Έχουμε γνωρίσει κι οι δύο πολλούς ανθρώπους. Τόσους που δε φτάνουν τα δάκτυλα των χεριών μας για να τους μετρήσουμε. Ίσως μας άλλαξαν. Μας έκαναν τις προσωπικότητες που είμαστε τώρα. Άνθρωποι σκληροί, συχνά μελαγχολικοί, ανέκαθεν θλιμμένοι. Εντόπισα τη θλίψη που υπήρχε στα μάτια σου, στα -κατά τα άλλα χαρούμενα- βλέμματα σου. Τότε έδωσα μία υπόσχεση στον εαυτό μου. Υποσχέθηκα να μη σε αφήσω σε άλλα μάτια.
Ξέρεις, αυτά τα μάτια που έβλεπες τόσο καιρό, τα μάτια που τόσο έχουμε σιχαθεί κι οι δύο. Υποσχέθηκα να μη σε αφήσω ξανά να αφήσεις τον εαυτό σου. Δεν ήθελα να πάρω τη θλίψη απ’ τα μάτια σου· άλλωστε πάντα με γοήτευαν οι μελαγχολικοί άνθρωποι. Ποτέ δεν μπορούσα να καταλάβω πώς είναι δυνατόν κάποιος να είναι πάντοτε χαρούμενος. Η ανεξάντλητη χαρά ίσως να υποδεικνύει ατέλειωτο πόνο.
Άφησα πίσω μου τους χαρούμενους ανθρώπους, τους βαρέθηκα. Βαρέθηκα τα ψεύτικα χαμόγελα και τις κάλπικες υποσχέσεις. Κατάλαβα ότι είχα αλλάξει με έναν τρόπο που δεν περίμενα. Αυτή τη φορά υποσχέθηκα ότι δε θα αφήσω κανέναν να εισβάλει στην ευτυχία μου, την ευτυχία που ποτέ μου δεν είχα καταφέρει να βρω και που τώρα δεν είμαι διατεθειμένος να χάσω. Διότι βαθιά μέσα μου ξέρω πλέον πως κανένας δεν αναλώνεται στην επίλυση των δικών σου προβληματισμών -εκτός από σένα τον ίδιο.
Μαζί σου είμαι καλύτερος άνθρωπος γιατί έμαθα να αγαπάω εμένα. Έμαθα κι είδα ότι οι άλλοι θα ενδιαφερθούν για σένα στο βαθμό που αυτοί επιλέγουν κι όσο αυτό τους εξυπηρετεί. Επομένως γιατί πρέπει εγώ να είμαι εκεί πάντοτε γι’ αυτούς; Δεν υπάρχει λόγος να βάζεις κανέναν πάνω από σένα. Κι αυτό δεν έγκειται στα όρια του εγωισμού αλλά της προστασίας του ίδιου σου του εαυτού.
Όλοι μας έχουμε τα δικά μας θέματα. Ήρθε η ώρα να βρω λύση στα δικά μου και να αποστασιοποιηθώ απ’ τα θέματα των άλλων. Είναι δική τους υπόθεση να τα λύσουν, άλλωστε. Κουράστηκα να θεοποιώ τα ζητήματα των ανθρώπων και να φθείρω τον εαυτό μου. Αν οι άλλοι δε βοηθήσουν μόνοι τους τον εαυτό τους, ποιος είμαι εγώ για να το κάνω; Παλαιότερα η σκέψη ότι βοηθάω τους άλλους με λύτρωνε, πλέον με φθείρει.
Μαζί σου κατάλαβα -με σκληρό τρόπο- ότι το μόνο που μετράει είναι εγώ, εμείς. Διότι τα αρνητικά συναισθήματα γύρω μας δεν έχουμε καμία θέση στη δική μας ευτυχία. Έγινα καλύτερος άνθρωπος για μένα. Κι αυτό έχει μόνο σημασία. Ήρθε η στιγμή στη ζωή μου να είμαι πάνω απ’ όλα εγώ κι όποιος επιθυμεί να συμβιβαστεί με τους δικούς μου όρους, ας είναι δίπλα μου, διαφορετικά δεν έχει καμία ουσιαστική θέση στη ζωή μου.
Τώρα θα βιώσω -όσο πιο αληθινά μπορώ- τη δική μου ευτυχία κι όποιος σταθεί απέναντί μου με οποιοδήποτε τρόπο δε θα έχει καμία θέση στη ζωή μου. Έχω δώσει ακόμη μία υπόσχεση στον εαυτό μου κι αυτή είναι τελεσίδικη. Υπόσχομαι ότι οποιοσδήποτε προσπαθήσει να μπει εμπόδιο σε εμάς δε θα έχει τη δύναμη να το κάνει. Επιτέλους έσπασα κι άρχισα να κόβω. Τέλειωσαν οι δικαιολογίες κι αρχίσω να βλέπω καθαρά.
Μαζί σου είμαι καλύτερος άνθρωπος, γιατί είμαι εγώ!
Συντάκτης: Θάνος Κουλουβάκης
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
