Όταν παύεις να βλέπεις φιλικά έναν καλό φίλο, το λες;

Κρατάς έναν πολύτιμο σπόρο στα χέρια σου. Όσο περνά ο καιρός, θέλεις ολοένα και περισσότερο να τον δεις ν’ ανθίζει. Το έδαφος, όμως, που έχεις στη διάθεσή σου για να βάλεις το σπόρο σου, δεν έχει όση υγρασία χρειάζεται για να καρποφορήσει. Έτσι, οι πιθανότητες είναι πενήντα-πενήντα. Είτε θα τον βάλεις και θα πάρεις τον καρπό που επιθυμείς είτε θα καταστρέψεις το σπόρο σου και θα τον χάσεις για πάντα.

Η ανάγκη σου, όμως, να βάλεις το σπόρο στο έδαφος σε καταβάλλει. Τον τοποθετείς, λοιπόν, στο χώμα που έχεις μπροστά σου κι ελπίζεις να βρέξει για να καρποφορήσει η προσπάθειά σου και να μη χαθεί ο σπόρος σου. Όλες οι προσδοκίες σου εναποθέτονται, έτσι, στη βροχή.

Αν, τώρα, υποθέσουμε ότι ο πολύτιμος σπόρος είναι το ερωτικό συναίσθημα που ξεκίνησες να τρέφεις για έναν φίλο, τότε η σημασία του εδάφους αναλογεί στις πιθανότητες που έχει να καρποφορήσει το συναίσθημα, αν το εξομολογηθείς. Το πρόβλημα, όμως, είναι πως σ’ αυτές τις περιπτώσεις το χώμα δεν έχει ποτέ αρκετή «υγρασία» κι έτσι όλες οι ελπίδες εναποθέτονται πάντα στη «βροχή».

Αν «βρέξει», θα αποκτήσεις μαζί του μια ωραία σχέση, με ήδη γερές βάσεις που θα οφείλονται στη δυνατή φιλία που αρχικά σας ένωνε. Αν «δε βρέξει», όμως, όχι απλώς θα τον χάσεις απ’ τη ζωή σου, αλλά κι όλο το παρελθόν σας θα εξανεμιστεί και θα είναι σαν να μην υπήρξε ποτέ.

Όταν ξεκινάς να βλέπεις ερωτικά ένα φίλο αισθάνεσαι περίεργα. Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις αμέσως την αλλαγή απ’ το πέρασμα στην ερωτική πλευρά και λόγω της «ανακατάταξης» που συντελείται μέσα σου, νιώθεις ανίκανος να δώσεις ένα όνομα στα πράγματα και να τα ξεκαθαρίσεις.

Όσο θα αντιλαμβάνεσαι, όμως, τη νέα τάξη πραγμάτων και θα καταλαβαίνεις ότι βλέπεις το φίλο σου περισσότερο ερωτικά παρά φιλικά, θα προσπαθείς να επαναφέρεις τα συναισθήματά σου στην αρχική τους μορφή και να τα περάσεις ξανά, δηλαδή, στη φιλική πλευρά. Θα είναι, όμως, αδύνατον και το ερωτικό ενδιαφέρον σου, όχι μόνο δε θα μειώνεται, αλλά θα μεγαλώνει με ανεξέλεγκτο ρυθμό.

Θα προσφύγεις, τότε, σε παλιές κοινές σας στιγμές, για να εκμαιεύσεις περιστατικά, όπου πιθανόν να υποδήλωναν ερωτική διάθεση κι απ’ την πλευρά του. Λόγω της οικειότητας, όμως, που σας έδενε, θα είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις αν τα δείγματα περιείχαν πράγματι μια δόση ερωτισμού ή αν ήταν αμιγώς φιλικά.

Όπως και να έχει, αφού θα έχεις πια τον πολύτιμο «σπόρο» σου στα χέρια σου, δε θα μπορείς να συγκρατηθείς και θα θέλεις να τον «σπείρεις», για να δεις αν θα «ανθίσει». Όμως, πριν το κάνεις, θα πρέπει ν’ αναλογιστείς σοβαρά. Αν δε βρέξει, αντέχεις να τον χάσεις;

Αν η ανάγκη σου να «σπείρεις» το σπόρο σου είναι πιο μεγάλη απ’ την απογοήτευση που θα αισθανθείς αν τον «καταστρέψεις», τότε θα αποκαλύψεις τα συναισθήματά σου και αν «βρέξει», θα είσαι τυχερός γιατί θα μπεις σε μια ήδη πολύπλευρα καλλιεργημένη και δοκιμασμένη σχέση, που απλά θα πρέπει τώρα να πάρει άλλη μορφή.

Αν, όμως, δε βρέξει, όχι μόνο δε θα πάρεις το ερωτικό δέσιμο που επεδίωκες, αλλά κι η φιλική σας σχέση θα τερματιστεί αναγκαστικά. Κι εσύ θα νιώθεις περίεργα όταν θα χρειαστεί να τον συναναστραφείς, αλλά κι ο φίλος σου δε θα μπορεί να είναι δίπλα σου πια, αφού δε θα ξέρει αν η παρουσία του θα σε επιβαρύνει συναισθηματικά.  Η θέση του θα είναι δύσκολη και δε θα μπορεί παρά ν’ απομακρυνθεί για το καλό και των δύο σας.

Θα χάσεις, λοιπόν, ένα πολύτιμο σπόρο, όμως τότε μπορεί και ν’ αρχίσει να βρέχει. Άλλα εδάφη, έτσι, θα είναι έτοιμα να καλλιεργηθούν και νέοι σπόροι θα βρεθούν στα χέρια σου, που αν σπαρθούν, θα έχουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να καρποφορήσουν.