Στο ερώτημα «φραπές ή freddo» έχουμε νικητή!

Αν το κείμενο αυτό γραφόταν πριν καμιά εικοσαετία, το ερώτημα θα ήταν «ελληνικός ή φραπές»; Τότε θα είχα αντιπαρατεθεί με τη μάνα μου. Αλλά φρέσκα κουλούρια μανάρια κι αφού το προηγούμενο ερώτημα είναι μιας άλλης εποχής, είπα να θέσω το νέο. Φραπές ή freddo;

Ως παλιά καραβάνα και γιός καφετζή, θα περιμένατε να είμαι ολίγον τι προκατειλημμένος. Να έχω μαζέψει τα επιχειρήματά μου και να κάτσω εδώ να σας αραδιάσω το πόσο γαμάτος είναι ο φραπές και να δείξω με το δάχτυλο τη νέα γενιά. Με την ευκαιρία θα της έλεγα και για τις παπαριές που ακούει τώρα με τα τραπ, τα χαπ, τα μαπ και τα ρέστα και πόσο μπροστά ήταν η δική μου γενιά, που ακούγαμε Μπίγαλη, Ξύλινα Σπαθιά και τον Μιχαλάκη τον Τζάκσον. Όχι όμως, δε θα πέσω σ’ αυτήν τη λούμπα. Θα κάνουμε αντικειμενική ανάλυση εδώ.

Και δε θα φύγω κι από το θέμα. Φραπές ή freddo είπαμε και χωρίς, όπως προείπα, να έχω κάνει προεργασία, θα κάτσω να σας πω κατά την ταπεινή μου γνώμη τα προτερήματα και τα μειονεκτήματα του κάθε ροφήματος. Και σαφώς η γνώμη μου θα έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, γιατί έχω ζήσει και τις δύο εποχές όπου ο κάθε καφές μεσουρανούσε. Ας οργανωθούμε λοιπόν κι ας πιάσουμε δουλίτσα.

Ιστορικότητα

Φραπές: Δε μιλάμε πια για έναν απλό καφέ, αλλά για έναν τρόπο ζωής. Ο φραπές συνδέθηκε με χαρακτήρες τοτέμ. Με τον μάστορα στο συνεργείο, με τον γηπεδικό Σαλονικιό, με τον Greek kamaki, με τον φαντάρο στο Καψιμί και γενικότερα με μια εποχή που μύριζε παλιό Πασόκ Ορθόδοξο. Να πούμε επίσης και να βάλουμε στα συν, ότι ήταν καθαρά ελληνική εφεύρεση, έστω κι αν η πρώτη ύλη ήταν ελβετικής εταιρίας. Από τα λίγα πράγματα που μας έμειναν κι εμάς για να νιώθουμε υπερήφανοι.

Freddo: Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Κι εδώ η πατέντα ήταν Ελληνική και φυσικά κάλυπτε την ανάγκη να μπορούμε να πιούμε αυτό το είδος τους καλοκαιρινούς μήνες. Και για να στηρίξω το επιχείρημά μου, θα σας πω ότι μόλις πρόσφατα η φίλη Κατερίνα μου έστειλε φωτογραφία από Ιταλία, τι της έφεραν όταν παρήγγειλε freddo espresso. Ένα ζεστό εσπρέσο σε φλυτζάνι κι ένα μπολ με παγάκια δίπλα. Όλε.

Φραπές – Freddo σημειώσατε 1.

Ευκολία παρασκευής

Φραπές: Το μεγάλο συν του φραπέ, είναι ότι μπορείς πανεύκολα να τον φτιάξεις στο σπίτι και σαφώς τις περισσότερες φορές είναι και καλύτερος από τα μαγαζιά. Ε ναι, γιατί στα περισσότερα μαγαζιά κατ’ αρχάς χρησιμοποιούν φραπέ σε σκόνη -που είναι σαν αλεσμένο κάρβουνο- και σνομπάρουν ασύστολα τον κλασικό και πατροπαράδοτο φραπέ σε κομματάκια. Εμένα προσωπικά μου φαίνεται πολύ πιο βαρύς και διαφορετικός σε γεύση. Αφήστε που ρίχνουν και μισό τόνο μέσα, λες κι αν δεν έχει πέντε κουταλιές θα πούμε πως τον τσιγκουνεύτηκαν. Ρε μάστορα, θα πάθουμε νευρικό κλονισμό. Σπιτικός λοιπόν δαγκωτό. Άσε που μπορείς να τον φτιάξεις και με χίλιους δύο τρόπους. Με φραπεδιέρα, με σέικερ ή ακόμα και με ένα ταπεινό κουτάλι. Ο λεγόμενος «κουταλάτος» ή «καραβίσιος».

Freddo: Ε να, εδώ μας τα χάλασε. Μόνο σε μαγαζί θα πιείς freddo της προκοπής. Σε σπίτι πρέπει να έχεις αγοράσει ολόκληρη την ατμομηχανή, ή να είσαι μπαρίστα. Και πάλι δεν εγγυόμαστε για τα αποτελέσματα. 

