Κάλπικα τα ρομάντζα πίσω από οθόνες

21ος αιώνας: O αιώνας της τεχνολογίας, της διαφοροποιημένης επικοινωνίας, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Για πολλούς, ένας φρέσκος τρόπος συνύπαρξης των ανθρώπων και για άλλους, ο δρόμος προς την αποξένωσή τους.

Διανύοντας μια περίοδο ελάχιστου ελεύθερου χρόνου και μηδαμινής ανθρώπινης επαφής, δεν είναι λίγες οι φορές που οι νέοι –κι όχι μόνο– επιλέγουν να βρουν ένα αλλιώτικο είδος συντροφικότητας μέσα από ποικίλες εφαρμογές γνωριμιών.

Κοινοποιούν, λοιπόν, τα στοιχεία τους κι ανατρέχουν σε επαφές που μοιάζουν να τους ταιριάζουν. Έτσι, με τρόπο σύντομο και περιεκτικό, αρχίζουν να συνομιλούν πίσω απ’ τις οθόνες, πρώτα για μικρά, καθημερινά ζητήματα κι έπειτα, αν αυτό ευδοκιμήσει, για άλλα, πιο ουσιαστικά. Όσο περνάει ο καιρός, δημιουργείται μια σχέση ανάμεσα στα δύο άτομα· όχι μια σχέση σαν αυτές που έχουμε συνηθίσει, παρ’ όλα αυτά, καθώς η αληθινή επαφή απέχει.

Πόσο βαθιά κι ειλικρινής μπορεί να ‘ναι, όμως, μια σχέση που βασίζεται σε δυο απομακρυσμένα άτομα, κρυμμένα πίσω απ’ τη βολή τους; Και πόσο αληθινός ένας έρωτας με μια οθόνη;

Ο έρωτας είναι μια έννοια τεράστια και βαθιά, που χρειάζεται χρόνο να εδραιωθεί κι επαφή για να ανθίσει. Τα πρώτα δευτερόλεπτα που γνωρίζεις τον άλλον είναι, συνήθως, αρκετά για να αποφασίσεις αν αυτή η σχέση θα ‘ναι φιλική ή αν μέσα απ’ αυτήν μπορεί να προκύψει κάτι ερωτικό. Δεν είναι έρωτας με την πρώτη ματιά, είναι το ένστικτο της πρώτης επαφής. Ως αποτέλεσμα, μια γνωριμία απ’ την οποία η αληθινή επαφή απέχει, είναι αυτόματα μια γνωριμία που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως έρωτας. Μπορεί να ‘ναι μια χημεία, κάποιες συντείνουσες απόψεις αλλά όχι έρωτας. Ίσως και μια προοπτική εξέλιξης σε κάτι πιο μεγάλο αλλά όχι πίσω απ’ την οθόνη.

Η οθόνη είναι το πεδίο που κάνει τους δύο συνομιλητές να νιώθουν άνετα, καθώς είναι ένας τοίχος πίσω απ’ τον οποίο μπορεί να κρυφτεί η κάθε ανασφάλεια κι ο κάθε φόβος τους. Ακόμη, μπορεί να κρυφτεί και μια εντελώς αλλιώτικη ταυτότητα, αφού ο καθένας μπορεί να αποκρύψει αληθή στοιχεία με ψευτιές κι ανακρίβειες. Με αυτόν τον τρόπο, ο ένας από τους δύο πρωταγωνιστές πλάθει μια παραμυθένια αλήθεια στην οποία, το άτομο που κρύβεται πίσω απ’ την οθόνη, είναι μια σχέση ζωής βασισμένη στην αιώνια αγάπη. Τόσο ιδανικό σενάριο, βέβαια, ούτε στην πραγματική ζωή!

Υπάρχουν βέβαια κι αυτές, οι άλλες περιπτώσεις, που είναι ίσως και πιο περίπλοκες, στις οποίες ο συνομιλητής δεν είναι άγνωστος. Είναι όντως κάποιος γνωστός, που –είτε λόγω χρόνου είτε λόγω απόστασης– η επαφή σας έχει γίνει πλέον ιντερνετική. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, γνωρίζεις ότι η σχέση αυτή είναι καθαρά φιλική, αφού έχεις ήδη περάσει ατέλειωτες ώρες με τον συγκεκριμένο άνθρωπο και παρ’ όλη τη φιλία σας δε σε ελκύει ερωτικά.

Βέβαια, κάπου εκεί όπου σταματά η πραγματική επαφή κι αρχίζουν οι ατέλειωτες ιντερνετικές συνομιλίες, τα πράγματα μπορεί να μπερδευτούν. Μπορεί να δημιουργηθεί μια κάλπικη σπίθα, κι αυτό γιατί η οθόνη κρύβει τους λόγους για τους οποίους εξαρχής αυτή η σχέση ήταν φιλική κι όχι ερωτική.

Η οθόνη, ένα άψυχο αντικείμενο, έχει τόση δύναμη, ώστε να σε πλανέψει, πείθοντάς σε πως έχεις ερωτευτεί πραγματικά, ενώ στ’ αλήθεια, αυτό που έχεις ερωτευτεί είναι οι συνομιλίες κι όχι ο άνθρωπος που κρύβεται πίσω απ’ αυτές.