Ζωγραφική∙ όταν το μολύβι γίνεται μαγικό ραβδί

Έχει τύχει να δεις κάποια στιγμή στη ζωή σου, έστω κι εντελώς συμπτωματικά, για παράδειγμα στο facebook, ζωγραφιές που να μην έχουν να ζηλέψουν τίποτα από μια επαγγελματικά τραβηγμένη φωτογραφία; Έχει τύχει να δεις πρόσωπα ζωγραφισμένα με σκούρο μολύβι πάνω σε μια κόλα χαρτί και να μη διαφέρουν σε τίποτα από την υπαρκτή ανθρώπινη φιγούρα; Έχει τύχει να δεις έναν πίνακα σε κάποια έκθεση και να μην μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του; Γιατί το χρώματα δένουν τόσο αρμονικά, γιατί τα μοτίβα, οι φιγούρες ή ό,τι άλλο περιέχει κρύβουν ένα βαθύτερο νόημα κι εσύ θέλεις να μάθεις ποιο είναι αυτό; Αν ναι, τότε γνωρίζεις σίγουρα καλά τι εστί καλλιτέχνης, τι εστί ζωγράφος.

Όλοι εκείνοι που ξέρουν να πιάνουν το μολύβι και να το μετατρέπουν σε μαγικό ραβδάκι, δημιουργώντας υπέροχα έργα τέχνης, κι ας μην καταλαβαίνουμε όλοι μας το μήνυμα που θέλουν να μας περάσουν πολλές φορές, έχουν σίγουρα ευχή απ’ τον Θεό.

Είναι μοναδικός ο τρόπος με τον οποίο, με μεγάλη ευκολία, χύνουν το μυαλό τους στο χαρτί, μα αντί για λέξεις δημιουργούν σχέδια. Με χρώματα ή χωρίς. Κάτι συγκεκριμένο ή κάτι αόριστο. Ανθρώπους, τοπία ή κάτι ακανόνιστο στα δικά μας μάτια.

Η ζωγραφική είναι τρόπος έκφρασης. Ένα χάρισμα, που στη θέση του λόγου έρχεται το σχέδιο. Ένα χάρισμα που είναι έμφυτο και δυστυχώς δεν είμαστε όλοι σε θέση να το ‘χουμε στην κατοχή μας. Αληθινά τυχεροί και ταλαντούχοι όσοι έχουν αυτή την ικανότητα.

Πολλές φορές, η ζωγραφική λειτουργεί και σαν αγχολυτικό. Χρώματα, πινέλα, καμβάδες και χαρτιά, αδειάζουν για λίγο το χάος που επικρατεί στον εγκέφαλο, επιτρέποντάς του να ταξιδέψει σε κάτι φανταστικό. Σε μέρη που δεν υπάρχουν και σε φιγούρες που δεν έχεις δει πότε στη ζωή σου. Με τον τρόπο αυτό, χάνεσαι για λίγο απ’ την πραγματικότητα και ξεχνάς τις έγνοιες.

Σαφώς και δεν αγνοείται και το γεγονός πως η ζωγραφική έχει την ικανότητα να βοηθά σε ένα ξέσπασμα. Όταν τα μάτια δεν έχουν δάκρυα, όταν το στόμα δε βγάζει ήχο κι η μοναξιά γίνεται βάσανο, έρχεται αυτή η επιλογή και καθησυχάζει. Μπορεί το αποτέλεσμα να βγει οικτρό, να σκιστεί το χαρτί και να καταλήξει στον κάδο, μαζί με άλλα τόσα αποτυχημένα. Όπως κι να ‘χει όμως, το νεύρο, ο θυμός, η οργή, καταλάγιασαν. Έστω και μέσα από μερικές μουτζούρες.

Στη ζωή αυτή, είναι αδύνατον να βγούμε όλοι επιστήμονες ή εργάτες. Ο κόσμος μας χρειάζεται και μια καλλιτεχνική πινελιά. Να σπάει τη ρουτίνα και να μας ευαισθητοποιεί. Τέχνη δεν είναι μόνο το θέατρο ή το τραγούδι. Τέχνη είναι η ψυχική δημιουργία. Κι επειδή ο άνθρωπος είναι ταλαντούχος κι έξυπνος, τέχνες υπάρχουν πολλές.

Η ζωγραφική είναι ένα υπέροχο χάρισμα που δύσκολα το βρίσκεις έμφυτο. Μα ακόμα πιο δύσκολη είναι η μαεστρία του σταθερού χεριού να βγαίνει αβίαστα, δίχως εξάσκηση. Για αυτό, όσοι διαθέτουν αυτό το ταλέντο, ας μην το αφήσουν ανεκμετάλλευτο. Πόσο μάλλον όσοι το αγαπούν και μέσα απ τα έργα τους θέλουν κάτι να πούνε. Ακόμα, όμως, κι αν αυτό δεν ισχύει, να μη σταματάτε να δημιουργείτε. Απ’ τη ζωή λείπει το χρώμα. Γεμίστε το εσείς που ξέρετε τουλάχιστον να το χρησιμοποιείτε.