Στο μυαλό ενός πρωτοετούς

Πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος γεμάτος διάβασμα, πίεση, άγχος και δυσκολίες. Ο καθένας από εμάς έδωσε τον καλύτερό του εαυτό, ώστε να πετύχει το στόχο του. Με θυμάμαι, κι εμένα αλλά και τους συμμαθητές μου, να διαβάζουμε ώρες ατέλειωτες για να βγει η ύλη. Μας θυμάμαι να μετράμε μέρες για την πολυήμερη και τις μηδαμινές διακοπές που είχαμε το Πάσχα και τα Χριστούγεννα. Μας θυμάμαι τους τελευταίους πιο επώδυνους μήνες ο ένας να συμπαραστέκεται στον άλλο και να κάνουμε κουράγιο, γιατί τα καλύτερα θα ερχόντουσαν.

Αναπολώντας αυτές τις στιγμές, όπως και ‘κείνες που είχαμε στο τελευταίο μάθημα που δίναμε και στην τελετή αποφοίτησης που διοργανώθηκε για μας τους πλέον αποφοίτους, καθώς το φετινό καλοκαίρι πέρασε, σκέφτομαι: Άρα ισχύουν όσα λένε; Θα είναι τα φοιτητικά χρονιά τα καλύτερα που έχω περάσει;

Ηλεκτρολόγος μηχανικός και μηχανικός υπολογιστών ήταν το δικό μου γραφτό. Ο στόχος επιτεύχθηκε τελικά. Οι κόποι ενός ολόκληρου χρόνου ανταμείφθηκαν. Θα σπουδάζω πλέον σε μια πόλη -τελείως διαφορετική απ’ το νησί που συνήθιζα να μένω- και θα είμαι άγνωστη μεταξύ αγνώστων. Θα ξυπνάω το πρωί και δε θα αντικρίζω θάλασσα πάρα μόνο πολυκατοικίες. Θα πρέπει να μάθω μόνη μου να φροντίζω τον εαυτό μου και τις ανάγκες του, αλλά κι ένα ολόκληρο σπίτι. Θα μάθω λένε να είμαι πλέον ανεξάρτητη κι αυτόνομη. Θα μεταλλάσσομαι σιγά-σιγά σ’ ένα πιο σοβαρό και υπεύθυνο άτομο. Θα ξεκινήσω να παίρνω τη ζωή στα χεριά μου με το που θα αρχίσει ο κύκλος τον φοιτητικών σπουδών.

Ξεκινάει μια νέα ζωή γεμάτη προκλήσεις, ανακαλύψεις, εκπλήξεις και νέες συνήθειες. Αντέχεις να το ζήσεις; Το νήμα με τον καιρό θα αρχίζει να ξετυλίγεται κι εσύ όλο αυτό το διάστημα θα μαθαίνεις νέα στέκια, θα κάνεις καινούργιες γνωριμίες και θα περνάς ώρες ατέλειωτες προσπαθώντας να ξεχωρίσεις τι είναι σωστό και τι όχι. Τι πρέπει να κρατήσεις απ’ όλα αυτά που σου συμβαίνουν και τι όχι. Ο χρόνος είναι αυτός που θα σου δείξει κατά ποσό γρήγορα ή αργά θα συνηθίσεις στα νέα δεδομένα. Όσο πιο σύντομα γίνει αυτό, τόσο το καλύτερο για σένα.

Ξέρω. Κάθε αρχή και δύσκολη. Ας μην ξεχνάμε τι έχουμε αφήσει πίσω μας. Έχουμε αφήσει μια οικογένεια να μας περιμένει και να αγωνιά για εμάς που θ’ απέχουμε αρκετά χιλιόμετρα μακριά τους. Αν είμαστε καλά, αν θα καταφέρουμε ν’ αντεπεξέλθουμε στη νέα μας ζωή. Πολλά «αν» και φοβίες. Έχουμε αφήσει πίσω τους φίλους μας, τις σχέσεις μας, τις παλιές μας συνήθειες, τα χόμπι μας, τα παλιά μας λημέρια και ό,τι έχουμε αγαπήσει απ’ τον τόπο που ζούσαμε όλα αυτά τα χρονιά. Όλη μας η εφηβεία βρίσκεται σ’ αυτόν εκεί τον τόπο και ‘μείς έχουμε σαλπάρει για καινούργια λιμάνια.

Όμως οφείλουμε να δώσουμε μια ευκαιρία στον εαυτό μας να δοκιμάσει αυτό το ταξίδι. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι άλλοι δεν έχουν αυτήν την ευκαιρία που έχει δοθεί σ’ εμάς. Είμαστε σε πλεονεκτική θέση και δεν το έχουμε εκτιμήσει ή δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμη. Τα εμπόδια και οι φοβίες πρέπει να ξεπερνιούνται κι όχι να τα αποφεύγουμε. Η ζωή δεν είναι για τους δειλούς και οι ευκαιρίες, που μας έχουν χτυπήσει την πόρτα, δε θα είναι εκεί να μας περιμένουν αιωνίως.

Επομένως, εκείνοι που φοβούνται το μέλλον είναι αυτοί που πρέπει ν’ αλλάξουν νοοτροπία. Με το να ξεπεράσεις τους φόβους σου βγαίνεις πιο δυνατός μέσα απ’ όλη αυτήν την κατάσταση και βλέπεις τον κόσμο με άλλο μάτι. Κι αν κάτι πάει στραβά, δεν πειράζει, θα μάθεις μέσα απ’ τις εμπειρίες, αρχή είναι ακόμη. Όλα γύρω σου μπορούν  να κυλήσουν ρόδινα, αρκεί να βάλεις κι εσύ το χεράκι σου να συμβεί. Η προσπάθεια κι η καλή θέληση πάντα βοηθάει και φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Άρα, ο επόμενος στόχος μας είναι ν’ αρπάξουμε κάθε ευκαιρία που μας δίνεται, να κοιτάξουμε τη ζωή κατάματα και να κάνουμε -σκεπτόμενοι πάντα- μικρά και σταθερά βηματάκια. Καλή μας επιτυχία.