10 λόγοι που όταν καψουρεύεσαι πρέπει να μην το ζορίσεις και πολύ

Αν μία μέρα ξυπνήσατε και νιώσατε ότι είστε λίγο πιο μακρουλοί και φαρδιοί, με εκτόπισμα και βάρος περίσσιο, τότε μάλλον έχετε μεταμορφωθεί σε αεροπλανοφόρο, όπου προσγειώνεται στρατός από χυλόπιτες. Κι αν αναρωτιέστε ποιο είναι το μυστικό για να ελκύετε τέτοιου είδους συμπεριφορές, δείτε μήπως έχει γίνει η πίεση στο φλερτ το μόνο μέσο άσκησης της γοητείας σας. Καιρός να δείτε τα πράγματα αλλιώς. Διότι:

1. Δεν είμαστε λιγούρηδες, ούτε πεινασμένοι, ούτε στερημένοι. Μπορεί να έχουμε μείνει μόνοι λίγο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από αυτό που υπολογίζαμε, όμως, πες ότι κάναμε μια καλή δίαιτα, άλλαξε ο μεταβολισμός κι αδυνατίσαμε λίγο παραπάνω.

2. Δε χρειάζονται βιασύνες. Θέλουμε να δείξουμε τον εαυτό μας λίγο λίγο, να ξεδιπλώσουμε τις πτυχές του χαρακτήρα μας και της προσωπικότητάς μας σιγά σιγά. Μη βγάζουμε αμέσως τα καλά μας σερβίτσια στο τραπέζι.

3. Ο άλλος μπορεί να φοβηθεί ότι θα του φορτωθούμε και να τρομάξει. Τότε, ακόμα και στην περίπτωση που θα σκεφτόταν μία σοβαρή σχέση μαζί μας, η εκδήλωση της ανάγκης από μεριάς μας θα τον κάνει σύμμαχο με τον ισχυρότερο εχθρό μας, το μεγαλύτερο ανίκητο στους αιώνες των αιώνων αντίπαλο, την ελευθερία.

4. Κι εμείς αναγνωριστική πτήση κάνουμε. Υπάρχουν καμουφλαρισμένες, πίσω από συστάδες δέντρων, απαγορευμένες περιοχές που μπορεί να μην τις εντοπίσουμε στα πρώτα ραντεβού: αγένεια, τσιγκουνιά, νεύρα, κυκλοθυμία, υποχονδρία.

5. Ένα δοκιμαστικό γύρισμα είναι απαραίτητα. Φοράμε το κοστούμι μας, επαναλαμβάνουμε όσες φορές θέλουμε τα λόγια μας, να τα απομνημονεύσουμε σωστά. Δίνουμε χρόνο στον εαυτό μας ώστε να μη βγει κατευθείαν στη σκηνή, χωρίς προετοιμασία. Αλλιώς το χειροκρότημα θα γίνει ντομάτα.

6. Κι αν πρόκειται για false alarm; Δίνουμε υποσχέσεις, νιώθουμε στην κορυφή του Έβερεστ και στο τέλος το καλάμι μας ψαρεύει παπούτσι. Βλέπουμε χιλιάδες φωτάκια ν’ αστράφτουν, ασπριδερά, ημίγυμνα, ημίχοντρα  μωρά με βέλη μας σημαδεύουν και ψέλνουν ουράνιες μελωδίες, μα στο τέλος έρχεται η διάψευση όχι από τον άλλον, αλλά από τον ίδιο μας τον εαυτό.

7. Στο Kung fu Panda ο Πο έψαχνε το μυστικοσυστατικό της νουντλόσουπας μέχρι το τέλος της ταινίας. Αφού κι εμείς αυτό ψάχνουμε όλη μας τη ζωή, το υπέροχο συστατικό του έρωτα, το μυστήριο. Τη μαγεία. Ας ακουμπήσουμε το κεφάλι στο παράθυρο χαλαρά, ενώ έξω βρέχει. Να σχηματίσουμε τα αρχικά της αγάπης μας στο τζάμι που έχει θολώσει από τις αναπνοές. Να δακρύσουμε ακούγοντας το αγαπημένο μας τραγούδι καθώς θ’ αναρωτιόμαστε «πού να είναι τώρα». Ας αφεθούμε επιτέλους ανυπεράσπιστοι στη μαγεία του έρωτα.

8. « Κάνουμε τους δύσκολους» παλιό αλλά διαχρονικό και δοκιμασμένο. Δεν τηλεφωνούμε αμέσως μετά το πρώτο ραντεβού, αφήνουμε να περάσουν κάποιες μέρες. Φερόμαστε και στην καθημερινότητά μας σαν να μη μας νοιάζει. Μία «φυσική» σκηνοθεσία  δε θα πιέσει τα πράγματα, λίγο θα τα βοηθήσει, όπως λένε οι μαφιόζοι στις ταινίες και όλοι οι γνωστοί γκάνγκστερ.

9. Επανάσταση. Έτσι ονομάζεται πια στην εποχή μας, ένας ειλικρινής, αβίαστος, ανεπιτήδευτος τρόπος συμπεριφοράς. Αν πάμε κόντρα στα στερεότυπα, θ’ αντικαταστήσουμε την ψυχολογία της καψούρας, με την επιστήμη του έρωτα. Ας εμπιστευτούμε τη δικιά του σοφία και να βάλουμε στη θέση του «πονάω», τη λέξη «μαθαίνω».

10. Ας μη βιαζόμαστε. Ας απολαύσουμε την ίδια τη διαδικασία της γνωριμίας, της εξερεύνησης του «άλλου». Όταν αγχωνόμαστε να δούμε γρήγορα το χαρακτήρα, την προσωπικότητα του ανθρώπου απέναντί μας, μπορεί να μην παρατηρήσουμε σημαντικά στοιχεία. Λεπτομέρειες που παίζουν ρόλο. Είναι σαν να παίρνουμε χαλασμένο ασανσέρ που δε σταματάει στους ενδιάμεσους ορόφους, πάει κατευθείαν στον έκτο και μετά αναγκαζόμαστε να κατεβούμε με τα πόδια.

Μου τέλειωσαν οι λόγοι. Δε βρίσκω άλλον. Πλάκα κάνω, άλλους εκατό έγραφα αλλά το ζουμί είναι αλλού. Εδώ δεν πρέπει να ζορίσουμε τις σχέσεις που αφορούν τη φιλία, την οικογένεια, τη δουλειά, εκεί βρήκαμε να κάνουμε το λάθος; Είναι σαν να ετοιμαζόμαστε να γευτούμε έναν παραδεισένιο καρπό, πες μάνγκο. Ή λωτό. Κι έρχεται κάποιος από πίσω χωρίς να τον ακούσουμε και μας τρομάζει. Ο καρπός γίνεται λιώμα στα χέρια μας. Αυτό λέμε. Μην τον τρομάζεις τον έρωτα βρε παιδί μου. Άφησέ τον να ωριμάσει στην ησυχία, φυσικά. Κι εκείνος θα σου προσφέρει μετά μια γεύση παραδείσου.