Στις ανθρώπινες σχέσεις υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων: οι Χ κι οι Ψ. Όπου Χ θέσε «απλοί» κι όπου Ψ «πολύπλοκοι». Κι επειδή ως γνωστόν τα ετερώνυμα έλκονται, ο Χ θα μπλέξει με τον Ψ. Και τότε, δημιουργείται μία εξίσωση, που εντέλει θα αποδειχθεί αδύνατη, με ένα σωρό σενάρια ως γνωστούς συντελεστές και μονάχα έναν άγνωστο: την αλήθεια.
Μία γνωριμία που δεν παίρνει την αναμενόμενη κι αναμφίβολα επιθυμητή τροπή αρκεί για να τη δούμε πρωταγωνιστές σε αρχαίο δράμα επί σκηνής του Εθνικού Θεάτρου, αφού εσύ βρίσκεις ένα σωρό λόγους που θα έπρεπε να έχει προχωρήσει, αλλά κανέναν για το αντίθετο. Αναρωτιέσαι αν έχεις κάτι το στραβό κι ανάποδο, ή αν τα βήματά σου παραήταν μετρημένα αυτήν τη φορά κι ενώ δεν έχεις αποφασίσει ακόμη εσύ ο ίδιος τι βρίσκεις σε αυτόν τον άνθρωπο, ώστε να θες τόσο πολύ να σου ξανατηλεφωνήσει, επιλέγεις να αναλωθείς στο να ξεκαθαρίσεις το γιατί δεν το κάνει.
Δε νιώθεις πια τον στοιχειώδη ενθουσιασμό που θα έπρεπε να έχει κανείς με μια νέα γνωριμία, αφού σε κατατρώει η αμφιβολία και το άγχος για το αν θα ξαναδείς τον αριθμό του στην οθόνη του κινητού σου. Τσεκάρεις ανελλιπώς κάθε πρόσφατο check-in, like και πριν πόση ώρα ήταν ενεργός. Πας σε μάγισσες, σε χαρτορίχτρες, να δεις πού χάθηκε όλες τις νύχτες, λες και το ότι χάθηκε δεν είναι από μόνο του σημαντικό!
Δεν ακούς τη γνώμη κανενός, παρά μόνο του χειρότερου συμβουλάτορα τη δεδομένη στιγμή: του ευάλωτου εαυτού σου. Αυτού που του μιλάνε χίλιες δυο φωνές, όσες κι οι δικαιολογίες που εφευρίσκει το αρρωστημένο μυαλό σου κι εντέλει διαλέγει να ακούσει οποιαδήποτε άλλη πέρα απ’ την ειλικρινή.
Μπορεί να θέλει τον χρόνο του. Ναι, λες και τον έχουμε σε περίσσευμα. Μπορεί να έχει άλλα στο κεφάλι του και γι’ αυτό να ‘χει να τηλεφωνήσει έξι μήνες. Βεβαίως, αλλά μέσα σε αυτά αποκλείουμε να έχει κι εσένα. Στην τελική, μπορεί να πήρε ενώ είχε κλείσει το άτιμο το κινητό από μπαταρία κι όλως τυχαίως να μην ήρθε ποτέ ενημέρωση για την κλήση. Ναι, βάλ’ τα τώρα και με τις εταιρείες τηλεπικοινωνίας! Μπορεί το facebook να μην του εμφάνισε τα γενέθλιά σου και γι’ αυτό να μη σου ευχήθηκε. Γιατί αν δεν ήταν ο Μαρκ ενάντια σε αυτήν τη σχέση, τότε ποιος θα ήταν;
Ο καπνός που βλέπεις τώρα να πλανάται στην ατμόσφαιρα δεν είναι απ’ το τάχα θολό τοπίο. Απ’ το κεφαλάκι σου βγαίνει που το έκανες πυρ και μανία ψάχνοντας να δώσεις τις δικές σου απαντήσεις σε ερωτήματα που έχουν ήδη απαντηθεί απ’ τα ίδια τα γεγονότα, απλώς όχι όπως θα ήθελες.
Υπάρχουν εκατομμύρια λόγοι για να μη σου τηλεφωνήσει, αλλά προφανώς κανένας για να το κάνει. Μπορεί να μην ταίριαξαν οι συχνότητές σας, να κατάλαβε ότι ζητάς περισσότερα από όσα έχει σε διαθεσιμότητα, στην τελική να μην ταιριάζετε στα ζώδια! Ανασυντάξου. Μην τρελαίνεσαι και βάλε στο mute τον εγωισμό σου που τώρα δέχεται αδιάκοπα πυρά και βρίσκει καταφύγιο πίσω απ’ το αδιαπέραστο φάσμα της δικαιολογίας.
