Καμία φορά μοιάζει αδύνατον ν' αφεθείς ξανά

Ένιωσες μαγεμένος, σαν να σε τύλιγε μια μαγική αύρα, σχεδόν μεθυσμένος από έρωτα. Aποζητούσε να μάθει τα πάντα για εσένα, κάθε σημαντική κι ασήμαντη λεπτομέρεια της ζωής σου, το βλέμμα σας σχεδόν σας διαπερνούσε, από την ένταση όσων νιώθατε και κάθε στιγμή σας ήταν μοναδική.

Και μετά από λίγο καιρό, τίποτα. η απόλυτη απογοήτευση, καθώς όλο αυτό μετατράπηκε πολύ γρήγορα σε μια πεζή καθημερινότητα που άγγιζε τα όρια της αδιαφορίας, της μονότονης ανίας. Ίσως ο σύντροφός σου σε πρόδωσε, σου είπε ψέμματα ή ακόμα σε εγκατέλειψε με την πρώτη δυσκολία. Η απογοήτευση που νιώθεις δεν είναι ένα εύπεπτο συναίσθημα και σίγουρα σε φέρνει αντιμέτωπο με αρκετές δύσκολες σκέψεις κι αποφάσεις.

Σε απογυμνώνει από όλες τις παράλογες προσδοκίες σου, από τα απεγνωσμένα θέλω, από τα επιτακτικά τώρα. Με κάποιο περίεργο τρόπο σε απελευθερώνει από όσα νόμιζες ότι ήθελες κι αποδεσμευμένος πλέον από όλα αυτά, μπορείς να αρχίσεις να ανακαλύπτεις το μεγαλείο όλων των άλλων πραγμάτων που πιθανώς είχες απορρίψει, ίσως κι αγνοήσει.

Οφείλεις να αποδεχτείς τη μονιμότητα της συγκεκριμένης απογοήτευσης και να επιτρέψεις σε ένα ψήγμα βεβαιότητας ότι όλο αυτό ήταν πέρα για πέρα αναγκαίο για τη δική σου εξέλιξη. Μόνο όσοι δεν έχουν καμία απολύτως προσδοκία από τη ζωή, από τους άλλους ανθρώπους -κάτι εξαιρετικά δύσκολο- μόνο εκείνοι δεν αντιμετωπίζουν τέτοιες απογοητεύσεις, αλλά υπάρχει κανείς που δεν προσδοκά αληθινά κάτι;

Μια ευτυχισμένη σχέση, έναν γάμο, παιδιά, γέλια, ευτυχία και καταπράσινα λιβάδια που όλοι τρέχουν και παίζουν χαρούμενα, πάντα αγαπημένοι. Όσο ουτοπική κι αν ακούγεται αυτή η εικόνα, έχει περάσει από το μυαλό σου έστω και φευγαλέα. Για κάτι τέτοιες όμως προσδοκίες βιώνεις πιο έντονα παρόμοιες κι άλλες απογοητεύσεις.

Ίσως νιώθεις σαν να σε άφησαν στο κενό, εκτεθειμένος από το άτομο που θέωρησες ότι αποτελεί μια ζωντανή ενσάρκωση όλων όσων είχες ονειρευτεί. Η φυσική ανακούφιση της ανθρώπινης επαφής, που άλλοτε σε εξυψώνει κι άλλοτε σε ρίχνει σε γκρεμούς, ίσως αποτελεί μια παγίδα που σε αποπροσανατολίζει από τον πραγματικό σου εαυτό, πιθανώς λόγω της εγγύτητας που δημιουργεί. Η απογοήτευση σε απομακρύνει από τον άλλο, ίσως λίγο απρόοπτα κάποιες φορές, αλλά σε πλησιάζει λίγο περισσότερο σε εσένα.

Θα θυμώσεις, θα κλάψεις, θα νιώσεις απόρριψη και πεισματικά αδικημένος, θα θυμώσεις λίγο ακόμα, θα νιώσεις χρησιμοποιημένος. Αυτό τον καταιγισμό συναισθημάτων, αν καταφέρεις να τον παραμερίσεις, όλα όσα σε κρατούν καθηλωμένο σε μια τέτοια αρνητική και καθόλου ωφέλιμη θέση, τότε ίσως ανακαλύψεις μια προοπτική ελευθερίας και δικαιωματικής ευτυχίας που ποτέ δε φανταζόσουν.

