Άλλοι το λένε έρωτα, κάποιοι το λένε σεξ , άλλοι κρεβάτι και κάποιοι δε λένε καν τη λέξη. Εσύ δεν είχες πότε πρόβλημα με τις λέξεις – αυτές τις λέξεις τέλος πάντων . Το σεξ είναι σεξ κι ο έρωτας, έρωτας, ίσια πράγματα όχι λουλουδάκια και κορδέλες για να στολίσουμε τις λέξεις. Εγώ δεν ήξερα τι πάει να πει να κάνεις σεξ από έρωτα κι όχι μόνο και μόνο για την κάβλα. Sorry αλλά κι εγώ στα ίσα τα λέω για να μην μπερδευόμαστε.
Το μόνο μπέρδεμα που μου αρέσει είναι αυτό ανάμεσα στα πόδια σου κι αυτό στα μαλλιά μου όταν μου τα τύλιγες για να τα τραβήξεις όσο πιο δυνατά μπορούσες.
Αυτό σκέφτομαι όταν κλείνω τα μάτια, γ’ αυτό δε με παίρνει ο ύπνος τελευταία. Αυτό και όλα όσα έκανε ο ένας στον άλλο εκείνες τις ιδρωμένες νύχτες που τρέμανε τα πόδια σου απ’ την ηδονή και πόναγε το σώμα σου ολόκληρο από τις γρατσουνιές και τα σημάδια.
Αναρωτιέμαι αν αυτή μετά από μένα σε έκανε να νιώθεις έτσι, αν σε έκανε να φωνάζεις τόσο δυνατά την ώρα της κορύφωσης. Αν σε έκανε κάποια άλλη να ανατριχιάζεις παντού όταν σε άγγιζε, τόσο που να βασανιζόταν όλο το κορμί σου.
Δε υπάρχει κάποιος καλύτερος ή χειρότερος στο σεξ, υπάρχει όμως η χημεία που θα σε κάνει τον καλύτερο μαζί με τον άλλο. Αυτό αναρωτιέμαι στην τελική, αν θα ξαναβρείς ή αν έχεις ήδη ξαναβρεί αυτήν τη χημεία με άλλη.
Γιατί ξέρω πως πέρασαν κι άλλες απ’ κρεβάτι σου. Και μακάρι να μπορούσα να ήμουν εκεί τις στιγμές εκείνες που κόμπλαρες εσύ ο ακομπλεξάριστος που όσο την κοιτούσες, έβλεπες εμένα στο πρόσωπό της. Που σου έκανε όλα αυτά που σιχαίνεσαι και μόνο εγώ ήξερα πώς να τα κάνω να σου αρέσουν.
Με όλες αυτές ξενερώνεις και ξέρεις γιατί σου συμβαίνει αυτό; Γιατί εγώ κάτι υποψιάζομαι. Μ΄ εμένα έκανες σεξ από έρωτα ενώ με αυτές πηδάς από κάβλα κι ανάγκη. Και μην ξεχνάς ότι εγώ σε κάβλωνα πρώτα εγκεφαλικά και μετά σωματικά. Τι κι αν μου το έτριψες στη μούρη πως τρεις μήνες τραβιόσουνα με άλλη ; Μετά ξεστόμισες την πραγματικότητα που ήδη ήξερα· πως μπορεί να σου άφηνε κι αυτή σημάδια στο κορμί σου αλλά τα δικά μου δεν είχαν σβήσει ποτέ. Όπως τα σημάδια που αφήνουν οι καύτρες από τα τσιγάρα.
Γιατί ακόμα και το τσιγάρο που κάναμε μετά μαζί, ιδρωμένοι αγκαλιά, μόνο με εμάς ήταν ξεχωριστό. Γ’ αυτό σου λέω, θες-δε θες με όποια κι αν κοιμάσαι, εμένα θα σκέφτεσαι. Η μνήμη είναι σκληρό ναρκωτικό κι από τα πιο εθιστικά. Είναι αυτή που ευθύνεται που θυμάμαι και θυμάσαι τις νύχτες που η ένταση σε έκανε να με κολλάς από τοίχο σε τοίχο, που δε με ένοιαζε αν έσπαζαν τα αντικείμενα καθώς σε έγδυνα πριν πέσουμε στο κρεβάτι.
Κι επειδή αντιλαμβάνομαι πως έχει βαρύνει η ατμόσφαιρα, δε θα το τραβήξω άλλο. Ένα πράγμα μόνο και θα ανάψω ένα τσιγάρο. Η ευχή μου και η κατάρα μου ήταν μία και παραμένει ακόμα η ίδια. Σου εύχομαι την ώρα που θα παίρνουν φωτιά τα σώματά σας και θα είσαι ένα βήμα πριν τη λυτρωτική κορύφωση, να φωνάξεις το όνομά μου.
Επιμέλεια Κειμένου Πηνελόπης Παυλίδη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Πηνελόπη Παυλίδη