Δε σου έταξε τον ουρανό με τα άστρα, δεν υπέγραψε κανένα σύμφωνο συμβίωσης, δεν είναι ο πρίγκιπας ή η νεράιδα του παραμυθιού. Τουλάχιστον, όχι του δικού σου παραμυθιού. Βγήκατε, τα είπατε, τα συζητήσατε, τα τσουγκρίσατε, αλλά δυστυχώς δε σας βγήκε. Αρκετά με τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Άνοιξε τα μάτια σου, δες, κρίνε και πράξε. Τα πράγματα είναι απλά. Δεν υπάρχει γκρι, παρά μόνο μαύρο κι άσπρο. «Απλώς δε σε γουστάρει». Και βιβλίο έγινε αυτή η ατάκα, και ταινία, κι η ζωή σου όλη σε επανάληψη, αλλά εσύ εκεί ακάθεκτα επιμένων στο να μη βλέπεις αυτό που πρέπει να δεις, αλλά αυτό που θέλεις να δεις!
Μπορεί εσύ να ακροβατείς σε τεντωμένο σχοινί, μα, φίλτατε, αυτή που βλέπεις να σε περιμένει στην απέναντι άκρη δεν είναι τίποτα πέρα από μία ψευδαίσθηση που αργά ή γρήγορα θα στο κόψει το σχοινί κι η προσγείωσή σου θα είναι τόσο απότομη που μετά βίας θα ξανασταθείς στα πόδια σου. Καμία ψευδαίσθηση δεν πρόκειται να ανατρέψει την πραγματικότητα και καμία απόρριψη δεν πρόκειται να καθορίσει την αξία σου και να βαφτίσει την προσωπική σου ζωή «αποτυχημένη». Για να βρεις αυτό που, τελικά, σου ταιριάζει πρέπει πρώτα να έρθεις αντιμέτωπος με ό,τι δε σου ταιριάζει.
Μην περιμένεις τη στιγμή που θα τηλεφωνήσει, ή θα χτυπήσει απροσδόκητα το κουδούνι μεσάνυχτα υπογράφοντας το δικό σας happily ever after. Δεν είστε καν ξεχωριστό βιβλίο, αλλά ένα ακόμη κεφάλαιο, στο δικό του βιβλίο, το οποίο άρχισε και τελείωσε στον τίτλο. Όσο αναρωτιέσαι αν έφαγες άκυρο, το ‘χεις χωνέψει κιόλας. Πονάει, το ξέρω. Μα σάμπως ανέκαθεν δεν πονούσε η αλήθεια;
Σε κάθε σχέση τα βήματα πρέπει να είναι προς τα μπρος. Ούτε στάσιμα ούτε προς τα πίσω. Αν κάτι είναι να προχωρήσει θα πάρει μπρος εξαρχής. Τώρα αν χρειάζεται αρκετό σπρώξιμο για να συμβεί, τότε μάλλον είναι ελαττωματικό και μελλοντικά θα εμφανίσει τόσα κουσούρια που αναπόφευκτα κάποια στιγμή θα πάει γι’ απόσυρση.
Σταμάτα να επενδύεις ενέργεια, χρόνο και συναισθήματα σε ανυπόστατες καταστάσεις. Αν χρειάζεται να αναλύσεις δεκαπέντε σενάρια για να καταλήξεις στο αν τελικά ενδιαφέρεται ή όχι για εσένα, τότε δεν ενδιαφέρεται.
Δεν είναι οι ανθρώπινες σχέσεις πολύπλοκες. Εμείς είμαστε πολύπλοκες ενώσεις από πληγές κι ανασφάλειες. Όταν τα πράγματα είναι απλά, κάνε τον σταυρό σου. Όταν τα πράγματα είναι περίπλοκα, κάνε μεταβολή και φύγε. Δεν υπάρχει καμία μάχη όταν πολεμάει μονάχα η μία πλευρά, αλλά σίγουρα προμηνύεται μια επίπονη ήττα. Η δική σου.
Μπορεί η Πηνελόπη να περίμενε για χρόνια τον Οδυσσέα, αλλά εσύ δεν είσαι η Πηνελόπη. Είσαι ο Οδυσσέας. Δεν είναι μακριά η δική σου «Ιθάκη». Εσύ κρατάς ανάποδα τον χάρτη. Γύρνα τον.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη