Το καλοκαίρι μάς αλλάζει, μας ομορφαίνει, μας θυμίζει την αξία της απλότητας και τη μοναδικότητα της στιγμής. Φλερτάρεις, γοητεύεις και γοητεύεσαι και πριν καλά-καλά προλάβεις να το ζήσεις αρχίζεις να απογοητεύεσαι. Καλοκαιρινοί έρωτες∙ ξεσκονίζεις παλιά τετράδια και ξετινάζεις μηχανές αναζήτησης να βρεις τις απαντήσεις.
Κρατάνε οι έρωτες του καλοκαιριού;
Πόσο κρατάνε;
Είναι αληθινοί;
Και μετά;
Κάποιοι θα τρέξουν να συμπληρώσουν με σιγουριά πως «έχουν ημερομηνία λήξης» κι άλλοι ακόμη πιο απαισιόδοξοι –ή ίσως απλώς ρεαλιστές– θα δηλώσουν πως «δεν είναι καν έρωτες». Μα όση αλήθεια περιέχουν και τα δύο, άλλο τόσο ψέμα κουβαλούν. Τα ρομάντζα που τα ‘καψε ο ήλιος, τα χόρτασε το καρπούζι και τα μέθυσε το ούζο δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν απ’ τα άλλα που τα δρόσισαν οι συννεφιές, έψησαν κάστανα στο τζάκι και ζαλίστηκαν με ζεστό κρασί. Συχνά είναι απλά το ένα συνέχεια του άλλου.
Οι καλοκαιρινοί έρωτες κρατάνε, αν είναι έρωτες. Μα αυτό δεν έχει να κάνει με το «καλοκαιρινοί» ή όχι. Το νόημα είναι σε όλο το υπόλοιπο. Οι έρωτες κρατάνε αν είναι έρωτες. Χωρίς ούτε αυτό να μπορεί να σφραγιστεί και να υπογραφεί. Απλώς βγάζει από πάνω του το βραχυπρόθεσμο χαρακτήρα που κουβαλά το πάθος που δεν πρόλαβε ή δε θέλησε να μετατραπεί σε κάτι άλλο. Γιατί οι απολυτότητες στα συναισθήματα δε χωράνε κι οι αυθαίρετες ταμπέλες συχνά τρομάζουν κι αποπροσανατολίζουν. Ίσως στην ετικέτα «καλοκαιρινοί έρωτες» η μόνη αλήθεια να ‘ναι ο προσδιορισμός τους κι αυτός, ναι, είναι σίγουρα προσωρινός. Όμως τα συναισθήματά του, σίγουρα όχι.
Πώς να είναι αυτό το πιο ερωτικό σου καλοκαίρι;
Κατέβασε εδώ το e-book «Το πιο καυτό σου καλοκαίρι»!
