Όταν το gaming γίνεται επάγγελμα

Μια σχετικά νέα βιομηχανία που αναπτύσσεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα τα τελευταία χρόνια είναι αυτή του gaming. Λειτουργώντας κατά κύριο λόγο σε κενά νόμου και αδυνατώντας συχνά να διασφαλίσει τόσο την ατομική όσο και την επαγγελματική ακεραιότητα των παικτών, εξαπλώνεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς ανά τον κόσμο.

Με ποσοστά θέασης που εκτινάσσονται μέχρι και το αστρονομικό νούμερο των σαράντα εκατομμυρίων, με στάδια που ξεχειλίζουν από κόσμο και αδρεναλίνη, καθώς και προβλέψεις για κέρδη που αγγίζουν δισεκατομμύρια από διαφημίσεις, το επάγγελμα του gamer έχει επιτύχει να κάνει τη μετάβαση από το επίπεδο μιας απλής δραστηριότητας ελεύθερου χρόνου σε ένα άκρως ανταγωνιστικό και προσοδοφόρο επάγγελμα που εμπεριέχει κινδύνους, υπερβολές, στρατηγική και αμέτρητες ώρες παιχνιδιού.

Οι χορηγίες και τα διαφημιστικά συμβόλαια είναι αντίστοιχα εκείνων που αφορούν επαγγελματίες αθλητές του ποδοσφαίρου και τα έπαθλα απαριθμούν από μερικές χιλιάδες έως μερικά εκατομμύρια δολάρια. Εκείνο που διαχωρίζει έναν επαγγελματία gamer από έναν ερασιτέχνη είναι αρχικά η ικανότητα να ξεχωρίσει με τις ικανότητές του στο παιχνίδι, ώστε ένας ανιχνευτής ταλέντων να τον εντάξει σε μια ομάδα υψηλού επιπέδου.

Η Κίνα να αποτελεί την «υπερδύναμη» στη σύνθεση κορυφαίων ομάδων και έχοντας πέντε από τις οχτώ ελίτ ομάδες στην παγκόσμια κατάταξη, τίποτα δε φαίνεται να σταματά την πορεία της. Με την κατασκευή ενός γιγάντιου νέου σταδίου αποκλειστικά για πρωταθλήματα τέτοιου τύπου μοιάζει να θέλει να κυριαρχήσει σε αυτό το πεδίο.

Με 2,7 δισεκατομμύρια gamers παγκοσμίως και το 51% να αποτελείται από γυναίκες, με αθλητικές υποτροφίες να δημιουργούνται σε περισσότερα από τριάντα Αμερικάνικα πανεπιστήμια καθώς και με αθλητικές βίζες να μοιράζονται απλόχερα, αντιλαμβάνεται κανείς ότι τα σύγχρονα παιχνίδια μέσω διαδικτύου διαμορφώνουν ένα νέο τρόπο ζωής.

Οι gamers, με μέσο όρο ηλικίας από δεκατέσσερα έως τριάντα πέντε χρόνια, αντιμετωπίζουν τη δυσπιστία του άμεσου οικογενειακού περιβάλλοντος το οποίο αδυνατεί να αντιμετωπίσει το παιχνίδι ως επαγγελματική δραστηριότητα και πηγή εσόδων, αυξάνοντας επιπλέον την ψυχολογική πίεση σε ένα ήδη υπερβολικά στρεσογόνο περιβάλλον.

Η ανωνυμία που διαφυλάσσεται ως βασική ιδιότητα και κρύβει επιδέξια τους παίκτες πίσω από ευφυή ψευδώνυμα παρέχει εύφορο έδαφος ώστε να αναπτυχθούν εχθρότητες, κλίκες και μειωτικά σχόλια στα πολυάριθμα φόρουμ αλλά και κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών. Η κουλτούρα του «trash talk» που βρίθει σε αυτές τις συνθήκες αποτελεί άτυπα μια από τις «ιδιότητες» που αναπτύσσουν οι gamers, συχνά ως μέρος της στρατηγικής της ψυχολογικής ισοπέδωσης του αντιπάλου.

«Οι gamers δεν είναι έμφυτα τοξικοί. Όλα αφορούν το πλαίσιο. Είναι το πλαίσιο μέσα στο παιχνίδι αλλά και έξω από αυτό και το πώς μπορούν να διαστρεβλώσουν τις συμπεριφορές. Το πώς μπορούν να δημιουργήσουν τέτοιες συμπεριφορές ακόμα και σε καλούς ανθρώπους», αναφέρει ο Jeffrey Lin που έχει σχεδιάσει ένα από τα παιχνίδια, το League of Legends.

Όπως όλα τα ανταγωνιστικά σπορ, έτσι και το gaming, είναι γεμάτο από ιστορίες χρήσης ουσιών, κυρίως για την αποφυγή της κόπωσης και της επίδρασης που έχει στις κινήσεις και στις αντιδράσεις στο παιχνίδι, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που αυτό διαρκεί αμέτρητες ώρες ως και ημέρες. Η απουσία ύπνου είναι χαρακτηριστική και απαιτούμενη σε ολονύκτιες εκστρατείες με σκοπό την απόκτηση σπάνιων αντικειμένων ή την μετάβαση σε ένα ανώτερο επίπεδο του παιχνιδιού. Η υπερβολική κατανάλωση ενεργειακών ποτών και χαπιών καφεΐνης για τη διατήρηση της εγρήγορσης είναι από τα συνηθέστερα.

