Η φράση «οι φίλοι είναι η οικογένεια που επιλέγουμε» ίσως είναι και από τις πιο συμπαγείς κι αληθοφανείς φράσεις που ταξιδεύει για χρόνια ως πανανθρώπινο κειμήλιο στην ατμόσφαιρα και περνά από γενιά σε γενιά, αξιοποιούμενη πλήρως κι επαρκώς σε όλη την εμβέλεια του νοήματος της. Όσα ups & downs και να βιώνει κάποιος σε οποιονδήποτε τομέα της ζωής του σχετικά με τις φιλικές σχέσεις, οι άνθρωποι που μας συνοδεύουν ανα τα χρόνια στις περιπέτεοιές μας είναι μέλη της οικογενείας μας. Αν κανείς το δει είτε συναισθηματικά είτε λογικά, οι κολλητοί σου είναι ίσως και οι μοναδικοί άνθρωποι πάνω στον πλανήτη γη που έχουν βιώσει και γνωρίζουν ατόφιους τους προβληματισμούς και τις αντιδράσεις σου στο 100% τους. Εμφανίζονται σαν από μηχανής θεοί, δίνουν συνήθως με ένα και μόνο μήνυμα «σωτηρία» στην εκάστοτε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης στην οποία και βρίσκεσαι. Οπότε, ήρθε για ακόμη μια φορά η ώρα να ταυτιστείς και πάλι σε έναν ή και όλους τους παρακάτω τρόπους που, είτε το κολλητάρι σου σε ξεκόλλησε από τα σκοτάδια σου, είτε να πάρεις ιδέες και να γίνεις εσύ αυτή τη φορά ο «πυροσβέστης» που θα ηρεμήσει το partner in crime σου από την κρίση που περνάει.
Find a way No1: Inside Jokes
Come on!
Κάθε άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του στον πλανήτη γη, έχει μια γκάμα αναρίθμητων inside jokes μεταξύ αυτού και των κολλητών του, τα οποία ναι αν με ρωτάς όσο αστεία είναι όταν αβίαστα εξωτερικεύονται σε μια συζήτηση τους σε έναν χαλαρό καφέ, άλλο τόσο ξεκαρδιστικά και ανακουφιστικά είναι όταν εκτοξεύονται χωρίς κανείς να το περιμένει όταν δεν είσαι στα πολύ high σου. Και μπουμ! Μεσολαβούν τα δευτερόλεπτα και τα βλέμματα ανάμεσα σας μέχρι ο πρώτος από ’σας να σκάσει εκείνο το πλάγιο χαμόγελο, δίνοντας το σήμα έναρξης και να «λυθείτε» στα γέλια. Ξαφνικά όλα παίρνουν άλλη τροπή, το κλίμα και οι άνεμοι πλέουν ούριοι παίρνοντας μακριά οποιαδήποτε είδους ανησυχίας, άγχους ή στεναχώριας και να σε κατακλύζει εκείνη τη στιγμή · κι όλοι ξέρουμε πως προφανώς και δε θα μείνετε μόνο στο ένα. Και δε θα μείνετε, στο λέω εγώ! Το ένα θα φέρει τ’άλλο σαν μια βροχή που με την διαφορά πως για τον αδύναμο -εκείνη τη στιγμή- κρίκο της παρέας έρχεται να ξεπλύνει και να παρασύρει αυτό που βαραίνει την ψυχούλα του. Το χιούμορ είναι πάντοτε ένας εξαιρετικά αντιμετωπίσιμος τρόπος για οποιαδήποτε στενάχωρη και «κακή» κατάσταση βιώνει κανείς, πόσο μάλλον όταν συνοδεύεται από τους πιο αγαπημένους σου ανθρώπους, τους κολλητούς σου.
Find a way No2: Disorientation
Από τους πιο αγαπημένους και πετυχημένους τεχνικούς τρόπους που μπορείς άμεσα να απεγκλωβίσεις το κολλητάρι από μια στενάχωρη κατάσταση. Αν κι εσύ έχεις παίξει σε κάποια φάση αυτόν τον ρόλο σε μια φιλική σου σχέση, του «αποπροσανατολιστή» όπως εγώ τον ονομάζω, τότε καταλαβαίνεις ποσό δύσκολη αποστολή είναι αυτό το εγχείρημα. Για τους «τυχερούς» της παρέας τη στιγμή εκείνη θα συνειδητοποιήσετε πως το βαρέλι της υπομονής δεν έχει πάτο. Άλλωστε, κανείς δε θέλει να βλέπει το φιλαράκι του να βυθίζεται στα Τάρταρα ολοένα και περισσότερο. Κι έτσι, η πρόταση για μια τέλεια συναυλία που παίζει σήμερα, η παράσταση μ’εκείνον τον ηθοποιό που τόσο πολύ ξετρελαίνει όλη την παρέα, το καινούριο burger house που άνοιξε στη γωνία, είναι από τους πιο safe αρχικά τρόπος να «ξεκουνίσεις» το φιλαράκι σου από τα μαύρα σκοτάδια του depression του.
