Οι καινούριες γνωριμίες είναι πάντα ένα καυτό κεφάλαιο στη ζωή μας. Εκεί που κάθεσαι αμέριμνος, νομίζοντας ξεχασμένος απ’ όλους και από όλα, έρχεται ξαφνικά εκείνος ο άνθρωπος που θα σου θυμίσει τι θα πει καρδιοχτύπι. Ναι, η καλύτερη φάση μιας γνωριμίας είναι εκείνη η στιγμή που στήνεται όλο το σκηνικό για πρώτη φορά στο μυαλό κάποιου. Η αρχή. Η στιγμή που συνωμοτικά θα το μοιραστεί μαζί σου. Το σχέδιό του για σας. Αυτό το «πάμε κι όπου βγει».
Ναι, αναμφισβήτητα, μια καινούρια γνωριμία εκεί που νομίζεις ότι όλα αυτά είναι πια παρελθόν για σένα έρχεται να σε ανανεώσει, να απογειώσει ό,τι έχει μείνει κρυμμένο, να ελευθερώσει ό,τι δεν έχει δοθεί. Αυτός είναι ο κανόνας. Το καινούριο είναι αεράκι καθαρό, δροσερό που φτιάχνει καινούρια ατμόσφαιρα στο σπίτι σου μα και στην ψυχή σου. Τα παντζούρια που σηκώνεις ένα πρωί και βλέπεις άλλη θέα. Μία ακόμη ευκαιρία. Μία νέα ευκαιρία.
Δεν υπάρχει κανόνας όμως χωρίς εξαίρεση και την σχεδόν αποκλειστική κυριαρχία του νέου, του καινούριου, έρχεται να απειλήσει εκείνη η παλιά, σκοτεινή υπόθεση που λέγεται απωθημένο. Ένας άνθρωπος που ξέρεις καιρό. Μήνες, χρόνια ίσως. Ένας άνθρωπος με τον οποίον ανέκαθεν ήθελες να περάσεις στιγμές, αλλά δεν το καταφέρατε ποτέ. Ήρθαν τα πράγματα ανάποδα, η απόσταση ή ο χρόνος μπήκαν σφήνα ως το τρίτο «πρόσωπο» ή απλά κακουχίες και δεινά εμφανίζονταν όποτε είχατε μία και μοναδική (την φορά) ευκαιρία.
Το νέο είναι ωραίο, μα το παλιό είναι αλλιώς. Η παλιά απωθημένη γνωριμία είναι πάντα εκεί, σαν την υγρασία του χειμώνα, να ενοχλεί τις «αρθρώσεις» της μνήμης σου. Είναι που έφτασες τόσο κοντά. Τόσο κοντά στην ζωή του άλλου. Μα είναι σαν να ξέχασες τα κλειδιά και να έμεινες έξω. Σαν να μην πρόλαβες το λεωφορείο του προορισμού. Σαν να έχασες το χαρτάκι με τη διεύθυνση. Σαν να συνετέλεσαν τα πάντα έτσι ώστε να το χάσεις.
Τσαντίζεσαι και ξεφυσάς όποτε το σκεφτείς, αναστενάζεις όποτε ο άνθρωπος αυτός είναι ξανά περαστικός από τον δικό σου μικρόκοσμο. Έφτασες τόσο κοντά την τελευταία φορά. Και την προτελευταία. Μα όλα τα στοιχεία της φύσης εναντίον σου. Ένα ρεύμα που κόπηκε. Μια ξαφνική αδιαθεσία που τερμάτισε μια πολλά υποσχόμενη βραδιά που μόλις είχε αρχίσει. Το ποτό που ήταν λίγο παραπάνω. Ο χρόνος που ήταν λίγο λιγότερος. Η τύχη σου που δεν το ήθελε. Μα έφτασες τόσο κοντά!
Το νέο είναι αλλιώς. Σε ξαφνιάζει, σε αιφνιδιάζει. Ίσως και να ξαναρχίσεις δειλά-δειλά και να ονειρεύεσαι. Μα είναι εκείνο το παλιό που είχε μείνει στη μέση, που σου ενοχλεί την ηρεμία και σου γρατζουνάει το λαιμό κάθε που καταπίνει. Είναι η μυρωδιά του άλλου που πρόλαβε να μυρίσεις στο χώρο και το φιλί που σου χρωστούσε η νύχτα πριν όλα χαλάσουν. Πριν γυρίσει ο κόσμος τούμπα και βρεθείς με το απωθημένο παραμάσχαλα να μουρμουράς ένα ακόμη «γαμώτο». Επιστρέφοντας σπίτι άπρακτος και μόνος. Για άλλη μία φορά.
Μέχρι την επόμενη φορά που θα αποφασίσεις πάλι να το παλέψεις. Να ξανακάνεις το απωθημένο σου μια ζωντανή πραγματικότητα. Είναι γεμάτος ο κόσμος έξω από πιθανές εκδοχές του νέου, μα εσύ θες εκείνο το παλιό και σύντομα θα έχεις πάλι την ευκαιρία σου. Δεν μπορεί ο μπαγάσας χρόνος να σταματήσει να παίζει μαζί σου τώρα. Πάλι θα τον ξαναφέρει μπροστά σου αυτόν τον άνθρωπο και πάλι θα κληθείς να παίξεις με τις πιθανότητες. Τσέκαρες τις ασφάλειες του πίνακα, δεν ήπιες ούτε γουλιά αυτή τη φορά, ενημερώθηκες για ακραία καιρικά φαινόμενα έγκαιρα. Τυφώνες και τσουνάμι δεν θα μπουν εμπόδιο το επόμενο τριήμερο. Διάβασες και ζώδια πρώτη φορά. Ε δεν μπορεί! Κάποια στιγμή εξαντλούνται οι αρνητικές πιθανότητες.
Ψυχαναγκαστικό ίσως σε πουν οι κολλητοί, κολλημένο στα παλιά θα σε έλεγε ένας τρίτος. Μα γιατί δεν μπορεί κανείς να σκεφτεί ότι δεν υπάρχει τίποτα παθογενές στο να μη θέλεις να αφήνεις εκκρεμότητες στη ζωή σου; Το φιλί είναι ένα ταξίδι στις αισθήσεις και κάθε ένας άνθρωπος σου προσφέρει ένα μοναδικό τέτοιο ταξίδι. Ποιος θα έλεγε παθογενές ένα οποιοδήποτε ταξίδι που θέλησες πολύ; Είτε σε γη, είτε σε κορμί. Υπάρχουν κι εκείνοι βέβαια που επίσης είναι δούλοι των αισθήσεων και θα καταλάβουν. Τους κλείνεις το μάτι και ξέρεις ότι σκέφτεστε το ίδιο.
Ο νέος (άνθρωπος) στη ζωή σου είναι ωραίος, μα ο παλιός είναι αλλιώς!
Επιμέλεια Κειμένου Ελευθερίας Παπασάββα: Κατερίνα Κεχαγιά.
Συντάκτης: Ελευθερία Παπασάββα
