Ο εθελοντισμός σε κάνει καλύτερο άνθρωπο

Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που  μπορείς να κάνεις εκεί έξω. Χιλιάδες άνθρωποι χρειάζονται τη βοήθειά μας κι εμείς αυτό που κάνουμε μόνο είναι να ασχολούμαστε με ψιλοπράγματα δίχως ουσία που απλά μας χαλάνε τη διάθεση χωρίς λόγο. Έχουμε μια ήρεμη ισορροπημένη ζωή. Δε μας λείπει τίποτα ενώ άλλοι πασχίζουν να εξασφαλίσουν τα αναγκαία.

Αναλωνόμαστε χαραμίζοντας τη μέρα μας σε καταστάσεις χωρίς νόημα ενώ κάλλιστα θα μπορούσαμε να διαθέσουμε ελάχιστο απ’ τον «πολύτιμο» χρόνο μας σε μια δράση που θα είχε ως στόχο να βελτιώσει την πόλη μας ή να κάνει μια μερίδα ανθρώπων να νιώσει καλύτερα. Ο εθελοντισμός καθώς κι η αλληλεγγύη σε καθημερινά γεγονότα μπορούν να αναβαθμίσουν όχι μόνο τη δική μας ποιότητα ζωής αλλά και των συνανθρώπων μας. Οφείλει να γίνει, λοιπόν, μέρος της καθημερινότητάς μας και κομμάτι της συμπεριφοράς μας.

Αν βγεις έξω στο δρόμο κι επεξεργαστείς όλα όσα συμβαίνουν γύρω σου -γιατί το μόνο που βλέπεις κυρίως σε μια μεγαλούπολη είναι σκουπίδια, παντού αστέγους να ζητάνε βοήθεια κι άτομα μεγάλης ηλικίας να δυσκολεύονται στο κουβάλημα ή ακόμα και άτομα με ειδικές ανάγκες να μην έχουν τα απαραίτητες διευκολύνσεις ώστε να μπορέσουν να κυκλοφορούν όσο πιο άνετα γίνεται μες την ίδια τους την πόλη- θα αρχίσεις να αντιλαμβάνεσαι ότι η ζωή δεν κυλάει για όλους ρόδινα.

Αναφέρθηκα σε καθημερινά περιστατικά τα οποία εμείς αγνοούμε, θέλοντας και μη, απαξιωτικά, χωρίς λίγο να έχουμε μπει στο κόπο να σκεφτούμε τι φταίει, πώς έφτασαν αυτά τα άτομα εκεί που έφτασαν και τι μπορούμε να κάνουμε εμείς ώστε να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Ξεκινώντας από μια απλή ευγενική χειρονομία όπως το να προσφέρεις τη θέση σου στο λεωφορείο σε έναν ηλικιωμένο μέχρι και να συμμετέχεις σε εθελοντικές δράσεις, θα δεις ότι ο κόσμος εκεί έξω για να γίνει καλύτερος χρειάζεται την έμπρακτη συμμετοχή όλων μας.

Ο εθελοντισμός μπορεί να μην έχει ως κέρδος απόκτηση χρημάτων, αλλά την ηθική ικανοποίηση που μπορείς να νιώσεις μέσα απ’ την προσφορά σου και τις εμπειρίες που μπορείς να αποκτήσεις μέσα από αυτή την πράξη δεν μπορεί να στα χαρίσει κανένας. Πέρα από αυτά τα δύο, εσύ ο ίδιος έχεις τη δυνατότητα να εξελιχθείς ως προσωπικότητα βλέποντας με τα ίδια σου τα ματιά την άλλη πλευρά της ζωής κι εντάσσοντας τον εαυτό σου μέσα σε αυτήν τη σκληρή πραγματικότητα.

Η προσφορά μπορεί να σε κάνει να νιώσεις ακόμα πιο ιδιαίτερος από ό,τι είσαι, εφόσον έχεις βάλει κι εσύ το χεράκι στο να χαρίσεις ένα χαμόγελο ή να ομορφύνει μια πόλη. Δεν κοστίζει τίποτα να περάσεις απέναντι μια γριούλα την ώρα που περνάς κι εσύ το δρόμο, όπως επίσης δεν κοστίζει τίποτα να καθαρίσεις μια παράλια ένα Κυριακάτικο πρωινό κάνοντας παράλληλα χαβαλέ με την παρέα σου. Τότε, γιατί δεν τα κάνουμε όλα αυτά;

Ο Έλληνας δυστυχώς έχει τη νοοτροπία του «δούναι και λαβείν», δηλαδή, για οτιδήποτε κι αν κάνει, περιμένει αντάλλαγμα και δε θέλει να καταλάβει ότι το να προσφέρεις μέσα σε αυτή τη σιχαμένη κοινωνία μας θα σε κάνει αυτομάτως καλύτερο άνθρωπο. Ακόμα κι η ανακύκλωση θεωρείται μορφή εθελοντισμού κι ενώ έχουμε τα απαραίτητα εφόδια ώστε να υλοποιηθεί αυτή, απλά θα προτιμήσουμε την εύκολη λύση χωρίς να αναλογιστούμε τις συνέπειες.

Αξίζει να γίνει μια αρχή, πρέπει να μπουν τα πράγματα στη θέση τους. Επιβάλλεται να αποκτήσουμε την ταυτότητα ενός ευσυνείδητου πολίτη και να τη μεταφέρουμε στις επόμενες γενιές. Εμείς είμαστε το μέλλον αυτού του τόπου. Από εμάς περνάνε όλα. Είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε οτιδήποτε δε μας αρέσει και να κάνουμε το κόσμο γύρω μας καλύτερο.

Δεν το χρωστάμε σε κανέναν, αλλά ταυτόχρονα δεν είναι και κάτι δύσκολο. Ας ψαχτούμε λίγο. Ας δούμε τι μπορούμε να παρέχουμε στην κοινωνία στην οποία εμείς είμαστε μέλη της. Εθελοντικοί οργανισμοί υπάρχουν παντού για όλες τις περιπτώσεις. Ακόμα και να μη βρεις -πράγμα που αποκλείεται-, κάνε πράξη όλα τα προαναφερόμενα. Αφιέρωσε λίγο χρόνο στο συνάνθρωπό σου και θα δεις ότι δε θα βγεις χαμένος. Μια δοκιμή ελπίζω να σε πείσει.