Ψήσου να σε παντρευτώ

Θα περάσουν άνθρωποι απ’ τη ζωή σου. Ίσως τόσοι που θα ξεχάσεις τα ονόματά τους. Τόσοι που ίσως χάσεις ένα κομμάτι του εαυτού σου. Ξέρεις, ένα κομμάτι σου που έθαψες μέσα τους για να μείνεις για πάντα εκεί. Θα βρίσκεσαι για πάντα μέσα σε πολλούς. Θα αποτελείς ένα μέρος τους -ακόμη κι αν δεν το γνωρίζεις τελικά.

Θα μένεις για πάντα εκεί γι’ αυτούς. Ακόμα και τώρα έχεις μία θέση στην ψυχή τους. Μία θέση που δεν μπορεί να στην καταλάβει κανένας. Εσύ είσαι το κομμάτι του παζλ που ταιριάζει εκεί. Ωστόσο, ο χρόνος περνάει κι οι άνθρωποι φεύγουν. Άλλοτε εσκεμμένα κι άλλοτε τυχαία έφυγαν. Εσύ μονάχα έμεινες πίσω να επαναφέρεις στη μνήμη σου τις αναμνήσεις.

Κι ήρθα εγώ να αποτελέσω τα κομμάτια του δικού σου κρυφού παζλ που είχε μείνει κενό. Είναι πιο εύκολο να δημιουργείς απ’ το χάος παρά από κάτι που ήδη υπάρχει. Γιατί η διαμόρφωση του εαυτού μας πηγάζει απ’ το χάος. Αν δεν επέλθει αυτό, είναι αδύνατον να επέλθει δημιουργία. Κι εγώ κατάφερα να δημιουργήσω αυτό που εσύ γκρέμισες. Γιατί στο δικό σου χάος βρήκα τη δική μου αρμονία.

Δεν έχει σημασία πού και πώς γνωριστήκαμε. Δεν έχει καν σημασία το τι ήμασταν. Δε χρειάζεται να αναθεωρήσουμε τις επιλογές μας πλέον. Η μετάνοια δεν αποτελεί κομμάτι της ευτυχίας. Είναι ανώφελο να σκεφτόμαστε τα λάθη μας εφόσον τώρα μπορούμε να τα αποφύγουμε. Για μένα πλέον δεν έχει σημασία το ποιος ήμουν. Οι άνθρωποι αλλάζουν κι η αλλαγή αυτή επέρχεται με δύο τρόπους. Είτε βιώνοντας  υπερβολική αγάπη είτε υπερβολικό πόνο.

Εμείς ζήσαμε και τα δύο. Γιατί αν δεν βιώσεις πόνο και θλίψη δεν μπορείς να εκτιμήσεις την αγάπη. Αυτή έρχεται να γεμίσει τα κενά που δημιούργησε ο χρόνος και τα αδίκως σκορπισμένα συναισθήματα. Τα συναισθήματα και τις στιγμές που σκορπίσαμε σε λάθος ανθρώπους τις πιο ουσιαστικές στιγμές.

Και τελικά μείναμε μόνοι κάπως τυχαία για να βρούμε ο ένας τον άλλον. Για να βρούμε ένα κομμάτι του εαυτού μας. Για να καλύψουμε τα κενά μας χωρίς να χάνουμε τον εαυτό μας. Μείναμε μόνοι για να είμαστε μαζί και το δικό μας «μαζί» νιώθω ότι μπορεί να καλύψει όλα τα κενά του κόσμου. Μπορεί να ξεπεράσει όλα τα υπαρκτά εμπόδια.

Γιατί μόνο η αγάπη μένει στο τέλος. Ίσως να είναι το μοναδικό πράγμα που οδηγεί στην πραγματική ευτυχία. Κι εγώ αυτήν την ευτυχία -αν υπάρχει- θέλω να την κατακτήσω μαζί σου. Θέλω να τη δημιουργήσω απ’ το χάος. Αυτό το χάος που άφησαν όλα τα ψεύτικα συναισθήματα, όλα τα πρέπει που μας επέβαλαν κι όλα τα ψεύτικα «σ’ αγαπώ» που ακούσαμε. Κι είναι ψεύτικα με βεβαιότητα γιατί όποιος αγαπά δε φεύγει ποτέ.

Αυτό θέλω εγώ λοιπόν. Να μη φύγω ποτέ. Να μείνω για πάντα εδώ. Να περάσει η ζωή μου σαν μία στιγμή μαζί σου. Γιατί όλη μας η ζωή είναι μία στιγμή. Στο τέλος ένα συναίσθημα μόνο θα έρχεται στο μυαλό μας. Κι εγώ αυτή τη φορά επιλέγω την αγάπη. Είμαι σίγουρος για πρώτη φορά στη ζωή μου. Είμαι βέβαιος ότι δεν μπορεί να υπάρξει άλλος άνθρωπος σαν εσένα.

Έλα να είμαστε μαζί. Χωρίς ψεύτικα «σ’ αγαπώ» κι υποσχέσεις. Ψήσου να με παντρευτείς. Κι αυτό δεν είναι πρόταση, αλλά ανάγκη. Δε χρειάζεται να γίνει τώρα. Ο χρόνος δεν έχει σημασία. Απλά άσε με να ξέρω αν αισθάνεσαι το ίδιο. Άφησε τα συναισθήματά σου να με κατακλύσουν και να εκφράσουν όλα τα «σ’ αγαπώ» του κόσμου.

Έλα τώρα που σε έχω ανάγκη κι εγώ θα είμαι πάντα εκεί για σένα.  Κι άσε τους άλλους, αγάπη μου, να μας βλέπουν μετά από καιρό και να απορούν πώς γίνεται να είμαστε ακόμα μαζί κι ευτυχισμένοι.