Περνάνε τζάμπα οι νύχτες μακριά σου

Είναι στιγμές που σε σκέφτομαι. Σκέφτομαι τα πάντα πάνω και μέσα σου. Κι έρχονται στη μνήμη μου εικόνες απ’ τα συναισθήματα που γεννούσες.. Έρχονται στο νου μου οι τόσες υπέροχες στιγμές κι αισθήσεις που δημιουργούσε απλώς η ύπαρξή σου. Σκέφτομαι τις νύχτες που περνούν άσκοπα, γιατί θυμάμαι αυτή που περάσαμε μαζί. Αυτή τη νύχτα, τη δική μας, που εγώ τη βάφτισα έτσι χωρίς να σε ρωτήσω.

Συγγνώμη αν σε ενοχλεί αυτό. Δεν μπορώ να μην την προσωποποιήσω όμως αυτή τη νύχτα. Μου έχει αφήσει μία τόσο δυνατή ανάμνηση στο βάθος του μυαλού μου, που νιώθω ότι θα μείνει αναλλοίωτη στο χρόνο. Νιώθω ότι θα μείνει πάντα μέσα μου για να θυμίζει εσένα. Εσένα και τις όμορφες στιγμές που μου χάρισες.

Δεν πρόκειται να ξεχάσω, γιατί στη ζωή μας μπαίνουν ελάχιστοι άνθρωποι που μπορούν να μας κατανοήσουν. Ίσως εσύ να είσαι ένας από αυτούς. Κι αν δεν είσαι, άσε με να πιστεύω το αντίθετο. Γιατί η μνήμη μου δε συγκρατεί τους ανθρώπους που δεν κατανοούν κι εγώ αρνούμαι να σε διαγράψω και να προσποιηθώ ότι δεν υπήρξες ποτέ. Θέλω να έχεις μία θέση στο μυαλό μου. Μην μου επιτρέψεις να τη δώσω αλλού.

Κι αν τα βράδια λείπεις, θα χάνομαι στα τραγούδια που σου αρέσουν και θα σε θυμάμαι. Κι αν τα βράδια μου λείπεις, θα σκέφτομαι την αγκαλιά σου και θα ξεχνιέμαι. Απλώς θέλω να ξέρεις πως – όσο θα είσαι μακριά – τα βράδια μου θα είναι τόσο αδιάφορα. Θα είναι όλα όμοια. Διότι κανένας δε θα μπορεί να δημιουργήσει τις σκέψεις που είχες δημιουργήσει εσύ.

Κι αν δε με σκέφτεσαι, κι αν δε θυμάσαι και δεν κατάλαβες πόσο με επηρέασες, δεν πειράζει. Εμένα μου φτάνει να γνωρίζεις ότι μου άφησες κάτι που ελάχιστοι άνθρωποι μου έχουν αφήσει. Είναι μία γλυκιά γεύση, ένα άρωμα που θα μείνει για πάντα μέσα μου. Ακόμη κι αν η ανάμνησή μου είναι θολή και τα λόγια μου έχουν ξεχαστεί, δεν έχει σημασία.

Εσύ ζεις ακόμα σε ένα μέρος, που το κρατάω για μένα. Κατάφερες να κερδίσεις μία θέση στην καρδιά μου. Κατάφερες να δημιουργήσεις χώρο για να υπάρχεις εκεί. Είσαι εκεί ανεξαρτήτως απ’ το πόσο μακριά είσαι στην πραγματικότητα. Μην περιμένεις, όμως, να σου πω εγώ να μείνεις. Δεν μπορώ να σου επιβάλλω, άλλωστε, να μείνεις εκεί.

Εγώ απλώς θα περιμένω να σε δω. Ίσως να περάσουμε κι άλλες βραδιές μαζί. Ξέρεις, από αυτές τις ξεχωριστές, που γεννούν τόσο υπέροχα συναισθήματα. Ίσως να ξυπνήσουμε μαζί ακόμη ένα πρωί. Ίσως έχω την ευκαιρία να σου δείξω ξανά πόσο ξεχωριστή είσαι για μένα. Μακάρι να μπορούσα να κάνω αυτό το «ίσως» βεβαιότητα.

Είναι στο χέρι σου. Εγώ θα είμαι εκεί. Εγώ θα περιμένω να μυρίσω πάλι το άρωμά σου και να χαθώ στις σκέψεις σου. Θα σε περιμένω να περάσουμε ατέλειωτα βράδια μαζί. Θα περιμένω να μου πεις τα πάντα. Θα περιμένω να νιώσεις την ένταση των συναισθημάτων μου. Κι αν δεν έρθεις ποτέ ξανά, κι αν με ξεχάσεις ή με βγάλεις απ’ τη ζωή σου, εγώ θα περιμένω.