Πες μου πώς λες το «αντίο» να σου πω ποιος είσαι

Κι είσαι που λες σε μια σχέση, κι έχεις περάσει από όλα αυτά τα ωραία στάδια του έρωτα. Καψουρεύτηκες, είσαι ερωτευμένος, αγαπάς, περνάτε ωραία και τα λοιπά και τα λοιπά. Έλα, όμως, που δυστυχώς, όλα τα όμορφα έχουν κι ένα τέλος. Και φτάνεις με τα πολλά στο στάδιο που όλα τα ροζ σου συννεφάκια γίνονται γκρίζα. Κι ό,τι φαντάστηκες στην αρχή ότι θα συνεχιστεί κι ότι είναι ίσως ο έρωτας της ζωής σου, με τη σιγουριά σου να πετάει στα σύννεφα, τελικά βρίσκεται να κάνει μπάνιο μες στην αμφιβολία.

Και λες «Εντάξει, δε γαμιέται, ας πλατσουρίσω εδώ λιγάκι». Αλλά έλα που εκεί που κάνεις τις απλωτές σου, νιώθεις να βυθίζεσαι. Και τι να κάνεις τώρα. Πώς θα σωθείς; Δυστυχώς, όλοι κάποτε έχουμε φτάσει σε τούτη τη δυσάρεστη κατάσταση. Την ώρα που θα πρέπει να ειπωθεί το τελευταίο αντίο. Και που δυστυχώς, ω ναι, πρέπει να το πεις εσύ. Πολλά σκυλοκαψουροτράγουδα έχουν κυκλοφορήσει για τον χωρισμό. Για τον χωρισμό, λέγω, που προσέξτε όμως, η λεπτομέρεια είναι ότι τη γαλότσα την έχεις φάει εσύ απ’ τον άλλο. Χωρίς να το θέλεις. «Ποτάνα κενωνία άδικη.» Και δώσ’ του πόνος και δώσ’ του Haig και δώσ’ του κλάμα.

Συνεπαρμένοι όλοι μας, απ’ τον τόσο πόνο όμως, έχουμε ξεχάσει ότι υπάρχει και το αντίπαλο δέος. Κι αυτό είναι το συναίσθημα που έχεις εσύ όταν χωρίζεις τον άλλο. Ίσως λιγότερο έντονος αλλά δεν παύει να ‘ναι πόνος. Ας πιάσουμε κι αυτόν, λοιπόν, τον τομέα, γιατί ο άλλος –μετά τον Πλούταρχο, τον Καρρά και, τελευταία, τον Παντελίδη– νομίζω ότι εξαντλήθηκε.

Έστω, λοιπόν, ότι βρίσκεσαι στην κατάσταση που θες να χωρίσεις. Τι κάνεις; Η επεξήγηση του θέματος επιβάλλει να διαχωρίσουμε καταρχάς τρεις συναισθηματικές κατηγορίες. Οι οποίες είναι:

Κατηγορία νούμερο ούνο: Μαλακοπίτουρας

Είναι η περίπτωση του είμαι βασικά κάφρος. Δε με ενδιαφέρει καθόλου το θέμα, είχα σχέση απλά για το πήδημα και την καλοπέραση κι ο δικός μου ή η δικιά μου νόμισε ότι είχαμε σχέση. Γενικότερα είμαι ένας άπονος σκατομαλάκας, που δείχνει την άγουσα για τα αποδυτήρια, έτσι απλά και χωρίς δισταγμό, στον κακόμοιρο παίχτη που μόλις έκανε το ντεμπούτο του. Εντάξει. Εδώ τι να πω; Αυτοί είναι και συνήθως οι τύποι που πληρώνονται με το ίδιο νόμισμα, αφού τυπάκι φροντίζει να τους φερθεί το ίδιο σκατά, γιατί του είχε φερθεί άλλος πιο πριν σκατά, και τα λοιπά και τα λοιπά. Ο κύκλος της ζωής, που λέμε. Τα σπασμένα, βέβαια, τα πληρώνουν κι άλλοι που δε φταίνε και που τυχαίνει να πέσουν στο διάβα του. Χωρίζει με μήνυμα ανορθόγραφο, ή εξαφανίζεται μια ωραία πρωία.

