Για να ξεμπερδέψεις ένα κουβάρι πρέπει να βρεις την άκρη του. Να παιδευτείς, να μπουρδουκλωθείς, να τραβήξεις το λάθος νήμα, νομίζοντας ότι πιάνεις το σωστό και να χαθείς μέσα στη μεταξωτή κορδέλα. Από την άλλη και η αρχή στον έρωτα δε διαφέρει πολύ. Έχει λίγο από όλα αυτά που σε ανεβοκατεβάζουν. Έχει ειρήνη αλλά και μια άοπλη μάχη σε ένα άγνωστο πεδίο. Εκείνο όμως που ξεπερνάει κάθε προσδοκία είναι αυτή η ονειρεμένη ψευδαίσθηση ότι θα κρατήσει για πάντα.
Η επιθυμία και κάποιες τρελές σκέψεις σε κάνουν να πιστέψεις ότι τα αναψοκοκκινισμάτα του ερωτικού πυρετού δε θα σβήσουν ποτέ. Λικνίσματα, κλεφτές ματιές, όμορφα λόγια, υπομονή, κατανόηση κι ένα μάτσο λέξεις και πράξεις που φανερώνουν τις καλές προθέσεις και την ψυχική ευαισθησία για να ζωντανέψουν ένα παραμύθι φαντασίας. Το μυστήριο είναι πάντα εκεί και σου εξάπτει το όνειρο. «Συνάντησα ένα άτομο από το πουθενά, δεν το περίμενα, ούτε το γύρευα, κεραυνός εν αιθρία!» κι ένα χαμόγελο αγωνίας αλλάζει το πρόσωπο που με ένα μαγικό τρόπο, ενώ είναι φοβισμένο, φαίνεται περισσότερο γαλήνιο από ποτέ.
Φεύγεις από τη νοητή φάση της αδράνειας κι αρχίζεις και κινείσαι για να ελευθερωθείς. Μια κίνηση παγίδα θα έλεγε κανείς, αφού μπροστά σου έχει απλώσει τα δίχτυα του. Μπλέκεις μέσα στις ίνες κι αφήνεις τις δίνες ενός ερωτικού ασκού να σκορπίσουν θύελλες ηδονής κι απόλαυσης. Κι αν επιμείνεις να κουβαλάς αυτό το δοχείο μαζί σου, κάποια στιγμή θα κουραστείς, τα δίχτυα δε θα αντέξουν το βάρος και θα βρεθείς ξάφνου να θαλασσοπνίγεσαι. Ή θα συνεχίσεις να απολαμβάνεις την αρχή με οποιοδήποτε κόστος ή θα κλείσεις στον ασκό όλο το διάστημα της αρχής και θα περάσεις από το ερωτικό ζενίθ σε μια σχέση που θα σε θρέφει.
Η αγάπη στη θετική μορφή της δε ζει για πάντα. Υπάρχει μια ροή που κλιμακώνεται, σβήνει και ξαναζεί. Τη στιγμή που ο ερωτικός πόθος καταλαγιάζει βιώνεις μια απρόσμενη κατάσταση. «Σιγά το κελεπούρι!» σκέφτεσαι, όταν περνάς στη συνειδητοποίηση για το ψάρι που κρέμεται στο αγκίστρι σου! Οι εραστές, αν είναι ικανοί να αντέξουν να βρεθούν πρόσωπο με πρόσωπο, σώμα με σώμα, αδύναμοι, τότε όλα τα κύτταρα που φωνάζουν «φύγε» θα αρχίζουν να ψιθυρίζουν, «Μείνε ακόμα εδώ».
Συνήθως όμως συμβαίνει το αντίστροφο. Αρμενίζεις σε γαλαζοπράσινα νερά και περιέργως ακριβώς τη στιγμή που πιστεύεις ότι κέρδισες το στοίχημα, έρχονται οι σκόπελοι και σκοντάφτεις. Αρχίζεις και πιστεύεις πως δεν πάει, δε θα λειτουργήσει, αισθάνεσαι ότι κάτι σε καταδιώκει, ξεκινάς να ψάχνεις στη θαλάσσια σπηλιά για να κρυφτείς. Αυτό το ανθρωποκυνηγητό, όταν κουράσει, σε οδηγεί στο τόσο ανακουφιστικό κρυφτό που σε κάνει αόρατο. Αυτό είναι ο έρωτας. Και κάπως έτσι τελειώνει.
Με με μια ευφάνταστη αρχή όμως! Αυτή που τίποτα δε μας λείπει ούτε μας λυπεί, αυτή που θέλουμε να κρατήσει στον χρόνο, αλλά ρίχνει αυλαία άκοπα πριν προλάβει να δοκιμαστεί ή να ολοκληρωθεί. Γιατί η αρχή στον έρωτα είναι μια οντισιόν κι εσύ καλείσαι για κάστινγκ! Σου δίνει την ευκαιρία να μην περιφρονήσεις την άσχημη πλευρά του νομίσματος. Τι είναι όμως αυτό το όχι όμορφο που πρέπει να αγγίξεις για να ανταμειφτείς;
Η πείνα μας, η ανάγκη μας να αγαπηθούμε, η ανεπάρκειά μας, η εγκατάλειψη της αφοσίωσης, ο παραλογισμός μας κι όλα αυτά που φαίνονται λάθος, όταν τα αντιληφθείς, τότε μπορείς να τα μάθεις σωστά. Και σε αυτές τις ατέλειες, αν μπορείς να δώσεις βάλσαμο και να αφήσεις περισσότερο κουράγιο παρά φόβο στα σκοτάδια που σε κυκλώνουν, είσαι καλά για να δώσεις ένα τέλος στον έρωτα και μια αρχή σε αυτό που ακολουθεί.
Όπως και με το κουβάρι· για να φτάσεις να το λύσεις πρέπει να γίνεις τόσο περίπλοκος σαν τα ξέπλεκα μαλλιά του, να ακολουθήσεις το νήμα και να το αφήσεις να σε τυλίξει στη χαοτική διαδικασία του. Προσέχοντας να κινείς με ευλάβεια την κλωστή κυκλικά. Μια άγρια ίσως και σκληρή ευγένεια μπορεί να δει πέρα από τις αλητείες ενός νεανικού εγώ που αποφεύγει τη μάθηση κι απεχθάνεται την υπομονή. Εκεί, στην αρχή, είναι όλη η γλύκα. Αυτήν την αρχή κρατάς, αυτή θέλεις, τη ζεις και την ξαναζείς. Τη νοσταλγείς και την περιμένεις. Δε θα είναι ίδια, θα αλλάζει πρόσωπα, αλλά θα είναι πάντα η αρχή!
Συντάκτης: Μόνικα Καράμπεη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
