσπάθειά μας απέτυχε διότι δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς ένα ακριβό ρούχο ή ένα όμορφο ρολόι μπορεί να αναβαθμίσει έναν άνθρωπο στα μάτια ενός άλλου.

Εμείς, που βάζουμε το αποκαλούμενο mindfuck πάνω από μια τετριμμένη εικόνα που αντιγράφει χιλιάδες άλλες, είμαστε λίγοι· τόσοι λίγοι που δυσκολευόμαστε να βρούμε έναν άνθρωπο και να μείνουμε. Όταν ωστόσο βρούμε κάποιον σαν εμάς, δεν είμαστε διατεθειμένοι να τον εγκαταλείψουμε. Αντιθέτως, απολαμβάνουμε την αποδοχή της προσωπικότητάς μας. Απολαμβάνουμε το γεγονός ότι ένας άνθρωπος εντοπίζει τη γοητεία μας σε κάτι πέρα απ’ τα ρούχα ή το πρόσωπό μας.

Εννοείται πως θέλουμε ο σύντροφός μας να τρελαίνεται ακόμη και στη φαντασίωση του σώματος και των χειρονομιών μας, εν τούτοις αυτό δεν αποτελεί αυτοσκοπό και σίγουρα δεν καλύπτει τα πάντα. Όσο κι αν σε θέλει ο άλλος, αν δε νιώθεις το μυαλό σου όσο καυλωμένο είναι και το σώμα σου, τότε το όλο σκηνικό θεωρείται ήδη λήξαν. Ακόμη κι αν μείνεις σε μια τέτοια κατάσταση, ο ίδιος ο χρόνος θα σε οδηγήσει εκ των υστέρων στο χωρισμό. Οπότε δεν υπάρχει λόγος να παλεύεις με το μυαλό σου.

Μεγαλώσαμε και καταλάβαμε πως μια όμορφη συσκευασία δεν καθιστά ένα προϊόν ικανό να ανταποκριθεί στις ανάγκες μας. Κι οι άνθρωποι σίγουρα δεν είναι προϊόντα, ωστόσο αν το εξωτερικό τους περίβλημα κοστίζει για αυτούς περισσότερο απ’ το εσωτερικό τους, τότε θυμίζουν τέτοια. Σαφώς, η εμφάνισή μας πρέπει να μας ενδιαφέρει, αλλά μονάχα για εμάς· δεν υπάρχει λόγος να προσπαθούμε για κανέναν άλλον. Όποιος ενδιαφέρεται θα μας εκτιμήσει για το πακέτο που μπορούμε να του προσφέρουμε.

Γοητεία μας, λοιπόν, είναι η προσωπικότητά μας. Είμαστε περήφανοι γι’ αυτό που γίναμε. Είμαστε περήφανοι που έχουμε ανθρώπους που μας αγαπούν για τις ιδέες και τις σκέψεις μας. Είμαστε περήφανοι που κανένας δε μένει δίπλα μας για το ασφυκτικά γεμάτο πορτοφόλι ή το πολυτελές αμάξι -που δεν έχουμε. Η εξωτερική μας εμφάνιση είναι προφανώς αρεστή -όπως αποδεικνύει η ίδια η πραγματικότητα- οπότε έχουμε βρει αυτό που ψάχναμε.

Ενώ οι άλλοι ψάχνουν τρόπους για να φανούν, εμείς πλέον μπορούμε να απολαμβάνουμε τις μέρες μας με ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπάνε. Μάθαμε να δίνουμε αξία στα συναισθήματα και θέλουμε να αισθανθούμε. Τα λιγότερα είναι για τους λίγους.