Υπάρχουν άνθρωποι που αγαπάνε τις γιορτές, όλες τις γιορτές. Τα Χριστούγεννα, το Πάσχα, το Δεκαπενταύγουστο. Υπάρχουν άλλοι που τις απεχθάνονται ή απλώς δεν τους κάνει αίσθηση αν είναι πρώτη του Γενάρη ή δέκα του Νοέμβρη, είναι κι οι δυο απλές μέρες. Υπάρχουμε όμως κι εμείς που έχουμε μία γιορτή που την αγαπάμε λίγο περισσότερο απ’ τις άλλες κι αυτή η γιορτή είναι τα Χριστούγεννα.
Δε γίνεται να μην αγαπάμε τα Χριστούγεννα και να μη μετράμε τις μέρες, όσο κοντεύει ο καιρός, ακόμη κι αν μετράμε για έντεκα μήνες, απ’ τις δυο του Γενάρη. Είναι αυτή η προσμονή, αυτή η χαρά που μας δημιουργεί το γεγονός πως θα στολίσουμε το δέντρο μας, ακόμη κι αν είναι χρονοβόρα διαδικασία, ακόμη κι αν θα το κατεβάσουμε με την αλλαγή της νέας χρονιάς.
Είναι η πόλη που αν και πάντα μουντή και στα μάτια μας συνηθισμένη, τα Χριστούγεννα είναι όλα λίγο πιο μαγικά, λίγο πιο όμορφα, λίγο πιο αγαπησιάρικα. Ναι, είμαστε αυτοί οι για πολλούς ενοχλητικοί που μετράμε τις μέρες μέχρι τα Χριστούγεννα από τώρα. Μας λες και διαφήμιση γνωστής εταιρείας παιχνιδιών!
Μετράμε τις μέρες για κάτι που προσμένουμε με όλη μας την καλή διάθεση, για κάτι που εμάς μας φτιάχνει τη διάθεση. Όλοι οι άνθρωποι χρειαζόμαστε κάτι να περιμένουμε πώς και πώς, όλοι αξίζουμε κάτι που να μας γεμίζει. Για εμάς αυτό το κάτι είναι αυτό που λένε «η μαγεία των Χριστουγέννων». Η μαγεία που γι’ αυτήν την περίοδο του χρόνου θα φέρει κοντά οικογένειες, φίλους, γνωστούς κι αγνώστους.
Είναι η περίοδος που όλοι στη δουλειά είναι πιο ευδιάθετοι, κάθε μέρα στο σπίτι υπάρχει και μια δραστηριότητα είτε είναι το στόλισμα του δέντρου, είτε το ψήσιμο των μελομακάρονων, είτε το οικογενειακό τραπέζι. Κι αν δεν είναι έτσι για όλους, έτσι θα έπρεπε να είναι.
Μετράμε τις μέρες, γιατί είναι η πρώτη γιορτή κι οι πρώτες διακοπές μετά το καλοκαίρι κι επιτέλους θα χαλαρώσουμε, θ’ αράξουμε με παρέα, θα δούμε τους φίλους που σπουδάζουν μακριά, τα ξαδέρφια με τα οποία χανόμαστε ολόχρονα, αλλά όποτε βρεθούμε σκάμε στα γέλια.
Θ’ ακούσουμε τις ιστορίες αυτού του θείου -όλοι έχουμε έναν κι αν δεν ξέρεις κάποιον μάλλον είσαι εσύ- που θα μιλάει ακατάπαυστα για τους παλιούς καιρούς. Θα βολτάρουμε για ώρες με την παρέα που επιτέλους μετά από μήνες ξαναβρισκόμαστε όλοι μαζί κι έχουμε τόσα να πούμε, τόσα να θυμηθούμε και ν’ αναπολήσουμε.
Πείτε μου, με τόσα που έχουμε να περιμένουμε πώς να μη μετράμε τις μέρες από τώρα; Είναι όντως νωρίς να μετράμε τις μέρες από τώρα, αλλά αυτό μας κάνει να περιμένουμε κάτι για να βγούμε λίγο απ’ τη ρουτίνα μας, να πάρουμε λίγες μέρες άδεια απ’ τη δουλειά, να επιστρέψουμε σπίτι μας μετά από μήνες ξεσκίσματος στο διάβασμα, να κάνουμε βόλτες με το ταίρι μας στην πόλη με Χριστουγεννιάτικη μουσική και κάλαντα για φόντο.
Όσο κι αν μας κοροϊδεύετε, γιατί είμαστε ονειροπόλοι άλλο τόσο όμορφα θα περάσετε κι εσείς αυτές τις γιορτές. Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει για εμάς. Δώστε κι εσείς κάτι στον εαυτό σας να προσμένει κι ίσως να αρχίσετε κι εσείς να μετράτε τις μέρες.
Επιμέλεια κειμένου Πηνελόπης Παυλίδη: Νάννου Αναστασία.
Συντάκτης: Πηνελόπη Παυλίδη