Κατηγορία νούμερο ντούε: Αγγελό-πούλος

Είναι η κατηγορία του μετέωρου βήματος του πελαργού. Μούχλα, γενικότερα, κι από ‘σένα κι απ’ τον άλλο. Ναι, ίσως κάποτε να αγαπιόσαστε, αλλά η ρουτίνα, το στρες, η κρίση, η στύση, η Βίσση, και δεν ξέρω τι άλλο, σας έφερε σε κατάσταση που κοιτάτε ο ένας τον άλλο με το ίδιο ενδιαφέρον που θα είχε να βλέπεις μπογιά να στεγνώνει στον τοίχο. Εδώ τα πράγματα είναι πιο απλά και πιο πρακτικά. Χωρίς συναισθηματισμούς κι άλλα αλμυρά, ο συναινετικός χωρισμός είναι γεγονός κι απλώς βρίσκεσθε εν αναμονή του ποιος απ’ τους δύο θα ξυπνήσει μια μέρα και θα πει στον άλλο: «Ωχ εδώ είσαι συ, ρε, σε ξέχασα. Δε χωρίζουμε, μωρέ, να πάει στο διάολο;». Καλή περίπτωση, χωρίς συναισθηματικά κόστη, με θετικό ότι παίζει και καβατζοκατάσταση για αργότερα, λόγω του φιλικού κλίματος. Χωρίζει συνήθως απ’ το Facebook ή και τετ α τετ.

Περίπτωση νούμερο τρε: Κλαψομουνίδης

Γουστάρεις ακόμα, ναι. Σε γουστάρει επίσης. Αλλά, δυστυχώς, γνώρισες κάποιον που γουστάρεις περισσότερο. Κάνεις απέλπιδες προσπάθειες να αποφύγεις τον πειρασμό, όμως τελικά ενδίδεις. Και τι να κάνεις τώρα που ‘σαι και καλό παιδί και δε θες να το παίζεις σε οχτακόσια ταμπλό; Ε, τι, αυτό που είπαμε. Χωρίζεις. Εδώ είναι κι η πιο δύσκολη των περιπτώσεων. Πώς, ρε άπονε, να φέρεις ετούτον τον ταμπλά στο ανυποψίαστο κεφάλι του άλλου; Τι παπαριά να σκεφτείς να πεις για να κάνεις τα πράγματα πιο ευκολοχώνευτα; Μαλακίες, αγαπητέ. Τίποτα δεν πιάνει. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Αφού την πήρες την απόφαση, λοιπόν, σωστή ή λάθος, κάν’ το όσο πιο γρήγορα γίνεται, να γλυτώσεις κι εσύ κι ο άλλος μια ώρα αρχύτερα από όλη αυτή την ψυχοφθόρα κατάσταση. Χωρίζει συνήθως με γράμμα, συνοδευόμενο από λουλούδια.

Αυτές, κατά βάση, είναι οι περιπτώσεις που σας έλεγα. Αλλά δε φτάνει μόνο να σας πω αυτό. Πρέπει να σας αναφέρω και το πώς θα το πεις. Ε, πώς, με σήματα καπνού; Πρέπει να μιλήσεις. Με ποιον τρόπο θα βγάλεις απ’ το στόμα σου τη λέξη «αντίο»; Για να δούμε μερικές περιπτώσεις που προαναφέραμε.

1. Τετ α τετ

Στα ίσια που λέμε. Ε, νταξ. Σιγά το νέο. Πας, βγαίνεις ένα ραντεβού, λες εκεί τα διάφορα που σε απασχολούν ή μη, βάζεις μπόλικες σάλτσες, προσπαθώντας να κάνεις τη χυλόπιτα πιο εύγευστη. Όμως το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, φιλαράκι. Ό,τι και να κάνεις, το ότι ο άλλος σε ακούει να τον απορρίπτεις, δε χωνεύεται ούτε με δυο βυτία σόδα. Οι αντιδράσεις του θα ‘ναι φυσιολογικές, απ’ το να σου πετάξει στα μούτρα το τζιν τόνικ, μέχρι να μη μιλήσει καθόλου κι απλά να σε αφήσει να δεις στα μάτια του ό,τι αισθάνεται. Αυτό το τελευταίο είναι και το χειρότερο απ’ όλα. Καλύτερα να σε πυροβολούσε. Δεν παύει να είναι, όμως, κι ο πιο ντόμπρος τρόπος αντιμετώπισης.