Κι ας είμαστε ειλικρινείς, εντάξει; Σε ποιον δεν αρέσουν τα burgers?
Περνώντας τώρα στη δεύτερη φάση του «αποπροσανατολισμού» που σημαίνει πως το αρχικό με τις άκυρες ιδέες για έξοδο καρποφόρησε, σειρά έχουν να μπουν σε ισχύ τα πιο «ύπουλα» μέσα · τον χτυπάς στις αδυναμίες του. Αν κάτι ξέρουμε καλά για τους κολλητούς μας είναι το τι αγαπούν να κάνουν, τις αδυναμίες και τα κρυφά τους «θέλω». Οπότε κάπου εδώ έρχεσαι και τους χτυπάς «κάτω από τη ζώνη» δηλώνοντας εύκαιρος και πανέτοιμος να κάνετε μαζί κάτι που αγαπά και του έχει λείψει το τελευταίο διάστημα, από βόλτες με το αυτοκίνητο με θέα το ηλιοβασίλεμα και τέρμα τη μουσική, μέχρι να ξανά δείτε μαζί την αγαπημένη του κωμωδία για εκατοστή φορά. Αυτό που χρειάζονται οι άνθρωποι σου εκείνη τη στιγμή είναι να ξανά μπουν στο comfort zone τους, πράγμα που ανάμεσα στο χάος των συναισθημάτων τους δεν είναι εφικτό άρα χρειάζονται ένα έμπιστο άνθρωπο για να τους βοηθήσει να βρουν the way back.
Στην αρχή η αντίσταση θα είναι σθεναρή, δε θα βρίσκουν κανένα απολύτως νόημα σε όλο αυτό, εσύ όμως θα επιμείνεις καταλήγοντας έτσι και στην τρίτη φάση του «αποπροσανατολιστικού» σχεδίου που θα την ονόμαζα: go and take them! Σε αυτό το στάδιο λοιπόν το feedback για να ηρεμήσεις και να κάνεις το κολλητάρι σου να ξεχαστεί είναι το με τίτλο: «Δε θες; Με το ζόρι!». Και κάπως έτσι αφορμώντας όλη σου την υπομονή, ξεκινάς τα τηλέφωνα, διακριτικά στην αρχή και πιο έντονα στη συνέχεια, μέχρι που φτάνεις στο σημείο να χτυπάς τα κουδούνια, φαινομενικά απειλώντας μέσα στη μέση του δρόμου από ένα θυροτηλέφωνο. Ακόμη κι αν ακούγεται πιεστικό, σπαστικό έως και λιγάκι επιβλητικό, η πορεία και η ροή της κατάστασης θα αποδείξει την κίνηση. Ένα ρουά ματ που το φιλαράκι σου δεν ήξερε πως το χρειαζόταν.
Find a way No3: Ετοιμάζω ταξίδι μονάχα για πάρτη σου…
Τι καλύτερο από το να ανεβάσεις την ψυχολογία του κολλητού από το να προγραμματίσεις το αγαπημένο του ταξίδι και να του κάνεις έκπληξη; Σίγουρα κάποια στιγμή θα σου έχει μιλήσει για το dream destination του. Κι αν ακόμη δεν έχεις το χρόνο και τα φόντα να το οργανώσεις, ένας οποιοσδήποτε άλλος προορισμός θα κάνει αντίστοιχα την ίδια δουλειά. bΜε τον τρόπο αυτό θα πάρεις έστω και για λίγο μακριά από τις δύσκολες καταστάσεις, θα τον κάνεις να ξεχαστεί ενώ ταυτόχρονα θα του χαρίσεις μια απροσδόκητη εμπειρία, θα αδειάσετε το μυαλό σας από οτιδήποτε περιττό και θα φορτώσετε τις μπαταρίες σας. Άλλωστε τα μη προγραμματισμένα είναι και τα καλύτερα.
Θυμάμαι κάπου είχα διαβάσει πως η αληθινή φιλία έρχεται να μείνει, όταν η σιωπή ανάμεσα σας σταματά να είναι άβολη. Οι πραγματικά δικοί σου άνθρωποι μπορούν να διαβάσουν τη σιωπή σου. Με αυτούς πάντα είναι όλα λιγάκι πιο εύκολα. Μεγαλώνοντας καταλαβαίνεις πως οι άνθρωποι σου ήταν πάντοτε εκεί για’σένα. Για αυτούς ήσουν πάντα αρκετός και θα εξακολουθήσει να είσαι. Άλλωστε αυτό ψάχνουμε στην τελική, να είμαστε ΕΜΕΙΣ!
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη