Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε; (Μέρος Γ')

Διάβασε το Μέρος Β’ εδώ.

Τρίτος χρόνος μακριά του. Τρία χρόνια κι ένας μήνας για την ακρίβεια. Όλα τα μετράει, όλα τα θυμάται. Βέβαια έχει πάψει να πονάει όπως παλιά. Επίσης, δεν ξενυχτάει με τη σκέψη του τα βράδια ούτε μπαίνει κρυφά στο προφίλ του για να μαθαίνει όσα τις επιτρέπουν οι δημόσιες αναρτήσεις του. Θα ‘θελε να μπλοκάρει τα αισθήματά της, νομίζει πως με τον καιρό θα τα καταφέρει, θα τον ξεπεράσει. Ισχυρίζεται πως όλα είναι θέμα συνήθειας.

Μία φράση της που όλοι πίστεψαν όταν ανακοίνωσε τον χωρισμό τους ήταν: «Πέρασε και δεν ακούμπησε». Τότε, όποτε τη ρωτούσαν για το συμβάν, εκείνη ήταν αδιάφορη, απαντούσε κοφτά χωρίς πολλά-πολλά μέχρι που τους έπειθε πως ήταν μια ακόμα σχέση που απλώς δεν πέτυχε. Άλλα έδειχνε κι άλλα ένιωθε. Στους πέντε φίλους της, δεν παραδέχθηκε ποτέ ότι εκείνος ήταν -κι είναι ακόμη- ο μεγάλος της έρωτας, αυτός που ποθούσε τόσα χρόνια. Η αιτία που δε στέριωνε με καμιά απ’ τις μετέπειτα σχέσεις-περιπέτειές της.

Μα τώρα, θα τους έλεγε τα πάντα και για το παρελθόν και για το παρόν. Δυστυχώς δεν τους έχει κοντά της και μέσω τηλεφώνου ή υπολογιστή δε θέλει να βγάλει τα εσώψυχά της. Η Ελπίδα, θέλει συνάντηση, ποτά και κουβέντα κάτω απ’ τα αστέρια. Να μαζευτούν κι οι πέντε. Να συζητάνε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, να παίρνουν αποφάσεις ζωής. Να γελάνε δυνατά, να δακρύζουν απ’ τα γέλια κι όχι να γράφουν «χαχαχα» στα μηνύματα.

Η Βέρα χτυπάει δωδεκάωρα και βάλε στη δουλειά, αλλά δεν τη νοιάζει. Φαίνεται πως στο νέο εργασιακό της χώρο βρήκε και κάποιο άλλο ενδιαφέρον. Γοητευτικός συνάδελφος, κάπως ώριμος για τα γούστα της -σχεδόν μια δεκαετία μεγαλύτερος- που της δείχνει καθημερινά τη συμπάθεια του και τη βοηθάει να προσαρμοστεί στο νησί. Κάθε μέρα φεύγουν μαζί απ’ τη δουλειά, πηγαίνουν για φαγητό οι δυο τους, βολτάρουν κι ο ένας απολαμβάνει την παρέα του άλλου. Φαίνεται πως ένα έντονο ειδύλλιο ξεκινά εδώ.

Οι φίλοι της φυσικά κι ήταν ενήμεροι. Ποιος να το περίμενε ότι η μικρή της συμμορίας, η ατίθαση, θα ζητούσε τη γνώμη και της συμβουλές τους; Συνήθως έβγαινε με συνομήλικούς της θέλοντας να περνάει καλά χωρίς να την ενδιαφέρουν οι δεσμεύσεις. Πάρτι, μπαράκια, συναυλίες κι ανεξαρτησία. Σνόμπαρε τα «χέρι- χέρι» ζευγαράκια που κάνουν παντού κοινές εμφανίσεις, «χλιαροί με το ζόρι έρωτες, wannabe ιστορίες αγάπης» έλεγε. Απ’ τον κύκλο της, μόνο τη σχέση του Γιώργο και της Δανάης θαύμαζε. Δυο κολλητοί φίλοι που ερωτεύτηκαν κι αγαπιούνται αληθινά.

