Με τους ραγδαίους ρυθμούς των εποχών και τις άπειρες προσδοκίες, που είτε δημιουργούμε οι ίδιοι στους εαυτούς μας είτε οι γύρω μας για εμάς, οι ψυχολόγοι έχουν γίνει πια οι καλύτεροι φίλοι των ανθρώπων. Η ψυχοθεραπεία είναι μία διαδικασία συμβουλευτική ή θεραπευτική, μέσα απ’ την οποία ο καθένας μπορεί να βοηθηθεί μέσω της επαφής του με έναν επαγγελματία. Η επικοινωνία αυτή φέρνει στην επιφάνεια φλέγοντα ζητήματα που επηρεάζουν συνειδητά ή ασυνείδητα τη ζωή του κάθε ατόμου, που αναζητά βοήθεια ώστε να διαφύγει των αδιεξόδων που ο ίδιος του ο εαυτός δημιουργεί.
Η διαδικασία αυτή είναι απίστευτα λυτρωτική, αφού συζητώντας βαθιά κρυμμένες ανησυχίες, ή και πιο ασήμαντους προβληματισμούς, ανακαλύπτεις άγνωστες πτυχές του εαυτού σου, οι οποίες μπορεί να σε επηρεάζουν σε σημείο που δεν μπορείς ούτε να φανταστείς. Βέβαια, το να δημιουργήσεις μια σχέση εμπιστοσύνης με ένα άγνωστο άτομο δεν είναι εύκολο βήμα, καθώς θα χρειαστεί να εκμυστηρευτείς πράγματα που ακόμα και στον ίδιο σου τον εαυτό αρνείσαι ή και φοβάσαι να παραδεχτείς. Επίσης, οι ποικίλες συνεδρίες που πρέπει να διεξαχθούν μέχρι την επίτευξη μιας λύσης είναι αρκετά δαπανηρές, κι ως αποτέλεσμα δεν έχουν όλοι τη δυνατότητα να τις εκπληρώσουν.
Ως εκ τούτου, το να βρίσκεσαι σε μια παρέα με έναν ψυχολόγο είναι ένα γεγονός που ενθουσιάζει τους πάντες, αφού κάθε συνάντηση είναι και μια δωρεάν συνεδρία. Κάθε προβληματισμός, σκέψη, ανησυχία βρίσκει μια λογική εξήγηση και λύση μετά από μια συνάντηση με τον συγκεκριμένο φίλο. Ο φίλος ψυχολόγος είναι αυτός που εμπιστεύεσαι στο έπακρο, αφού όχι μόνο σου είναι οικείος, αλλά ξέρεις ότι νοιάζεται για ‘σένα, κι έτσι κάθε συμβουλή που θα σου δώσει θα ‘ναι για το καλό σου. Γνωρίζει τα γεγονότα της ζωής σου, άρα δε χρειάζεται και πολλές εξηγήσεις και καταλαβαίνει απόλυτα τις ανάγκες και τους φόβους σου. Ξέρεις ότι μπορείς να μοιραστείς τα πάντα μαζί του και ποτέ δε θα υποτιμήσει την ανησυχία σου.
Το να έχεις, λοιπόν, φίλο ψυχολόγο είναι ωραίο, τι συμβαίνει, όμως, όταν εσύ είσαι ο ψυχολόγος; Ενώ όλοι φαίνονται πρόθυμοι να συζητήσουν ό,τι αυτοί θεωρούν σημαντικό, σχεδόν κανείς δεν είναι έτοιμος να ακούσει αυτά που έχεις εσύ να τους πεις. Ένας ψυχολόγος έχει εκπαιδευτεί στο να παρατηρεί την παραμικρή συμπεριφορά, διακρίνει με απίστευτη ευκολία πληγωμένα εγώ, ανασφάλειες, ψυχικά τραύματα και γενικά οποιαδήποτε συμπεριφορά χρήζει προσοχής. Ως εκ τούτου, το να ‘σαι ψυχολόγος σε μια παρέα ναι μεν είναι διασκεδαστικό, αλλά ταυτόχρονα είναι και βασανιστικό.
Στο γραφείο ο κάθε πελάτης που σε προσεγγίζει έχει αντιληφθεί το πρόβλημα και σπεύδει για βοήθεια. Αντιθέτως, σε μια παρέα δεν είναι απαραίτητο ότι οι φίλοι που αντιμετωπίζουν το Χ πρόβλημα έχουν επίγνωση του ζητήματος. Αυτός είναι κι ο λόγος για τον οποίο ο ψυχολόγος της παρέας συχνά αντιμετωπίζει ένα δίλημμα, καθώς θέλει να βοηθήσει τον φίλο του να κατανοήσει ότι υπάρχει πρόβλημα, έτσι ώστε να το επιλύσει, αλλά παράλληλα γνωρίζει ότι αν ένα άτομο δεν έχει συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει και δεν αντιλαμβάνεται πως χρειάζεται βοήθεια, τότε δεν μπορεί να βοηθηθεί.
Η ψυχολογία είναι ένα επάγγελμα άρρηκτα συνδεδεμένο με τον άνθρωπο, οπότε –θέλοντας και μη– υπάρχει άμεση χρήση του επαγγέλματος σε καθημερινή βάση. Εξάλλου, το μικρόβιο της ψυχολογίας δε φεύγει με τίποτα! Όπως και να ‘χει, το να ασκείς την ψυχολογία επαγγελματικά σε άτομα που σε χρειάζονται είναι λειτούργημα. Το να προσπαθείς, όμως, να βοηθήσεις άτομα που δεν είναι έτοιμα να αποδεχτούν την πραγματικότητα, μόνο αντιπαραθέσεις μπορεί να δημιουργήσει, καθώς το εγώ είναι τεράστιο.
Καταλήγοντας, λοιπόν, την επόμενη φορά που θα βρεθείς στην ίδια παρέα με έναν ψυχολόγο να θυμάσαι πως καταβάλλει τεράστια προσπάθεια για να μη σε πληγώσει με αλήθειες που δεν είσαι έτοιμος να διαχειριστείς. Μπορεί για ‘σένα η παρέα μαζί του να σου διευκολύνει τη ζωή, αλλά εκείνος παλεύει συνεχώς για να κρατήσει τις ισορροπίες μεταξύ της επαγγελματικής και της φιλικής του ιδιότητας.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη