4.000 χρόνια ιστορίας των δρaκwν δεν τα λες και λίγα

Απ’ το Game of Thrones μέχρι τις ταινίες του Χάρι Πότερ κι απ’ το House of Drαgons μέχρι την εμφάνιση τους κατά τη διάρκεια της κινέζικης πρωτοχρονιάς οι δρaκοι αποτελούν κάτι παραπάνω από μια ιστορία σ’ ένα παιδικό παραμύθι. Οι ιστορίες τους είναι γνωστές σε πολλούς πολιτισμούς απ’ την Αμερική μέχρι την Ευρώπη κι απ’ την Ινδία μέχρι την Κίνα.

Πριν από 4000 χρόνια ένας γραφέας στην αρχαία Μεσοποταμία στην περιοχή που τώρα είναι μέρος του Ιράκ έγραψε μια περίεργη λέξη σε μια πήλινη πλάκα, την επονομαζόμενη  «ušum-gal». Η λέξη αυτή είναι γραμμένη στα Σουμεριακά, την αρχαιότερη γραπτή γλώσσα της ανθρωπότητας η οποία θεωρείται ως η παλαιότερη γνωστή λέξη για τον δρaκο, ενώ μεταφράζεται ως μεγάλο φίδι. Στα κείμενα των Σουμερίων η λέξη χρησιμοποιείται συχνά ως μεταφορά για ένα λιοντάρι, απεικονίζοντας το ως ένα ισχυρό πλάσμα που κυβερνά τους άλλους προκαλώντας δέος και τρόμο ενώ μπορεί να νικηθεί μόνο απ’ τους πιο ισχυρούς ανθρώπους.

Οι δρaκοι της Κίνας 

Μπορεί οι δρaκοι της αγγλικής μυθολογίας να εκτοξεύουν φωτιές πολεμώντας στις μάχες, στην Κίνα τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Εκεί αντιμετωπίζονται ως ιερά όντα συμβολίζοντας την ευλογία και την τύχη, πετώντας στα ύψη χωρίς φτερά μέσα απ’ τα σύννεφα διώχνοντας τον άνεμο κι όχι τις φλόγες. Ένας μύθος τους συνδέει μ’ ένα είδος κροκόδειλου, τον κινεζικό αλιγάτορα. Επτά χιλιάδες χρόνια πριν οι πλημμυρικές περιάδες του ποταμού Yangtze αποτελούσαν το καταφύγιο ενός αλιγάτορα. Με την πάροδο των χρόνων οι αγρότες μετέτρεψαν τον βιότοπο αυτό σε ορυζώνες με αποτέλεσμα το είδος να τεθεί προς εξαφάνιση. Σήμερα ο κινεζικός αλιγάτορας θεωρείται απ’ τους πιο επικίνδυνους κροκόδειλους στον κόσμο.

Η κινεζική λέξη “long” ή το σύμβολο 龙 μπορεί να μεταφράζεται στα αγγλική γλώσσα ως δρaκος, όμως οι τυχεροί αιθέριοι κινέζικοι δρaκοι  δεν έχουν καμία σχέση με τα τέρaτa της αγγλικής μυθολογίας που βγάζουν φωτιά απ’ το στόμα τους. Σχετίζονται με τον άνεμο κι όχι με τη φωτιά όπως πολλοί μπορεί να πιστεύαμε. Με την κινεζική λέξη για τον ανεμοστρόβιλο “Lóngjuǎnfēng”  να μεταφράζεται λέξη προς λέξη ως «στροβιλιζόμενος-δρaκος-άνεμος», οι κινέζικοι δρaκοι είναι διαφορετικοί απ’ το βασιλικό σουμεριακό “ušum-gal”, ένα μυθικό πλάσμα με σαγόνι λιονταριού και σώμα φιδιού προερχόμενο απ’ τη Μέση Ανατολή.

Οι άνθρωποι σ’ όλο τον κόσμο και σε πολλές διαφορετικές γλώσσες κατάφεραν ν’ αποδώσουν την έννοια του δρaκου, αυτό που ποικίλει όμως μεταξύ των πολιτισμών είναι η διαφορετική εικόνα που έχει σχηματιστεί προς αυτά τα πλάσματα. Μερικοί δράκοι ζουν σε παλάτια κάτω απ’ τον ωκεανό ενώ άλλοι μπορούν να βρεθούν μόνο μέσα σε σπηλιές, ανάμεσα σε βουνά όπως ο Smaug στο “The Hobbit”. Με κάποιους λαούς να τα θεωρούν ως ιερά, φιλικά, ενοχλητικά έως και θaνaτηφόρa. Αυτά τα πλάσματα που μοιάζουν με δρaκους τείνουν να μοιράζονται τα χαρακτηριστικά τους με ζώα της πραγματικής φύσης ενώ αντανακλούν τις αλληλεπιδράσεις και τα συναισθήματά μας για τον φυσικό κόσμο.

Από τη Μέση Ανατολή στα Αγγλικά εδάφη και τον Χριστιανισμό 

Οι αγγλοσαξονικές ιστορίες είναι γεμάτες από τέτοια πλάσματα που κοιμούνται σε κρησφύγετα κάτω από λόφους, μέσα σε σπηλιές, φυλάγοντας τον θησαυρό τους. Τα θρυλικά αυτά πλάσματα έχουν δώσει τ’ όνομα τους σε πολλά αγγλικά τοπωνύμια όπως το: “Dr@gley Beck” έναν οικισμό στο Lancashire και το Drαkelow ένα χωριό στην πόλη του Derbyshire. Ιστορικά στο αγγλικό λεξιλόγιο υπάρχει εκτός απ’ τη γνωστή σε όλους μας λέξη “Drαg0n” που χρησιμοποιούμε όταν αναφερόμαστε σ’ αυτούς υπάρχει κι η σχεδόν σπάνια χρησιμοποιούμενη λέξη “Wyrm”. Η λέξη “Drαg0n” πήρε το όνομα της απ’ το λατινικό “Drαc0” που σημαίνει φίδι ή θαλάσσιο ψάρι. Ο “Wyrm” προέρχεται απ’ την αρχαιότητα με τη μυθολογία να τον παρουσιάζει ως ένα πλάσμα χωρίς φτερά που γλιστράει και σέρνεται ενώ λέγεται πως κατοικούσε σε τάφους της πρώιμης μεσαιωνικής Αγγλίας.

Τα μυθικά αυτά πλάσματα έκαναν την εμφάνιση τους και στο κομμάτι της θρησκείας. Στα χριστιανικά θρησκευτικά κείμενα αναφερόταν πολλές φορές και στον διaboλ0, με το μυθολογικό αυτό πλάσμα να παίρνει διαφορετικές ιδιότητες στα χρόνια της ανθρώπινης ιστορίας. Σύμφωνα με την παράδοση στα περίχωρα της Κυρήνης στην περιοχή της σημερινής Λιβύης, υπήρχε ένας δρaκ0ς που παραφύλαγε σε μια πηγή εμποδίζοντας την ύδρευση του χωριού ενώ φημολογείται πως κaτέτρwγε όποιον τολμούσε να φτάσει κοντά του.

Οι κάτοικοι του χωριού ήταν αναγκασμένοι να θuσιάζοuν κάθε μέρα από ένα παιδί στέλνοντας το ως τροφή με σκοπό την εξημέρωση του. Μέχρι που ο Θεός τους λυπήθηκε και την ημέρα που ήταν έτοιμος να κaτaβρ0χθίσει τη μοναχοκόρη του τοπικού άρχοντα  έστειλε τον Άγιο Γεώργιο να τον εξ0λ9θρεύσει. Ο Άγιος κατάφερε να νικήσει τον δράκο και να σώσει τους κατοίκους από βέβαιο θάνaτ0, με τους χωρικούς ν’ ασπάζονται τον χριστιανισμό προς τιμήν του.