Βράδυ Σαββάτου κι εσύ είσαι κάπου. Ένα ακόμη τελειωμένο πάρτι σε ακολουθεί. Μπορεί να είναι το έκτο, μπορεί το έβδομο ποτό. Ποιος νοιάζεται; Όλοι χορεύουν σαν μανιακοί κι εσύ ακούς τα χοροπηδηχτά στο στομάχι σου.
Τώρα που είπα χοροπηδηχτά, μετά το ποτό και το χορό, υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να σε ξεβαλτώσει από την απόγνωση, το δεύτερο συνθετικό του.
Τίποτα δε θα ήταν πιο βολικό από το να γυρίσεις απόψε διπλός, στο εργένικο σπίτι σου. Αρκεί να είναι εμφανίσιμο κομμάτι, σε ετοιμότητα, με έξτρα λάγνο βλέμμα και μπόνους περπατήματος σε μοτίβο οχταριού.
Τσεκάρεις το χώρο, απελπισμένος εσύ, ψάχνεις κάτι εξίσου απελπισμένο και κυρίως πρόθυμο. Δε σε ενδιαφέρουν πολλά, να θέλει, να λάβει το μήνυμα και στείλει σήμα θετικής ανταπόκρισης. Ένα κερασμένο ποτό, ένα ταξί (γιατί ποιος οδηγεί σε αυτή την κατάσταση), τα κλειδιά να βρεις, να ξεκλειδώσεις την πόρτα και μετά να ξεκλειδώσεις και τις αναστολές.
Είναι συμπαθητικός ή τουλάχιστον ανεκτός, μπορεί να έχει κι ωραία μάτια, αλλά σίγουρα έχει ωραία πλάτη, μπορεί να ψευδίζει λίγο κι ίσως να είπε μια έξυπνη ατάκα, όταν φεύγατε από το μπαράκι. Ίσως πάλι κι όχι. Δεν έχει καμία σημασία. Άλλα έχουν τώρα.
Ψάρεψες το νυχτερινό σου ταίρι και φαίνεται καλή επιλογή. Το μυαλό είναι για το φως της ημέρας, σκέφτεσαι. Η προσωπικότητα είναι για εκδρομή στο Ναύπλιο, όχι στα ασιδέρωτα σεντόνια, ξανασκέφτεσαι. Ό,τι και να είναι, είναι ό,τι χρειάζεσαι, απασχόληση και διασκέδαση, είπες στον εαυτό σου.
Μισό λεπτό, δηλαδή έτσι απλά βρίσκεις κάποιον, κοιτάς από λαιμό και κάτω, βουλώνεις τα αυτιά κι ανοίγεις τις αγκάλες-δαγκάνες; Ό,τι και να συμβαίνει στη στρατόσφαιρα του κεφαλιού; Ακόμη κι αν είναι μαϊντανός;
Όχι φιλαράκι, ξανασκέψου, τα τούβλα είναι για την οικοδομή. Κάποιος είπε ότι οι επιλογές σου σε χαρακτηρίζουν κι αυτή είναι μία επιλογή, πνιγμένη στην αιθυλική αλκοόλη μεν, επιλογή δε.
Ας πούμε ότι είσαι καιρό μόνη, κι ας πούμε ότι βαρέθηκες λίγο, κι εν τέλει ότι βρήκες κάποια να γεμίζεις τα «κενά» σου, ένα booty call. Ναι, αυτό το άτομο που παίρνεις τηλέφωνο, για πράγματα που δε γίνονται από το τηλέφωνο. Δηλαδή γίνονται αλλά άλλο θέμα αυτό. Διαθέσιμος, διαθέσιμος και κυρίως διαθέσιμος. Τικ σε όλες τις προϋποθέσεις.
Είναι κορμάρα, μην πάει χαμένο το κροσφιτ, είναι ενήμερος για τα καθήκοντά του φεύγοντας από το σπίτι σου, παίρνει και τα σκουπίδια. Ό,τι χρειάζεται. Τι πειράζει που στις εκλογές βάζει τριφύλλια στο ψηφοδέλτιο ή κουνάει την πορτοκαλάδα πριν την πιει, για να κάνει αφρό. Πειράζει. Είπαμε επιλογές. Κι αυτή είναι κακή, πολύ κακή.
Δε λέω «ερωτεύσου», δε λέω να μιλήσετε για τον Βολταίρο και τον ιμπεριαλισμό, αλλά να πιστεύει στον Άγιο Βασίλη;
Πόσο επιβραβεύεις τον εαυτό σου που σαχλαμαρίζει με την ίδια τη σαχλαμάρα; Αν ο παρτενέρ σου στις βραδινές ορμές είναι λίγο σαν εκείνον τον νάνο της Χιονάτης, εκείνον με το σκουφάκι που γελούσε κάπως περίεργα, τότε αυτό χρεώνεται διπλά σε εσένα. Γιατί μπλέκεις; Γιατί είναι απλό, θα μου πεις. Αλλά αν ήταν όλα απλά ο μουσακάς θα μαγειρευόταν στο δεκάλεπτο.
Το να εκμεταλλεύεσαι τις ισχνές πνευματικές ικανότητες χαμηλώνει τις δικές σου. Βρίσκεις διαθέσιμο και προσβάσιμο έδαφος και προσγειώνεις το αεροπλανάκι σου. Δεν είναι πράξη μαθηματική, είναι πράξη σωματική, αλλά μην το ισοπεδώσουμε. Βάλε ένα μέτρο και μία στάθμη. Ας μη λύνει εξισώσεις, ας ξέρει τι είναι.
Στην τελική, αν ένας άνθρωπος απέχει λιγουλάκι από τα αυτονόητα, απλά κατανοητά, αν ζει στον κόσμο το δικό του, μπούμερανγκ θα σου γυρίσει. Ίσως καταλάβει άλλα αντ’ άλλων, ίσως περιμένει να σε γνωρίσει και στο σόι της το επόμενο πρωί, να ψήσετε μπριζόλες.
Είναι εκμετάλλευση, είναι καιροσκοπισμός, είναι υποβίβαση βρε αδερφέ. Βρες κάποιον νοήμων, βρες κάποιον να μην πιστεύει πως όταν αστράφτει μας βγάζουν φωτογραφία. Ότι μας ψεκάζουν είναι σίγουρο, αλλά μην ψεκάζεις κι εσύ το κρεβάτι σου με σπρέι ηλιθιότητας.
Όλοι είμαστε επιρρεπείς σε λάθος επιλογές, ειδικά όταν φοράνε εφαρμοστά φορέματα και μοιάζουν με πολεμίστριες στη Zήνα. Όλοι θέλουμε να μας έλκει αυτό που βλέπουμε, αλλά πώς θα νιώσεις αν ξυπνήσετε το πρωί της εικοστής ογδόης Οκτωβρίου κι αυτή γιορτάζει το μεγάλο όχι στους Τούρκους; Πες όχι εσύ όσο είναι νωρίς. Run darling, run.
Βάλε στο παιχνίδι και τα αυτιά σου. Γιατί τα αυτιά ξέρουν. Ό,τι κινείται, εκτελείται αλλά μην ξεχνάς, κι η αμοιβάδα κινείται.
Συντάκτης: Μαρία Σιώρη
