Με γαληνεύεις στις φουρτούνες μου

Χτίζουμε ένα καράβι μέσα στο οποίο σκοπεύουμε να περάσουμε όλη την υπόλοιπη ζωή μας κι έχουμε μπροστά μας τρία δείγματα ωκεανών, προκειμένου να επιλέξουμε έναν, για να ρίξουμε το καράβι μας σ’ αυτόν. Εξετάζοντας τις επιλογές μας, βλέπουμε πως η θάλασσα του πρώτου ωκεανού είναι συνήθως φουρτουνιασμένη, ενώ ο δεύτερος ωκεανός βρίθει από εξογκωμένα βράχια. Ο τρίτος ωκεανός έχει την πιο ήρεμη θάλασσα με τα λιγότερα βράχια στα νερά της.

Έτσι, παρόλο που τα νερά και στους τρεις ωκεανούς είναι ωραία, θα επιλέξουμε τον ωκεανό μέσα στον οποίο το καράβι μας θα έχει τις λιγότερες πιθανότητες να πάθει κάτι, ή ακόμη και να βυθιστεί κι η ήρεμη θάλασσα του τρίτου ωκεανού θα είναι η επιλογή μας. Τον ίδιο λογικό συλλογισμό ακολουθούμε κι όταν το καράβι συμβολίζει την οικογένεια που θέλουμε να δημιουργήσουμε. Σ’ αυτή την περίπτωση, η κατάσταση κάθε ωκεανού θ’ αντιπροσωπεύει το κλίμα που επικρατεί στις εκάστοτε σχέσεις μας.

Έτσι, την οικογένεια που σκοπεύουμε να δημιουργήσουμε, δε θα τη ρίξουμε σε μια πολυτάραχη και γεμάτη με προβλήματα σχέση. Αντιθέτως, μια πιο ήρεμη σχέση, μέσα στην οποία η οικογένειά μας θα έχει τις λιγότερες πιθανότητες να διαλυθεί, είναι η επιλογή που θα κάνουμε με βάση αυτή τη λογική. Ο συλλογισμός μας, μάλιστα, ότι η ηρεμία είναι το κύριο στοιχείο που πρέπει να επικρατεί στη σχέση, προκειμένου να επισημοποιηθεί, είναι κι επικυρωμένος από έρευνες.

Η ηρεμία σε μια σχέση που έχει πιθανότητες να επισημοποιηθεί, είναι ένα χαρακτηριστικό το οποίο δεν υποτιμούμε, καθώς τα εξωτερικά προβλήματα σε μια μακρόχρονη συμβίωση που, αναπόφευκτα, θα εισβάλουν αυθαίρετα και μέσα στη σχέση, δε θα μπορούν παρά να την ζημιώνουν. Έτσι, δε θα θέλουμε κι επιπρόσθετα πρόβληματα εκ των έσω, ούτε προσωπικές αναταράξεις με το σύντροφό μας. Η ηρεμία, επομένως, μας γλιτώνει απ’ τα εσωτερικά θέματα, που θα μας επιβαρύνουν διπλά, αν συνυπολογιστούν με τ’ αναπότρεπτα της καθημερινότητας.

Μεγαλώνοντας, απαξιώνουμε τις διαμάχες ως χαρακτηριστικό που επικρατεί σε μια σχέση κι έτσι, γοητευόμαστε περισσότερο από μια δέσμευση που είναι απαλλαγμένη απ’ αυτές. Όταν δεν υπάρχει, επομένως, η ηρεμία στη συνύπαρξή μας, σταματάμε, χωρίς να το επιδιώκουμε, να ενδιαφερόμαστε μακροπρόθεσμα γι’ αυτήν. Υποτιμούμε τις ικανότητες του συντρόφου μας ν’ ανταπεξέλθει ως καλός καπετάνιος στις πιο δύσκολες συνθήκες που θα έχει μια πιο εξελιγμένη σχέση και καταδικάζουμε κάθε πολυτάραχη σχέση μας ως παιδιάστικη, αφαιρώντας της την πιθανότητα να ευδοκιμήσει και να εξελιχθεί σε κάτι πιο σοβαρό.

Τέλος, όπως δε θα θέλαμε να βάλουμε τα παιδιά μας σ’ ένα καράβι που θα κουνιέται αδιάλειπτα και που θα μπάζει νερά, με τον ίδιο τρόπο, επιδιώκουμε να τα βάλουμε και σε μια οικογένεια, που δε θα έχει πολλές πιθανότητες ν’ αναταράζεται και να βουλιάζει. Έτσι, μια ήρεμη σχέση που μέσα σ’ αυτήν θα αισθανόμαστε ότι μπορούμε να καταπνίξουμε τις αρρωστημένες συμπεριφορές μας χωρίς να χρειαστεί να καταβάλλουμε μεγάλη προσπάθεια, θα επιλεγεί ως η ιδανική, για να φτιάξουμε την οικογένειά μας.

Βλέπουμε, λοιπόν, πως ο πιο ήρεμος ωκεανός είναι η ιδανική επιλογή για ένα καράβι που θα θέλει να πλέει για πάντα, χωρίς να διαλυθεί και χωρίς, φυσικά, να βουλιάξει. Όπως θα επιλέξουμε και μια ήρεμη σχέση ως την πιο σωστή, αν ο στόχος μας θα είναι να πλέουμε για πάντα μέσα σ’ αυτήν.