Να σέβεσαι το σώμα του ανθρώπου σου σαν κάτι ιερό

Στην εκπνοή του χρόνου, σε μια χρονιά που το σώμα υπήρξε στις συζητήσεις μας περισσότερο από ποτέ και για πολλούς λόγους κι ίσως όχι πάντα ευχάριστους, εμείς, στο pillowfights, δίνουμε φωνή στα σώματά μας και τις ιστορίες τους μέσα από μια καμπάνια που σκοπό έχει να γιορτάσουμε. Τα γεμάτα σημάδια, όμορφα, παρδαλά και πολύχρωμα κορμιά που είναι οι πυξίδες και οι χάρτες μας για κάθε βήμα που κάνουμε στον περίεργο αυτό κόσμο. Ένα δεκαήμερο γεμάτο εικόνες, λέξεις, προσωπικές ιστορίες, άρθρα και μαρτυρίες για το body shaming, με σκοπό τελικά, το πιο απλό και σπουδαίο. Να μας αποδεχτούμε για να μπορέσουμε να αποδεχτούμε κι όλους τους άλλους. 

Τον βλέπεις και λιώνεις; Χάνεσαι σε κάθε άγγιγμα και φιλί; Μονάχα αυτός ο άνθρωπος κατάφερε ως τώρα να ξυπνήσει το πάθος που είχες βάλει για ύπνο καιρό τώρα. Ίσως πίστευες ότι κανένας δεν μπορούσε να το ξυπνήσει απ’ το λήθαργο που εσύ του είχες επιτρέψει να μπει. Να που τα δεδομένα αλλάζουν. Τώρα έχεις έναν άνθρωπο, που σου εκπέμπει μονάχα όμορφα συναισθήματα.

Πόσο, όμως, τον αποδέχεσαι εσύ από την πλευρά σου γι’ αυτό που πραγματικά είναι; Προσπάθησες ποτέ -έστω και λίγο- να τον αλλάξεις; Αν η απάντησή σου στο παραπάνω ερώτημα ήταν θετική, τότε ίσως πρέπει να αναθεωρήσεις εκ νέου το πώς βλέπεις τον σύντροφό σου. Σέβεσαι το σώμα του, αλήθεια; Σε ενοχλεί που έχει λίγα παραπάνω κιλά ή αν είναι υπερβολικά αδύνατος; Αν δεν έχεις ήδη σεβαστεί ακριβώς αυτό που είναι, μάλλον είναι ώρα να πηγαίνεις.

Αν δε σέβεσαι το σώμα του συντρόφου σου, δε θα καταφέρεις ποτέ να τον αγαπήσεις ολοκληρωτικά. Αν δεν ερωτευθείς όλα αυτά για τα οποία ο ίδιος αμφιβάλει και του προκαλούν ανασφάλεια, τότε -σκέψου αντικειμενικά- τι προσφέρεις στη ζωή του; Αν δεν τον βοηθήσεις να ξεπεράσει τις ανασφάλειες και τους φόβους του, τότε δεν έχεις θέση δίπλα του. Κανένας δεν είναι τέλειος, λένε όλοι. Εγώ σου λέω ότι αν στα μάτια σου δεν είναι τέλειος, τότε δεν έχει ουσία να είστε μαζί.

Μη μένεις με κάποιον αν δεν μπορείς να τον αποδεχθείς γι’ αυτό που είναι. Στο κάτω-κάτω είναι άδικο και για τους δύο. Για εκείνον διότι μπορεί να βρει κάποιον άλλο που θα τον αγαπήσει ακριβώς όπως είναι και για εσένα διότι θα έχεις ακόμη μια ευκαιρία να βρεις αυτό που ψάχνεις. Ίσως να μη χρειαστεί να ψάξεις και πολύ, άλλωστε. Ή – ίσως – εκτιμήσεις τον σύντροφό σου μονάχα όταν τον χάσεις. Τότε ενδέχεται να μάθεις απ’ την αρχή να τον σέβεσαι. Ίσως να μην επαναλάβεις τα λάθη μου έκανες με άλλους ανθρώπους.

Όλοι έχουμε μείνει σε σχέσεις που γνωρίζαμε εξαρχής ότι δε θα πήγαιναν πουθενά. Δεν είχαμε μπει καν στη διαδικασία της αποδοχής του άλλου, διότι δε μας ενδιέφερε αυτό. Μεγαλώσαμε λιγάκι και καταλάβαμε ότι όλες αυτές οι εμπειρίες μας πρόσφεραν ένα μάθημα: Αν δεν αγαπήσουμε τον άλλο ακριβώς έτσι όπως είναι, εξωτερικά κι εσωτερικά, τότε δεν έχουμε δικαίωμα να τον κουράζουμε. Αν δε σεβαστούμε το σώμα του, αν δε το αγαπήσουμε, τότε δε θα τον αγαπήσουμε ποτέ αληθινά.

Πρέπει να τρελαινόμαστε· η σκέψη του άλλου να μας προκαλεί ένταση -όχι προερχόμενη από θυμό βέβαια- κι η όψη του να ξυπνάει μέσα μας μονάχα όμορφα συναισθήματα -και πονηρές σκέψεις. Αν δεν το έχουμε αυτό, ας μη συμβιβαστούμε με τίποτα λιγότερο. Για τον καθένα, το όμορφο ορίζεται διαφορετικά κι αυτό είναι απόλυτα θεμιτό. Επομένως, κανένας δεν πρέπει να νιώθει άσχημα με το σώμα του, διότι ενδεχομένως αρέσει σε περισσότερα άτομα απ’ όσα νόμιζε.

Όσον αφορά εμάς που βρήκαμε αυτό που ψάχναμε, ας μη το αφήσουμε να φύγει. Ας δείχνουμε καθημερινά στον άνθρωπό μας πόσο μας αρέσει και πόσο τον θέλουμε. Διότι μέσα μας μπορεί να ξέρουμε ότι τον αγαπάμε ολοκληρωτικά, ωστόσο οι πράξεις μετράνε πάντα πιο πολύ απ’ τα λόγια.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!