Έξοδος με τα κορίτσια απόψε κι η χαρά είναι μεγάλη. Πώς να μην ήταν άλλωστε; Τόσες μέρες έχουν περάσει από τότε που βγήκατε τελευταία φορά όλες μαζί, αφού το φορτωμένο πρόγραμμα της καθημερινότητας δε σας το επέτρεπε. Σκέφτεσαι ότι έχετε πάρα πολλά να πείτε, ειδικά μετά από τόσες μέρες που έχετε να συναντηθείτε. Τόσα πράγματα συνέβησαν στη δουλειά, στο πανεπιστήμιο ή και με εκείνο το παλικάρι που βγαίνετε εδώ κι αρκετό καιρό μαζί.
Όμως, όπως θα έχουμε παρατηρήσει, όλες εκείνες οι συναντήσεις με τις φίλες μας ποτέ δεν καταλήγουν όπως ακριβώς τις είχαμε σχεδιάσει. Μπορεί τα πράγματα που είχαμε σκοπό να συζητήσουμε μαζί τους να είναι αρκετά σημαντικά για εμάς, αλλά πάντα το κεφάλαιο «πρώην» θα είναι ικανό να καθιστά οποιοδήποτε άλλο θέμα ανούσιο και βαρετό, απλά και μόνο στο άκουσμά του.
Ναι, δε λέω σίγουρα θα δοθεί το καθιερωμένο μισάωρο που απαιτείται για να συζητήσετε ό,τι συνέβη στις ζωές σας τις μέρες που δεν είχατε βρεθεί, αλλά όλη η υπόλοιπη ώρα είναι αποκλειστικά αφιερωμένη στους έρωτες του παρελθόντος. Και πραγματικά η αφορμή για να ξεκινήσει μια τέτοιου είδους συζήτηση δεν είναι καθόλου δύσκολο να δοθεί. Αρκεί ένα τραγούδι που παίζει στην καφετέρια ή στο μπαράκι που έχετε βγει, για να αρχίσει η φρεσκοχωρισμένη φίλη σας η Μαρία να σας ρωτά για πολλοστή φορά το λόγο που την παράτησε ο πρώην της ο Τάκης.
Βλέπεις ήταν μεγάλη καψούρα ο Τάκης, οπότε το θέμα δεν μπορεί να προσπεραστεί έτσι απλά. Χρειάζεται εξίσου μεγάλη ανάλυση, έτσι ώστε η φίλη Μαρία να μπορέσει να χωνέψει όλους εκείνους τους λόγους, που όσο καλά κι αν τους γνωρίζει, πάντα θα συνεχίσει να τους αναζητεί. Ωστόσο, μια τέτοιου είδους συζήτηση δε γίνεται να μην ξυπνήσει αναμνήσεις και στις υπόλοιπες τις παρέας. Είναι φυσικό επακόλουθο έπειτα από τόση ανάλυση, οι μνήμες όσο καλά κι αν τις είχαμε κλειδώσει σε εκείνο το σεντούκι των αναμνήσεων να βγουν τώρα στην επιφάνεια.
Αρχίζουν, λοιπόν, με αυτόν τον τρόπο οι κλασσικές συζητήσεις που λαμβάνουν μέρος σε κάθε παρέα γυναικών, όποια στιγμή της ημέρας κι αν αυτές βγουν. Συζητήσεις που αφορούν προηγούμενες σχέσεις, ακόμη και σχέσεις των παιδικών μας χρόνων, οι οποίες πέρασαν απ’ τη ζωή μας κι ανεξαρτήτως του αν μας πλήγωσαν ή μας έκαναν να περάσουμε καλά, καθόρισαν αναπόφευκτα ένα μέρος αυτής.
Τις περισσότερες φορές ξεκινάμε από τις δεύτερες, επειδή εκείνες μας είναι πιο υποφερτές κι ευχάριστες για να τις συζητήσουμε ενώ οι πρώτες οι οποίες απαιτούν και την περισσότερη ανάλυση, χρειάζονται αρκετό ψυχικό μόχθο για να βγουν από μέσα μας. Ένα είναι το μόνο σίγουρο. Εκείνη τη στιγμή θα θυμηθούμε τα πάντα σαν να τα ζούμε ξανά και ξανά απ’ την αρχή, μέσα απ’ την αφήγηση στις φίλες μας.
Τα θέματα προς συζήτηση πολλά, αλλά και τα συναισθήματα διάχυτα. Θα θυμηθούμε όλες εκείνες τις τρέλες που κάναμε με τους πρώην μας, όλες τις όμορφες και ρομαντικές στιγμές που περάσαμε μαζί τους, με ένα αίσθημα χαρμολύπης να περικλείει την ατμόσφαιρα.
Θα θυμηθούμε, όμως, και τις άσχημες στιγμές που ζήσαμε με κάποιους από αυτούς, νιώθοντας έναν κόμπο να τυλίγει το στομάχι μας. Κάπου εκεί είναι που επέρχεται η σωτήρια λύτρωση, καθώς ακούς τις φίλες σου να κράζουν εκείνον που τόλμησε να σου φερθεί με τον πιο άσχημο τρόπο κι εσύ να γελάς με το πάθος που αντιδρούν, ακόμη και τόσο καιρό μετά.
Βέβαια πέραν της ανάλυσης της συμπεριφοράς, καμιά συζήτηση δε θα μπορούσε να θεωρηθεί ολοκληρωμένη αν δε περιείχε έστω κι ένα μικρό σχολιασμό σχετικά με τις σεξουαλικές επιδόσεις των πρώην σας, όπως και του τρόπου που αυτοί φιλούσαν. Σίγουρα, αυτή είναι η καλύτερη στιγμή της συνάντησης καθώς τα καυστικά σχόλια πάνε κι έρχονται, αλλά κι εσείς σαν άλλοι κριτές σε καλλιστεία αρχίζετε να συγκρίνετε όλους τους πρώην, προκειμένου να αναδείξετε τον καλύτερο.
Και κάπως έτσι καταλήγει να τελειώνει η συνάντηση μιας τυπικής γυναικοπαρέας. Επειδή όσο καλά κι αν έχουμε αναλύσει το ψυχολογικό προφίλ των πρώην μας, πάντα θα μας ευχαριστεί να τα συζητάμε και στις επόμενες συναντήσεις μας. Ίσως επειδή είναι ένας τρόπος για να επιβεβαιώνουμε τη συναισθηματική μας ωριμότητα καθώς μεγαλώνουμε ή ένας τρόπος για να ξορκίσουμε ή να συμφιλιωθούμε με το παρελθόν μας.
Επιμέλεια Κειμένου Κατερίνας Τσαμπίκας Ρόγγα: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Κατερίνα Τσαμπίκα
