Καταστροφικό να επιλέγεις σύντροφο για να πας κόντρα στην οικογένειά σου

Μια πανέμορφη αντιλόπη είχε μπουχτίσει με τις ειδικές περιποιήσεις της φυλής της προκειμένου «να μην κακοπέσει», «να μη χαραμίσει την ομορφιά της με κανέναν κατώτερο», «να μην καταλήξει με κάποιον όχι και τόσο σπουδαίο».

Ώσπου μια μέρα, η αντιλόπη όχι μόνο δεν το έσκασε με τον πιο αχαΐρευτο της φυλής της, μα έκανε κάτι ακόμη πιο σοκαριστικό κι έφυγε με τον πιο μεγάλο τους εχθρό: μ’ ένα λιοντάρι.

Σαν το ‘σκαγε απ’ τη φυλή της η όμορφη αντιλόπη κοίταζε τα εμβρόντητα πρόσωπα όλων και σκεφτόταν μέσα της με ικανοποίηση: «Γι’ αυτό τους το σάστισμα και μόνο, άξιζε που τα ‘μπλεξα μ’ ένα λιοντάρι».

Ύστερα από λίγο καιρό, η αντιλόπη είχε μπει για τα καλά μες τη ζωή των λιονταριών. Κι έφτασε η μέρα που θα έβγαιναν να σκοτώσουν αντιλόπες. Τότε, λοιπόν, η αντιλόπη κατάλαβε με τι ανελέητα πλάσματα πήγε κι έμπλεξε, μα, ωστόσο, ήταν πια περιστοιχισμένη απ’ όλα εκείνα τα τρομερά λιοντάρια, μα ήταν πολύ αργά για να το σκάσει και να φύγει απ’ αυτά.

Σαν αυτήν την αντιλόπη, λοιπόν, θα την πάθουμε κι εμείς, αν επιλέξουμε έναν σύντροφο μόνο και μόνο για να δυσαρεστήσουμε την οικογένειά μας κι όταν θα ‘χουμε πια καταλάβει το λάθος μας, δε θα μπορούμε εύκολα να φύγουμε απ’ αυτόν.

Καταρχάς, η αντιλόπη επέλεξε το λιοντάρι, για το εξής χαρακτηριστικό του: γιατί ήταν εχθρός της φυλής της. Μα σε μια δύσκολη στιγμή πείνας, λόγου χάρη, η έχθρα του λιονταριού για το είδος της, θα έβγαινε κι απέναντι στην ίδια και ίσως και να την κατασπάραζε ακόμη. Έτσι κι εμείς, λοιπόν, όταν επιλέγουμε ένα σύντροφο με σκοπό να δυσαρεστήσουμε την οικογένειά μας, σημαίνει πως έχουμε εντοπίσει πάνω του κάτι αξιόμεμπτο. Ύστερα, όμως, αυτό το άσχημο χαρακτηριστικό του που εντοπίσαμε, εμείς θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε κι ίσως εν τέλει να μας κάνει και κακό.

Επιπλέον, η αντιλόπη κατάλαβε στο τέλος πόσο ανελέητα ήταν τα λιοντάρια και ήθελε να φύγει απ’ αυτά, μα ήταν πια τόσο μπλεγμένη, που δεν μπορούσε να το κάνει. Κάποτε κι εμείς, λοιπόν, δε θα μπορούμε παρά να δούμε καθαρά τα κακά στοιχεία του συντρόφου μας, που γι’ αυτά τον επιλέξαμε, ώστε να σαστίσουμε τους δικούς μας. Όταν, όμως, θα καταλάβουμε το λάθος μας, ίσως και να μην μπορούμε τόσο εύκολα να γλυτώσουμε απ’ αυτόν, καθώς θα μας έχει ήδη μπλέξει στα προβλήματά του.

Τέλος, όταν επιλέγουμε ένα σύντροφο με αποκλειστικό σκοπό να στεναχωρήσουμε την οικογένειά μας, να τους πάμε κόντρα, τότε δε θα μπορούμε σε μια δύσκολή μας στιγμή, ν’ απευθυνθούμε σ’ αυτήν, κι όχι γιατί δε θα βρίσκεται εκεί για εμάς, μα επειδή, αναγκαστικά, θα πρέπει να στηρίξουμε την επιλογή μας και να δείξουμε πως τα βγάζουμε μια χαρά πέρα και χωρίς την ενθάρρυνσή της. Έπειτα, αν ζητήσουμε τη βοήθειά της, θα ‘ναι σαν να την δικαιώνουμε, όταν μας έλεγε «Πού πας να μπλέξεις;», και «Θα δεις το λάθος σου, μα θα ‘ναι αργά».

Κι έτσι, λοιπόν, η αντιλόπη ήταν μέρος του σχεδίου των λιονταριών, πια, για εξόντωση της φυλή της. Λίγο πριν δώσουν το σύνθημα για να την κυνηγήσουν, όμως, η αντιλόπη έβγαλε μια τρομερή φωνή, που προειδοποιούσε τη φυλή της για το σχέδιο των λιονταριών. Κι οι αντιλόπες, αντί να φύγουν και να γλιτώσουν, έμειναν εκεί κι έσπασαν το κεφάλι τους να σκεφτούν έναν τρόπο, για να φέρουν την παραστρατημένη κι όμορφή τους αντιλόπη ξανά στους κόλπους της φυλής τους.