Φραπές – Freddo σημειώσατε 1.

Γεύση

Τα τελευταία χρόνια προτιμώ τον freddo αν και μεγάλωσα με φραπέ. Όχι γιατί με χαλάει γευστικά ο δεύτερος, απλώς επειδή όταν βγαίνω έξω, όπως προανέφερα, δύσκολα θα πετύχω καλό φραπέ. Ο freddo κι αυτός έχει τα μυστικά του, αλλά δεν έχει να κάνει τόσο με την παρασκευή, όσο με το είδος που θα χρησιμοποιήσει ο καφετζής. Εδώ λοιπόν, αν και ισάξιοι κατά τη γνώμη μου, θα δώσω το διπλό στον freddo για τον λόγο ότι είναι πιο εύκολα προσβάσιμος γευστικά, στα μαγαζιά έξω.

Φραπές – Freddo σημειώσατε 2.

Υγεία

Κι εδώ ο freddo θα πάρει τον βαθμό για τον λόγο ότι είναι καφές που φιλτράρεται κι επίσης για το ότι πολλοί στον φραπέ ρίχνουν και το γαλατάκι τους. Εγώ όχι, έχω απογαλακτιστεί εδώ και χρόνια. Αν πάμε στις σκέτες εκδοχές τους όμως και πάλι ο freddo έχει τον πρώτο λόγο. Δεν σας τα λέω εγώ, έτσι; Μου τα έχει πει κι ο γαστρεντερολόγος μου.

Φραπές – Freddo σημειώσατε 2.

Διάρκεια

Ο φραπές εδώ κερδίζει με διαφορά. Μπορείς κάλλιστα να πιείς αυτόν που έχει περισσέψει από χτες στο γραφείο, χωρίς ιδιαίτερες αλλοιώσεις. Επίσης μπορείς κάλλιστα, αν τον έχεις ρουφήξει όλο και σου ‘χει μείνει ο αφρός, να ρίξεις λίγο νεράκι και να απολαύσεις δυο τρείς τίμιες τζούρες ακόμη. Από την άλλη, ο freddo όταν τελειώνει είναι μια απογοήτευση. Νερομπλούκι. Έχω σκεφτεί να προτείνω στον μπαρίστα μου να μου φτιάχνει παγάκια από εσπρέσο, όταν λιώνουν να μη γίνεται τόσο νερό ρε παιδάκι μου. Τώρα που το σκέφτομαι είναι πολύ καλή ιδέα. Μήπως να κατοχυρώσω την πατέντα;

Φραπές – Freddo σημειώσατε 1.

Κόστος

Αν το πιάσουμε από θέμα τιμής, σε μαγαζί η αξία τους είναι σχεδόν ίδια. Έλα όμως που ο φραπές στο σπίτι είναι σχεδόν τσάμπα. Ακόμα και αν αποφασίσεις να επενδύσεις σε μηχανή, πάλι ο φραπές είναι φτηνότερος. Α, όλα κι όλα παιδιά, το οικονομικό είναι βασικό στις δύσκολες εποχές που ζούμε.

Φραπές – Freddo σημειώσατε 1.

Στιλ

Στο όνομα τώρα, ο φραπές, ακούγεται λίγο μπασκλάς, αλλά όπως ανέφερα και στην αρχή, ο φραπές είναι ένα όνομα, μία ιστορία. Από την άλλη, ο freddo μου βγάζει λίγη φλωριά. Ας μη γίνω όμως κακός, αφού για αυτό μάλλον ευθύνεται ότι η εικόνα που συναντώ περισσότερο είναι εκείνη όπου φοιτητές με ακουστικά στα αυτιά, βαδίζουν αμέριμνοι στην Πανεπιστημίου με το φρεντάκι τους ανά χείρας.

Εδώ λοιπόν η φάση είναι για ισοπαλία, γιατί έχουμε από τη μία τον freddo, που σαφώς ακούγεται πιο στιλάτος, αλλά από την άλλη τον φραπέ που είναι πιο ορίτζιναλ, εμβληματικός και βασικό αξεσουάρ σε ομάδες ανθρώπων, καθώς χαρακτήρισε πολύ βαθιά μια εποχή. Από την άλλη να αναγνωρίσω ότι ο freddo εξαπλώθηκε αστραπιαία και έδωσε άλλη διάσταση στο εμπορικό κομμάτι.

Φραπές – Freddo σημειώσατε Χ.

Αποτελέσματα

Ένα κι ένα κάνουν δύο. Σύμφωνα με τη δική μου θεώρηση, ο φραπές είναι ο νικητής. Αλλά θα είμαι ανοιχτός και στη διαφορετική άποψη, που όμως θα πρέπει να στηριχθεί με ατράνταχτα επιχειρήματα. Για να σας δω. Άντε, σας αφήνω τώρα, πάω να φτιάξω ένα φραπεδάκι γιατί ο πρωινός freddo τελείωσε και έχουν μείνει κάτι παγάκια στον πάτο να λιώνουν μόνα τους. Ciao.