Το πόσο free είναι οι επαφές με το ταίρι σου είναι δείγμα εμπιστοσύνης;

Το χτίσιμο της εμπιστοσύνης μεταξύ δύο ανθρώπων συμβαίνει αργά, σταδιακά, με βήματα που άλλοτε εκπλήσσουν κι άλλοτε θεωρούνται αυτονόητα, που πάντα τα επιζητείς σαν επισφράγισμα της επιτυχίας μιας σχέσης. Άλλωστε με τον ίδιο τρόπο δε συμβαίνει κι ο έρωτας; Σε βρίσκει άλλοτε απροετοίμαστο κι άλλοτε να τον ψάχνεις αγωνιωδώς σε κάθε στροφή και γωνία του δρόμου σου, ίσως κάποτε σου χαμογελά, κάποιες φορές σου κλείνει πονηρά το μάτι και κάποιες άλλες σου ξεγλιστρά ύπουλα.

Κι ερωτεύεσαι και μπερδεύονται οι ανάσες και οι ζωές σας. Στη λιακάδα, στη βουή της πόλης, στα σύντομα μηνύματα, σε τσαλακωμένα σεντόνια. Εμπιστοσύνη σε τσαλακωμένα σεντόνια λοιπόν με ατσαλάκωτους ανθρώπινους χαρακτήρες, ή μήπως τσαλακώνονται κι αυτοί κάποιες φορές;

Μερικές φορές είναι δύσκολο να εμπιστευθείς τον ίδιο σου τον εαυτό και τώρα καλείσαι να εμπιστευτείς τη ζωή σου και το σώμα σου σε κάποιον άλλο. Αλλά πάλι και με τον έρωτα το ίδιο δεν κάνεις; Εμπιστεύεσαι ολόκληρη την ζωή σου, την ύπαρξή σου, την ανθρώπινη -ίσως και την κτηνώδη- υπόστασή σου στο άλλο μισό της εξίσωσης.

Και νιώθεις σίγουρος για τα δικά σου συναισθήματα, για τη λογική, την ειλικρίνεια, με άτεγκτη βεβαιότητα μάλιστα. Μπορείς με ανόθευτη ειλικρίνεια να εμπιστευτείς στον άλλον, που βρίσκεται ευάλωτος απέναντί σου, τη δική σου αλήθεια; Γιατί αν μπορείς εσύ, ίσως μπορεί κι ο άλλος.

Για να παραδεχτείς τη δική σου ιστορία, που σίγουρα δε θα αφορά τσαλακωμένα σεντόνια, αλλά ψυχρά ιατρικά δεδομένα για το σώμα σου. Ένας απόλυτα δοσμένος σύντροφος δε θα κρύψει τίποτα από την ιστορία του, δε θα υπάρχουν κενά νοήματος και σκοτεινά σημεία, θα είναι όλα ξεκάθαρα. Χωρίς δισταγμούς, ίσως με μερικές παύσεις, με πολύ θάρρος κι αλήθεια.

Η ερωτική επαφή δεν αφορά μόνο τη σωματική επαφή, αλλά και το μοίρασμα, την εμπιστοσύνη στα χέρια του άλλου, μικρές αλλά τόσο σημαντικές λεπτομέρειες που κλιμακώνουν την ένταση και οδηγούν στο σμίξιμο των σωμάτων. Και καθώς η εμπιστοσύνη εδραιώνεται, τόσο αρχίζει να πηγαίνει στο παρασκήνιο και να ρίχνει κλεφτές ματιές, πάντα παρούσα χωρίς να χρειάζεται φανφάρες για να το αποδείξει, δίνοντας χώρο σε άλλης μορφής συναισθηματικές κι ερωτικές εκφράσεις που ενισχύουν τη σχέση, αυτό το μοναδικό δέσιμο των δύο.

Σε μια ερωτική επαφή, οι αισθήσεις αλλά και οι προσδοκίες εντείνονται, η ερωτική επαφή είναι πολύ πιο «επικίνδυνη» συναισθηματικά από οτιδήποτε άλλο. Τότε δεν αρκούν οι καλές προθέσεις, θεωρούνται αυτονόητα αναγκαίες. Η εμπιστοσύνη σ’ αυτό το σημείο δεν αποτελεί ιατρική σφραγίδα. Η αφέλεια ότι η εμπιστοσύνη θα μας προφυλάξει δεν έχει ισχυρές βάσεις. Χωρίς αμφιβολία, η επιλογή της προφύλαξης ή η έλλειψή της είναι προσωπική επιλογή, τόσο όσο αποδέχεσαι τις επιπτώσεις αυτής της επιλογής. Εκείνη τη στιγμή που τα ρούχα αρχίζουν να πέφτουν, η ατμόσφαιρα να αλλάζει μορφή κι όλα να γίνονται σε έναν αργό, ή πιο γρήγορο, ερωτικό ρυθμό, όλα πρέπει να συμβούν άμεσα, χωρίς δεύτερες σκέψεις, ίσως και χωρίς λόγια.

