Να βρεις την ισορροπία ανάμεσα στη σχέση σου και τους φίλους σου

Είναι ωραίο το συναίσθημα να είσαι  μέλος μιας παρέας  και ταυτόχρονα να βρίσκεσαι σε σχέση. Να διανύεις  μια απ’ τις ωραιότερες περιόδους της ζωής σου και να αισθάνεσαι καλά με τον εαυτό σου. Να βλέπεις μετά από καιρό ότι είσαι ζωντανός, δραστήριος, να έχεις όρεξη και κέφι για τα πάντα. Να έχεις βρει αυτό που πραγματικά σε γεμίζει και να περνάς καλά μετά από καιρό.

Παρ’ όλα τα ευχάριστα, βλέποντας ότι μπαίνει ένα νέο άτομο στη ζωή σου, καλό θα ήταν να προσέξεις κατά ποσό αλλάζουν οι ισορροπίες στην παρέα σου και κατά ποσό αφιερώνεις χρόνο και σε εσάς. Δεν είναι λίγες οι φόρες που μια παρέα έχει διαλυθεί εξαιτίας μιας καινούργιας σχέσης ενός μέλους της. Τι είναι, όμως, αυτό που πραγματικά φταίει σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί;

Το παν είναι να υπάρχει ισορροπία. Όταν υπάρχει ισορροπία οτιδήποτε και να θέλεις να κατορθώσεις, συμβαίνει επιτυχώς. Σαφώς κι όταν μπαίνει ένας καινούργιος άνθρωπος στη ζωή σου, αυτή αλλάζει και πρέπει να συνηθίσει σε νέα δεδομένα και καταστάσεις, αλλά σίγουρα δεν ξεχνάμε ποιες είναι οι βάσεις μας και τι είχαμε πριν ξεκινήσουμε να πορευόμαστε με έναν καινούργιο άνθρωπο.

Ο κάθε άνθρωπος μεταλλάσσεται ανάλογα με τις διάφορες μεταβολές που μπορεί να συμβούν στη ζωή του, όπως η δημιουργία μιας σχέσης. Έτσι, οφείλει να φερθεί σωστά και να αντεπεξέλθει στο νέο ξεκίνημα, κρατώντας τους φίλους του και τις παλιές του συνήθειες, αλλά και δίνοντας χρόνο στο νέο μέλος που έχει μπει στη ζωή του.

Εν ολίγοις, δε θα  πρέπει να μονοπωλεί ένα άτομο μονό το ενδιαφέρον σου. Οι φίλοι, ειδικά οι πραγματικοί,  είναι αυτοί όπου με τον καιρό κι όσα κι αν έχουν συμβεί θα είναι στο πλάι σου σε κάθε δύσκολη ή χαρούμενη στιγμή. Ακόμα όμως και κάποιο άτομο που αξίζει πραγματικά να βρίσκεται διπλά σου, βλέποντας από σένα μια ξαφνική απαξίωση κι αδιαφορία επειδή μπήκες σε μια σχέση, όχι μόνο  θα απομακρυνθεί, αλλά θα έχει και δίκιο.

Εν μέρει είναι κατανοητό, αλλά ως ένα σημείο. Η εβδομάδα έχει μόλις εφτά μέρες. Εσύ έχεις δουλειά, σπίτι, οικογένεια κι υποχρεώσεις και προσπαθείς να τα βάλεις όλα σε μια τάξη με σκοπό να σου μείνει ελεύθερος χρόνος για να χαλαρώσεις ή με φίλους ή με τη σχέση σου. Και συνήθως όταν είσαι σε μια σχέση ο χρόνος που θυσιάζεται είναι αυτός που θα αφιέρωνες στους φίλους.

Ειδικά στις αρχές μια σχέσης όλο αυτό είναι ακόμα πιο δύσκολο, διότι είναι η φάση που ο ένας προσπαθεί να μάθει τον άλλο και να μπει η νέα κοινή καθημερινότητα σε έναν ρυθμό. Μια τέτοια πράξη μπορεί να θεωρηθεί δικαιολογημένη όταν υπάρχει ένα όριο.

Γι’ αυτό, λοιπόν, σε μια τέτοια αρχή θα πρέπει πρώτα να υπάρχει ένας απολογισμός, μια αυτοκριτική. Τι είναι σημαντικότερο για εμάς και πώς μπορούμε όλα μαζί να τα συνδυάσουμε και να τα διαχειριστούμε έτσι ώστε κι οι δυο πλευρές να είναι εξίσου ευχαριστημένες.

Ζητάμε κατανόηση, μαθαίνουμε να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας, να ζητάμε συγγνώμη όταν αυτό είναι απαραίτητο και να λύνουμε την οποιαδήποτε διαφωνία μας με διάλογο.  Μονό έτσι θα μπορέσουμε να είμαστε σωστοί πρώτα με τον εαυτό μας και μετά με όλους τους άλλους και να κρατήσουμε τις ισορροπίες αλώβητες.