2α) Απ’ το τηλέφωνο

Ε, ναι. Απόσταση ασφαλείας. Να αποφύγουμε τα δράματα και τις εκσφενδονίσεις διαφόρων αντικειμένων. Τα αποτελέσματα είναι τα ίδια πάνω-κάτω. Συνήθως λόγω απόστασης, είσαι και λίγο πιο επιθετικός-η, αλλά θα πεις αυτά που ‘χεις να πεις, χωρίς να χτυπηθείς συναισθηματικώς κι απ’ τα δύο στοιχεία μαζί: της ακοής και της οράσεως. Ολίγον κοτίστικο, αλλά σε μερικές περιπτώσεις, που ‘χεις κάνει μαλακία ολκής και δεν έχεις μούτρα, συνίσταται.

2β) Απ’ το τηλέφωνο αλλά με μήνυμα

Ε, νταξ. Λίγο χλιμιτζουρέικο και πολύ κοτοπουλίστικο, εκτός κι αν συντρέχουν άλλοι λόγοι. Εδώ δε χρησιμοποιείται ούτε η ακοή ούτε η όραση, παρά μόνο η ανάγνωση. Τουλάχιστον, αν είσαι καλός στην ορθογραφία, είναι ένα συν.

3α) Γράμμα

Πσσς, κουλτούρα φάση. Πάει προς την τρίτη περίπτωση συναισθηματισμού, όπου το πρόσωπο από ντροπή, σε συνδυασμό με ολίγη δειλία κι αρκετή ενοχή, αποφασίζει να αποφύγει τη σκόπελο της κατ’ ιδίαν συναντήσεως ή της ακουστικής οδού κι αποφασίζει να κλείσει το όλο θέμα με ρομαντισμό, ακριβώς όπως το είχε αρχίσει. Καλό ακούγεται, αλλά το άσχημο είναι ότι ξέρεις και το ρητό “Verba volant scripta manent”. (Τα λόγια πετιούνται τα γραπτά μένουν.) Κι αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σου σε περίπτωση επαναπατρισμού.

3β) Μήνυμα στο Facebook

Να τα μας. Ηλεκτρονική χυλόπιτα. Το ζήσαμε κι αυτό. Γυρίζεις σπίτι, σκέφτεσαι, γράφεις, άμα γουστάρεις διορθώνεις, send και την άλλη μέρα τρως ένα διαδικτυακό μπινελίκι και remove from friends. Οκ. Απλά και καθαρά. Το ‘χω κάνει κι εγώ. Το πιο δύσκολο σημείο είναι όταν σέρνεις το mouse, να κλικάρεις πάνω στο send. Είναι λες κι έχουν περάσει τρεις χιλιετίες. Περιλαμβάνεις όλες τις συνέπειες της προηγούμενης εκδοχής, με θετικό μόνο το ότι μπορείς να διορθώνεις χωρίς μουτζούρες. Αυτά.

Εντάξει, δε θα σας αναλύσω την περίπτωση που βάζαμε τους φίλους μας να πουν πως θέλουμε να χωρίσουμε, γιατί αυτό το κάναμε στο δημοτικό.

Πάνω-κάτω, που λέτε, αυτά έχουν υποπέσει στην αντίληψή μου κι έχω ζήσει σε αρκετές περιπτώσεις, είτε ως θύτης είτε ως θύμα. Το συμπέρασμα πάντως είναι ένα και το αυτό: Ό,τι και να γίνει, όπως και να το σερβίρεις ή να στο σερβίρει, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Χωρισμός προ των πυλών. Αλλά μη μου στεναχωριέστε. Όλα σε αυτή τη ζωή για κάποιο λόγο γίνονται. Κι αν πείσεις τον εαυτό σου ότι γίνονται για καλό, τότε είναι πολύ πιθανόν το σύμπαν να συνωμοτήσει προς αυτήν την κατεύθυνση. Στο χέρι σου είναι.