Ο Γιώργος στέλνοντας ένα ηχητικό μήνυμα στην ομάδα που συνομιλούν κι οι πέντε, είπε πως η Δανάη δεν είναι καλά και πρέπει να ακυρώσουν το skype της εβδομάδας. Τόνισε πως δεν είναι κάτι σοβαρό, απλά χρειάζεται να μείνει στο νοσοκομείο για μερικές ημέρες χωρίς όμως να δώσει περισσότερες πληροφορίες. Έστειλε και μια κοινή φωτογραφία τους απ’ το δωμάτιο νοσηλείας, ώστε να καθησυχάσει τους υπόλοιποι τρεις λέγοντάς τους πως την προσέχει και θα είναι 24 ώρες το 24ωρο δίπλα της.

Τα δυο κορίτσια απάντησαν με ευχές γρήγορης ανάρρωσης, περιμένοντας πώς και πώς ευχάριστες εξελίξεις απ’ την περιπέτεια υγείας της φίλης τους. Απ’ την άλλη ο Αλέξης μαθαίνοντας τα νέα αρκετές ώρες αργότερα, φανερά ανήσυχος και προβληματισμένος έγραψε: «Τι έπαθε, ρε γαμώτο; Γιατί τώρα; Όχι τώρα. Απαντήστε μου.». Η Βέρα ήταν η πρώτη που διάβασε το μήνυμά κι απορώντας με τα λεγόμενά του, αμέσως του τηλεφώνησε.

-Έλα, έμαθες κάτι που δεν ξέρω;
-Ρε Αλέξη, τι τους γράφεις; Σύνελθε.
-Ανησυχώ. Κάτι έγινε κι ο Γιώργος μας το κρύβει.
-Μπες skype, τώρα.

Η συζήτηση συνεχίστηκε διαδικτυακά μαζί με την Ελπίδα. Ο Αλέξης, αν και δεν ήθελε να χαλάσει την έκπληξη που ετοίμαζε για ολόκληρη την παρέα, έπρεπε να προετοιμάσει το έδαφος, να ενημερώσει και τα δυο κορίτσια. Μιας και ο καιρός πλησίαζε, όφειλε να υπολογίσει μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια. Άλλωστε, το καλοκαίρι τους χρωστάει λίγες ανέμελες στιγμές χαλάρωσης παρέα με την πολυπόθητη έκπληξή, μα δυστυχώς, οι καταστάσεις δυσκολεύουν την ολοκλήρωσή της.

Το σενάριο ήταν γραμμένο εδώ και καιρό. Ο Γιώργος σκόπευε να κάνει πρόταση γάμου στη Δανάη και το είχε συζητήσει ήδη με τον Αλέξη ο οποίος αυτοπροτάθηκε ως κουμπάρος. Το δώρο-έκπληξη του κουμπάρου, λοιπόν, ήταν ένα ταξίδι για τέσσερις στην Κρήτη καθώς η Βέρα θα διέμενε εκεί για τους επόμενους μήνες. Η Κρήτη και συγκεκριμένα τα Χανιά ήταν ένας απ’ τους προορισμούς που σχεδίαζαν εδώ και χρόνια να επισκεφτούν όλοι μαζί.

Λίγες μέρες κι οι πέντε, να ανατροφοδοτήσουν τη φιλίας τους, να ζήσουν άλλο ένα καλοκαίρι ενωμένοι. Οι αποστάσεις μοιράζονται όταν υπάρχει θέληση, μα η θέληση δεν είναι αρκετή όταν έχει να κάνει με προβλήματα υγείας. Όταν δεν είναι στο χέρι σου να αλλάξεις τις καταστάσεις, ελπίζεις, διώχνεις τον αρνητισμό και προσμένεις.