Δεν είναι λίγες οι φορές όμως που οι παίχτες καταφεύγουν και σε άλλα βοηθήματα, όπως οδηγούς στρατηγικής και εξαγορά αντικειμένων online, ώστε να αποκτήσουν ένα εμφανές πλεονέκτημα. Αν και τέτοιες ενέργειες είναι ενάντια στους κανόνες του παιχνιδιού, ταυτόχρονα αυτές έμμεσα πυροδοτούνται από την αρχιτεκτονική και το σχεδιασμό του παιχνιδιού, που στοχεύει στην έμφυτη αποστροφή του ανθρώπου προς την ήττα.

Τα ετήσια συνέδρια, οι εκθέσεις και τα πρωταθλήματα που διοργανώνονται από τους σχεδιαστές των παιχνιδιών συμβάλλουν στη διαμόρφωση του ολοκληρωμένου προφίλ του gaming ως σύγχρονο lifestyle.

Ο μέσος όρος ενασχόλησης στο παιχνίδι κυμαίνεται περίπου στις δεκατέσσερις ώρες ημερησίως, με ενδιάμεσα διαλείμματα για αναγκαία κίνηση αλλά όχι για ξεκούραση. Με ένα μέσο όρο τριακοσίων έως πεντακοσίων κινήσεων ανά λεπτό στους επαγγελματίες gamers -όταν το αντίστοιχο για τους ερασιτέχνες παίχτες είναι περίπου εκατό κινήσεις- καταλαβαίνει κανείς ότι απαιτούνται εξαιρετικές δεξιότητες. Ένα ήδη απαιτητικό συνολικό πρόγραμμα, που επιβαρύνεται επιπλέον με τις υποχρεώσεις προς τους χορηγούς καθώς και με τους θαυμαστές που επιζητούν την προσωπική επαφή με τους παίκτες.

Η απαιτητική καθημερινή προπόνηση σε θέματα ατομικής και ομαδικής στρατηγικής είναι κάτι που απαιτείται και η εξάσκηση στην ταχύτητα αντίδρασης καταλαμβάνει ένα σημαντικό τμήμα της ημέρας που φτάνει συχνά έως και τις δεκαέξι ώρες. Με τις γνώσεις και την εμπειρία που αποκτούν πάνω στο παιχνίδι, δεν είναι λίγοι εκείνοι που μετά τη λήξη της καριέρας τους προπονούν άλλους στο δρόμο για την κορυφή.

Η καριέρα ενός gamer είναι βραχύχρονη και γι’αυτό απαιτούνται επαγγελματικοί χειρισμοί ώστε να αποφέρει καρπούς όχι μόνο στο παρόν αλλά και μελλοντικά, όταν ο παίκτης θα έχει απομακρυνθεί από την κεντρική σκηνή. Με την πλειοψηφία των παικτών να είναι στην εφηβεία, η ανάγκη για ένα περιβάλλον που ενισχύει και προστατεύει τις κινήσεις τους είναι απαραίτητο. Από μάνατζερ μέχρι προσωπικούς γυμναστές, διατροφολόγους, φυσικοθεραπευτές και ψυχολόγους, όλοι συμβάλλουν να αποτραπεί το «κάψιμο», ή αλλιώς η υπερκόπωση, διασφαλίζοντας τη συνεχόμενη υψηλή απόδοση.

Με ομοσπονδίες στην Αμερική αλλά και στη Βρετανία, καθώς και με θεατές που ξεπερνούν τα ενενήντα εκατομμύρια, σύμφωνα με τις μετρήσεις του παγκόσμιου πρωταθλήματος το 2018, οι gamers φαίνεται να αποτελούν μια τάση που είναι ραγδαία αναπτυσσόμενη. Ένα παγκόσμιο νέο επαγγελματικό πλαίσιο που γεννιέται σε εφηβικά δωμάτια, εξασκείται από οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη, ολοκληρώνεται συνήθως πριν το τέλος της δεύτερης δεκαετίας ζωής των παικτών και έχει ανυπολόγιστες ψυχικές και σωματικές επιπτώσεις.

Οι φήμες ότι το gaming θα συμπεριληφθεί και επίσημα ως άθλημα στους Ολυμπιακούς αγώνες στο Παρίσι το 2024 δείχνει το ισχυρό ρεύμα και την οικονομική επίδραση που έχει παγκοσμίως. Με εφαρμογές όπως το LinkedIn που μετατρέπει σε ένα λίγο διαφορετικό άτυπο παιχνίδι την επαγγελματική δικτύωση μέσω badges και βημάτων που πρέπει να ολοκληρώσεις για ένα καλύτερο ηλεκτρονικό βιογραφικό, μοιάζει σαν να μετατρέπεται κάθε πλευρά της ζωής μας σε ένα παιχνίδι, με όποιες επιπτώσεις μπορεί αυτό να επιφέρει στο μέλλον. To gaming είναι ένας νέος αχαρτογράφητος κόσμος, εντυπωσιακά θελκτικός εξωτερικά αλλά εξαιρετικά απρόβλεπτος και επισφαλής.

Όπως χαρακτηριστικά συνηθίζουν να λένε οι gamers, «παίζω όχι επειδή δεν έχω κανονική ζωή, αλλά επειδή επιλέγω να έχω περισσότερες από μία».