Να ζητάς μόνο όσα μπορούν να σου δώσουν

Παίρνουμε ένα άλογο  που ξέραμε απ’ την αρχή πως δεν ήταν άλογο κούρσας και το βάζουμε να τρέξει στον ιππόδρομο. Επιδιώκουμε, μάλιστα, να το δούμε να τερματίζει στην πρώτη θέση.

Η μάχη που θα δώσει το άλογό μας απέναντι στα άλλα άλογα κούρσας θα είναι άνιση, καθώς εκείνα είναι γεννημένα για να τρέχουν πιο γρήγορα και πιο δυνατά. Έτσι, ούτε εμείς θα πάρουμε αυτό που θέλουμε, καθώς δεν πρόκειται να το δούμε ποτέ να τερματίζει πρώτο, αλλά και το άλογό μας θα υποβληθεί σε μια διαδικασία που όχι μόνο δε θα το ευχαριστήσει, αλλά και θα το ταλαιπωρήσει ταυτόχρονα.

Την ίδια μάταιη επιδίωξη μπορεί να έχουμε κι απ’ το σύντροφό μας. Ενώ ξέραμε απ’ την αρχή πως δεν μπορεί να μας δώσει αυτά που θέλουμε –γιατί δεν είναι στο χαρακτήρα του να τα κάνει, γιατί δεν το επιθυμεί ή αντικειμενικά δεν μπορεί– ωστόσο μπαίνουμε στη διαδικασία να τα ζητήσουμε και να τον ρίξουμε σε μια κούρσα χαμένη εκ των προτέρων. Έτσι, ούτε εμείς πρόκειται να πάρουμε όσα θέλουμε απ’ αυτόν, αλλά κι ο σύντροφός μας καταδυναστεύεται και δεν ευχαριστιέται τη συνύπαρξη.

Όταν, λοιπόν, θέλουμε ένα «σύντροφο κούρσας», αλλά επιλέγουμε κάποιον που ξέρουμε απ’ την αρχή πως δε θα έχει τη συμπεριφορά που αναζητάμε, τότε δε θα μπορούμε παρά να είμαστε επικριτικοί μαζί του. Με κάθε ενέργειά του, που δε θα συμφωνεί με το πώς εμείς θα λειτουργούσαμε στη θέση του, θα είμαστε στη γωνία προκειμένου να εξαπολύσουμε τα παράπονά μας εναντίον του και να τον κατηγορήσουμε για έλλειψη πραγματικού ενδιαφέροντος. Οι συνεχόμενες μομφές μας, όμως, θα τον κάνουν να νιώθει ανίκανος να τρέξει στην απαιτητική κούρσα μας.

Ο σύντροφός μας δε θα είναι ευχαριστημένος με τη σχέση μας όταν τον αναγκάζουμε να συμπεριφέρεται με τρόπο που δε συμφωνεί με το χαρακτήρα του. Θα τον καταπιέζουν οι έμμεσοι εκβιασμοί που θα δέχεται, του τύπου «αν δεν κάνεις το τάδε, σημαίνει πως δε μ’ αγαπάς» ή «αν δε στείλεις τόσα μηνύματα την ημέρα, πάει να πει πως δεν ενδιαφέρεσαι πραγματικά» και θα φέρεται με τρόπο που δεν τον ικανοποιεί, απλώς και μόνο για να προλάβει τις διαμαρτυρίες μας.

Η απαίτηση απ’ το σύντροφό μας να νικήσει σε μια κούρσα που δεν είναι στα μέτρα του, δε θα μπορεί παρά να μη φέρει κανένα θετικό αποτέλεσμα. Κι ενώ, δεν είναι απίθανο στην εκκίνηση της κούρσας να μπει πρώτος, ωστόσο θα πρόκειται μόνο για περαστική εντύπωση, καθώς δεν είναι δυνατόν να τερματίσει και πρώτος. Με λίγα λόγια, ο σύντροφός μας μπορεί να υπερβεί τον εαυτό του και ν’ αλλάξει, προκειμένου να μας ευχαριστήσει. Όμως, θα πρόκειται μόνο για παροδική αλλαγή, αφού η προσαρμογή του στις επιθυμίες μας δε θα μπορεί να συντηρείται για πάντα.

Έτσι, λοιπόν, όπως δεν μπορούμε να ρίξουμε ένα άλογο που δεν είναι κούρσας μέσα στον ιππόδρομο και να έχουμε μάλιστα την απαίτηση να έρθει πρώτο, ομοίως δεν είναι δίκαιο ν’ απαιτούμε κι απ’ το σύντροφό μας να συμπεριφέρεται με τρόπο, που δε θα ταιριάζει με το χαρακτήρα του ή να μας προσφέρει περισσότερα απ’ όσα μπορεί.

Κι αν θέλουμε τόσο πολύ να μπούμε στον ιππόδρομο, ας επιλέξουμε ένα σύντροφο κούρσας απ’ την αρχή.