Στην έξαψη της στιγμής δεν πρέπει και δε χρειάζεται να αναλωθείς σε συζητήσεις. Στο σκληρό φως της ημέρας, σε ένα πιθανώς λιγότερο ατμοσφαιρικό περιβάλλον, η λογική συζήτηση θα είναι εκείνη που θα αποτελέσει το θεμέλιο της σχέσης, που θα κάνει την επόμενη ερωτική επαφή ακόμα πιο έντονη και δυναμική. Η αγάπη είναι το συστατικό στοιχείο που θρέφει κι αναπτύσσει μια σχέση. Η αποφυγή προφύλαξης στην ερωτική επαφή μέσα στη σχέση δεν αποτελεί απόδειξη αγάπης, αλλά φυσικά ούτε και το αντίθετο. Κανείς δεν είναι σε θέση να ισχυριστεί είτε το ένα είτε το άλλο, σε καμία περίπτωση.

Όντας πρόθυμος να ξεγυμνώσεις το κορμί σου, μήπως να αποκαλύψεις και ένα-δύο στοιχεία για τις προηγούμενες επαφές σου, με απόλυτη ειλικρίνεια κι απόλυτη φροντίδα; Κι αυτό το μοίρασμα εξάλλου, όπως και η ερωτική επαφή, σας φέρνει πιο κοντά, δημιουργώντας μοναδική οικειότητα. Η χαρά του να διαθέτουμε το κορμί μας με ελευθερία προϋποθέτει ότι είναι απαραίτητο να μιλήσουμε και για μερικά άβολα θέματα. Κι όπως ίσως εμείς να μην ήμασταν λιγότερο προσεκτικοί κάποιες στιγμές, το ίδιο μπορεί να έχει συμβεί και με τον σύντροφό μας. Κι όπως ίσως εμείς να νιώθουμε άβολα, αμήχανα για μια τέτοια παραδοχή, το ίδιο μπορεί να νιώθει κι ο σύντροφός μας.

Κι αν χρησιμοποιήσουμε αυτό τον κοινό μας φόβο, το κοινό μας άγχος για να ξεκινήσουμε μια άκρως διαφωτιστική συζήτηση που λιγότερο έχει να κάνει με την αυτούσια επαφή και περισσότερο με την ποιότητα της σχέσης; Κι αν αυτή ακριβώς αποτελέσει την πιο ρομαντική μας στιγμή; Κι αν η ερωτική επαφή έχει μεγαλύτερη ένταση την επόμενη φορά; Δεν υπάρχουν πρέπει και γιατί, ειδικά στις ανθρώπινες σχέσεις. Κι η ερωτική συνεύρεση δύο σωμάτων, δεν μπορεί να αποτελεί εξαίρεση. Κι όλα έχουν τη δυνατότητα να τη μεταμορφώσουν σε απόλυτα απολαυστική ή απόλυτα αποτρεπτική εμπειρία. Κι είναι όμορφα να μιλάμε μεταξύ μας, ακόμα και για τα στραβοπατήματά μας- ο άνθρωπός μας εξάλλου ακούει απέναντι.

Κι αυτό είναι το πιο όμορφο στοιχείο, το κρυφό συστατικό, η ουσία, όταν αποφασίζεις να μοιραστείς τη ζωή σου με κάποιον άλλο. Κι αυτό συμβαίνει όταν εγώ και εσύ γινόμαστε ένα, και δεν έχει λογική να σου κρύψω κάτι, δεν έχει νόημα να μου κρύψεις κάτι. Δεν ντρέπομαι για τις επιλογές μου, αλλά θέλω συνειδητά να σε προστατεύσω, είπαμε είσαι δικός μου, σ’ αγαπάω, χωρίς πρέπει και γιατί. Κι όλο αυτό με βάζει σε σκέψεις· είναι απόδειξη εμπιστοσύνης να τσαλακώνουμε τα σεντόνια χωρίς προφύλαξη, ή ένας αχρείαστος κίνδυνος για εμένα και για εσένα;