Είσαι ο άνθρωπος που για πρώτη φορά ένιωσα τόσο έντονα και δυνατά συναισθήματα. Είσαι ο άνθρωπος που άνοιξε την ψυχή μου, ξεκλείδωσε την πιο κρυφή κλειδαριά της καρδιάς μου και κρατάει στα χέρια του το κλειδί της. Το μυαλό μου δεν μπορεί να σε βγάλει από κει κι οι σκέψεις μου περιστρέφονται συνεχώς γύρω από σένα. Κι εγώ ο ίδιος δε θέλω να φύγεις ποτέ από εκεί.
Είσαι ένα κομμάτι μου. Ένα κομμάτι του εαυτού μου, το οποίο δεν μπορεί να χαθεί. Κι αν ορισμένες φορές με καταλαμβάνει ο φόβος της έλλειψής σου, μου επιβεβαιώνεις εσύ την παρουσία σου, που πλέον έχει μπει για τα καλά μέσα στη ζωή μου. Γιατί όλη μου τη ζωή περίμενα έναν άνθρωπο σαν εσένα, παρ’ όλο που πίστευα ότι ποτέ δε θα τον βρω.
Τελικά ήσουν μπροστά μου. Τώρα είσαι δίπλα μου. Για πάντα θα βρίσκεσαι μέσα μου -κι ευελπιστώ να συνεχίσεις δίπλα μου. Ό,τι κι αν γίνει, ωστόσο, ακόμη κι αν σε χάσω, δε θα σε αφήσω έτσι απλά να φύγεις. Δεν μπορώ να αποκόψω ένα κομμάτι μου. Αφήνοντάς σε να φύγεις θα ήταν σαν να παραιτούμαι απ’ τον ίδιο μου τον εαυτό.
Η έλλειψη σου θα σήμαινε τη δική μου ψυχική ανυπαρξία. Και ξέρεις πόσο με τρομάζει η ελαφρότητα της ύπαρξης των ανθρώπων. Δίπλα σου νιώθω την ύπαρξη των συναισθημάτων μου τόσο έντονη. Νιώθω, παράλληλα, την ένταση των δικών σου συναισθημάτων και την επιθυμία σου να βρίσκεσαι κοντά μου, να είσαι μαζί μου.
Κι αν ορισμένες στιγμές, λόγω των ίδιων των συνθηκών, μας χωρίζουν χιλιομετρικές αποστάσεις – διότι συναισθηματικές δεν είναι σε καμία περίπτωση- εγώ θα έρχομαι να σε βρίσκω. Γιατί μακριά σου νιώθω ένα κενό που αρνούμαι – ή ενδεχομένως δεν μπορώ – να καλύψω. Και θέλω να ξέρεις ότι μονάχα εσύ μπορείς να το καλύψεις.
Όσο μακριά κι αν είμαστε όμως, αγάπη μου, όσο κι αν σε χάνω, εγώ ο ίδιος θα σε βρίσκω. Θα βρισκόμαστε στα όνειρά μας διότι εκεί δε θα μπορεί κανένας να μας ενοχλήσει. Κι όταν βρισκόμαστε θα είναι σαν να μη χαθήκαμε ποτέ, γιατί όντως δε θα έχουμε χαθεί. Διότι κι ένας ολόκληρος ωκεανός να μας χωρίζει, δεν είναι αρκετός για να διακόψει τη ροή των συναισθημάτων μας.
Εύχομαι μόνο να μη χάσεις την ένταση των δικών σου συναισθημάτων, διότι τα δικά μου δεν μπορούν να χαθούν. Αλλά ακόμη κι αν συμβεί αυτό, εγώ θα είμαι εκεί να σου υπενθυμίζω τις σκέψεις και τα όνειρά μας. Θα είμαι εκεί για να σε αποτρέπω να φύγεις. Θα σε βρίσκω στα όνειρα που κάναμε παρέα και θα σε φέρνω πίσω στην πραγματικότητα.
Μη νομίζεις ότι τα λόγια μου είναι αυθαίρετα. Ποτέ μου δεν πίστευα στην αιωνιότητα των συναισθημάτων. Αυτή είναι η μόνη φορά που μπορώ να φανταστώ να περνάω τη ζωή μου με έναν άνθρωπο. Κι αυτός ο άνθρωπος είσαι εσύ. Ίσως τα συναισθήματά μου σε τρομάζουν, ωστόσο δεν μπορώ να τα καταπνίξω. Είναι τόσο έντονα που δεν μπορώ να τα κρατήσω για μένα. Είναι τόσο δυνατά επειδή μέσα τους βρίσκεσαι εκεί.
Κι αν χαθείς, όπου κι αν πας, εγώ θα έρθω να σε βρω γιατί δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς εσένα. Γιατί δε θα μπορούσα να αντέξω να χάσω αυτό το κομμάτι του εαυτού μου που είναι γεμάτο από σένα.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη