Μπήκε φουριόζα στο σπίτι, με λαχτάρα να απομονωθεί. Ασυναίσθητα άρχισε να αναγνωρίζει στο χώρο τα απομεινάρια από τη χτεσινή μέρα. Μυρίζοντάς τα. Στο μπάνιο η πετσέτα μυρίζει από το after shave του και στην κουζίνα υπάρχει ακόμη η μυρωδιά από το βαρύ καπνό του. Στο μαξιλάρι το άρωμα από το σαμπουάν και στο σαλόνι ακόμη μυρωδιές από ποτά, τσιγάρα και κλεισούρα. Δεν ανοίγει παράθυρα ακόμη. Δεν υπάρχει λόγος να εξατμιστεί η οποιαδήποτε απόδειξη της χτεσινής συνάντησης. Δεκάδες μικρές και μεγάλες μυρωδιές θρονιασμένες φαρδιά-πλατιά στον αέρα εισβάλλουν στον εγκέφαλό της. Εκατομμύρια κύτταρα στο εσωτερικό της μύτης της ανιχνεύουν το πέρασμά του από το χώρο αυτό. Αν μπορούσαν να προσωποποιηθούν αυτά τα κύτταρα θα έβλεπες μπροστά σου στρατιές ολόκληρες.
Αύριο το πρωί κάθε μυρωδιά θα έχει φύγει. Οποιοδήποτε οσφρητικό αποτύπωμα θα έχει σβηστεί. Τη θέση του θα πάρει πάλι η επιθυμία. Για καινούριες μυρωδιές και επανάληψη κάθε ιεροτελεστίας. Η ζωή εκεί έξω είναι σκληρή, δαμάζεται μόνο όταν ζεις μία δεύτερη. Κι αυτή η δεύτερη έχει την έδρα της στο τμήμα εκείνο του εγκεφάλου που διαχειρίζεται τις αισθήσεις, αποθηκεύοντας μνήμες που παράγουν συναισθήματα.
Η όσφρηση, επειδή ακριβώς δεν σχετίζεται με λεκτικά μηνύματα, θεωρείται υποδεέστερη ως τρόπος επικοινωνίας. Είναι, ωστόσο, μία από τις βασικότερες αισθήσεις όσον αφορά την αντίληψη και την κατανόηση των πραγμάτων. Κι αυτό γιατί η ταχύτητα με την οποία μεταφέρει μια μύτη τα οσφρητικά ερεθίσματα στον εγκέφαλο είναι εκπληκτική. Επηρεάζει τη σκέψη και λειτουργεί ως ο καθοριστικός παράγοντας για την λήψη αποφάσεων. Η πλειοψηφία των πληροφοριών που οι άνθρωποι συγκρατούν, είναι πληροφορίες που λαμβάνουν μέσω της όσφρησης. Οι μυρωδιές γεννούν συναισθήματα, φτιάχνουν εικόνες, ταξιδεύουν το μυαλό. Αποθηκεύονται στη μνήμη του εγκεφάλου και κάθε μια είναι συνδεδεμένη με ένα διαφορετικό συναίσθημα.
Αύριο το πρωί οποιαδήποτε μυρωδιά θα έχει φύγει, όμως το βράδυ οι ίδιες μυρωδιές θα φτιάξουν καινούριες μνήμες. Σαν σκυλί εκπαιδευμένο θα τις αναζητήσει και θα περιφέρει τη μύτη της στο σπίτι για να μυρίσει στιγμές. Και για να ερμηνεύσει τη ζωή της μέσα από αυτές τις μυρωδιές. Ο ίδιος καπνός θα ξαναμυρίσει στην κουζίνα και αυτό σημαίνει συντροφικότητα. Η πετσέτα θα ξαναμυρίσει το ίδιο after shave και αυτό σημαίνει μοίρασμα. Το μαξιλάρι θα ξαναμυρίσει το ίδιο σαμπουάν κι αυτό σημαίνει αγάπη.
Κι ανάμεσα στα δύο άκρα, την ανοσμία των πεζών ανθρώπων και την ψυχασθένεια του Ζαν Μπατίστ Γκρενούιγ στο Άρωμα, εκείνη θα προτιμήσει άλλη μια φορά το δεύτερο, την παντοδυναμία του αρώματος του ανθρώπινου δέρματος ως ρυθμιστή εκείνης της δεύτερης ζωής που λέγαμε παραπάνω.
Στη κοινωνική και επαγγελματική σου ζωή σου ζωή μπορείς να είσαι αμαζόνα, κυνηγός και πολεμιστής.
Στον έρωτα όμως είσαι αιχμάλωτος, δούλος των αισθήσεων. Μόνο έτσι μπορείς να λειτουργήσεις και να απολαύσεις. Υπάρχει ό,τι έπιασες, ό,τι μύρισες, ό,τι γεύτηκες. Όλα τ’ άλλα είναι θεωρίες και φιλοσοφίες. Ποιος ασχολείται με τέτοιες μπούρδες, θα πει ο επιφανειακός τύπος που την καψούρα του την βιώνει με μια παραλιακή και μ’ έναν Παντελίδη…
Κι εσύ ευτυχισμένος είσαι, φίλε μου, κι εμείς όμως καλά περνάμε. Ίσως εσύ περνάς καλύτερα, τώρα που το σκέφτομαι. Ελεύθερος από ψιλά γράμματα και περιττές εγκεφαλικότητες. Διασκεδάζεις, πηδάς και αύριο πάλι μία από τα ίδια. Μακάριοι όσοι δεν στοιχειώθηκαν ποτέ από μυρωδιές και αγγίγματα, από γεύσεις και ακούσματα του άλλου. Καταραμένοι όλοι εμείς που στριφογυρνάμε στο χώρο και το χρόνο αλαφιασμένοι παραμιλώντας: «Σε μυρίζω παντού!»
Συντάκτης: Ελευθερία Παπασάββα