Το ζητούμενο είναι να μη χρεωθείς το γεγονός ως προσωπική αποτυχία, αλλά μάλλον σαν μια ευκαιρία να μάθεις από τα σφάλματα και τα στραβοπατήματα που έγιναν, ώστε να μπεις πιο συνειδητοποιημένος σε μια επόμενη σχέση. Άλλωστε όλα γίνονται για κάποιον λόγο, όπως συνηθίζεται να λέγεται κι ίσως χρειάζεται να περάσει καιρός για να μάθεις ποιος ήταν ο πραγματικός.

Όσα συμβαίνουν μέσα μας δεν οφείλονται μόνο στις εξωτερικές συνθήκες, ή σε κάποιον συγκεκριμένο άνθρωπο, ίσως είναι αντανακλάσεις συναισθημάτων που κατοικούν μέσα μας και πυροδοτούνται από κάτι συγκεκριμένο κάθε φορά. Απλά, πάρε αυτό τον χρόνο και σκέψου όλα όσα θέλεις, όλα όσα δε θέλεις, όσα έκανες λάθος, βιαστικά ή πολύ αργά, όσα νιώθεις, όσα αποφεύγεις να νιώσεις. Προσπάθησε να απομακρυνθείς χρονικά και χωρικά από αυτή την απογοήτευση, ώστε να αποκτήσεις πιο καθαρή προοπτική και σταμάτα να προσπαθείς να ελέγξεις τα γεγονότα που έχουν ήδη συμβεί.

Αν αντισταθείς ή αρνηθείς να αντιμετωπίσεις όλα αυτά τα συναισθήματα, τις σκέψεις, που σε οδήγησαν στην απογοήτευση, θα απομακρύνεις τον εαυτό σου από τη γαλήνη και την ευτυχία που δύναται να έρθει παρακάτω. Αποδέξου ότι η αποτυχία σε μια σχέση είναι κάτι που μπορεί να συμβεί σε όλους, σε εσένα, σε εμένα, στους πάντες και να εκλογικεύσεις αυτό το γεγονός ως κάτι αναπότρεπτα φυσιολογικό.

Μην τιμωρείς ή κατακρίνεις τον εαυτό σου, και αφοσιώσου στο να κάνεις νέα βήματα μπροστά. Απομάκρυνε κάθε αρνητική σκέψη για το μέλλον, για τον ίδιο σου τον εαυτό, μη διανοηθείς να βυθιστείς στην αυτολύπηση και στον οίκτο, δε σου αξίζουν. Η ζωή θα σε δοκιμάσει πιθανώς με μια νέα απογοήτευση λίγο πιο κάτω, αλλά εσύ σίγουρα θα έχεις τη δύναμη και τη γνώση να την αντιμετωπίσεις με μεγαλύτερη σιγουριά κι αυτοπεποίθηση, αν τώρα εκμεταλλευτείς και μάθεις από αυτή την τωρινή εμπειρία.

Μην αφήσεις τίποτα και κανέναν να φωλιάσει άσχημα συναισθήματα μέσα σου και μάθε να αφήνεις πίσω όσα δε χρειάζεσαι, όσα δε σε ωφελούν. Αυτό που απομυζεί κάθε ίχνος χαράς από την κάθε μέρα μας, είναι όλες αυτές οι προσδοκίες, άλλες δικές μας άλλες επίκτητες, που καθορίζουν πώς θα έπρεπε να είναι η ζωή μας, οι σχέσεις μας.

Εγκαταλείποντας όλα αυτά και ζώντας με ενσυναίσθηση και πλήρη αποδοχή στο εδώ και τώρα, ίσως βρούμε τη θεραπεία σε κάθε μικρή ή μεγαλύτερη απογοήτευση στην ζωή μας κι επιτύχουμε το «κι εμείς καλύτερα»!