Μιλώντας για έρωτα με κάποιον δένεστε βαθιά

Μιλώντας για έρωτα, θεωρητικά με κάποιον δένεσαι. Είτε πρόκειται για φίλο, είτε για επίδοξο αίσθημα, είτε για οικογένεια, είτε για υπάρχουσα σχέση η συζήτηση περί έρωτος έχει πάντα την τάση να μάς φέρνει πιο κοντά. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό κι από πού προκύπτει αυτό το δέσιμο; Κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του έναν ολόκληρο κόσμο που δε γνωρίζει. Χρειάζεται να επικοινωνήσει για να δεχθεί περισσότερη γνώση μέσα από βιώματα που θα δώσουν απαντήσεις σε δικά του ερωτήματα. Ειδικά όσον αφορά τον έρωτα, που δε διδάσκεται αλλά γεννιέται και ζει σύμφωνα με τη μοναδικότητα του κάθε ατόμου. Η μελέτη του είναι καθαρά εμπειρική και δεν υπάρχει μια περπατημένη οδός που θα σου εγγυηθεί ένα άρτιο αποτέλεσμα.

Όταν λοιπόν ένας άνθρωπος σε καλεί να τον ακούσεις, στην πραγματικότητα ζητά να μοιραστεί αυτήν την εμπειρία σου. Αν η όλη ιστορία εμπεριέχει απογοήτευση ή θλίψη, αναζητά κάποιον να βρεθεί εκεί μαζί σου και να σου δώσει μια άλλη οπτική. Να βγει από τα αδιέξοδα που τον οδηγούν σε  ανηφορικό μονοπάτι. Ψάχνει μια σύνδεση. Ψάχνει κατανόηση κι όχι αναγκαστικά μια λύση.

Είναι πολλές φορές που θέλουμε τόσα πολλά να πούμε και καταλήγουμε να μη βγάζουμε μιλιά. Ενστικτωδώς αφήνουμε την ώρα να περάσει με ευφυολογήματα κι αστεϊσμούς γιατί δε διακρίνουμε ανταπόκριση. Χρειάζεται ο ακροατής να σε προτρέψει και να σου δώσει την ενθάρρυνση, τον χρόνο και τον χώρο. Αν ξεκινήσει την κριτική και να παίζει με την προσωπική αντωνυμία του εγώ μετά από κάθε κόμμα τότε δεν είναι σε θέση να σε ακούσει. Ενώ αν παραμερίσει τα δικά του θέματα για λίγο και συγκεντρώσει τη σκέψη του στα λόγια σου, αυτόματα ενσωματώνεται στο συναίσθημά σου. Η σχέση επενδύεται μέσα από την οικειότητα που συντελείται κι ενεργοποιείται το ανθρώπινο ένστικτο της αναπαραγωγής.

Σύμφωνα με την τριγωνική περί έρωτος Θεωρία του Sternberg η ποιότητα της αγάπης που βιώνει ένα άτομο εξαρτάται από τρεις παράγοντες. Ο πρώτος είναι η εγγύτητα, δηλαδή η οικειότητα και το δέσιμο της επαφής του, μετά είναι το πάθος και τέλος η απόφαση της δέσμευσης. Απεικονίζονται σαν τις κορυφές ενός τριγώνου κι ανάλογα με τη συμμετοχή που έχουν στη σχέση (το εμβαδόν που καταλαμβάνουν) ορίζουν τον τύπο της, κατά πόσο δηλαδή θα είναι σύντομη ή μεγαλύτερης διάρκειας.

Στην περίπτωση που η έλξη πάρει τον πρώτο λόγο χωρίς να έχει αναπτυχθεί δέσιμο (προσπάθεια κατανόησης του συναισθηματικού κόσμου) έχουμε ένα ξεμυάλισμα, ενώ αν υπάρχει μια ουσιώδης αναγνώριση της ιδιοσυγκρασίας του ατόμου κι ένα φλογερό ταίριασμα τα πράγματα έχουν περισσότερες πιθανότητες επέκτασης στο χρόνο, μιας και το πάθος (στοιχείο που δεν ελέγχεται) αναζωπυρώνεται μέσα από τη γεφύρωση της συντροφικότητας.

Το να ακούς τον άλλον είναι τέχνη και σκοπός της τέχνης είναι να ευχαριστήσει τον άνθρωπο. Την ώρα που αφουγκράζεσαι δημιουργείς συνθήκες ομορφιάς. Σε εμπνέει ο συνομιλητής σου και σε σαγηνεύει η προσωπικότητά του. Ισορροπείς σαν παραδεισένιο πουλί σε ύψος πάνω από τριάντα μέτρα ανοίγοντας το φτέρωμά σου για να εντυπωσιάσεις. Δυναμώνεις τη φωνή σου και παράγεις μελωδίες που γαληνεύουν το βάρος της ψυχής του. Συμβαίνει ένα είδος φλερτ ενταγμένο στην ανθρώπινη φύση και στην έντονη επιθυμία για επαφή. Ο Φρόιντ άλλωστε ήταν εκείνος που συνέδεε την τέχνη με τη λίμπιντο.

Η επιθυμία να κάνεις καλό σε κάποιον, μέσα από ένα μείγμα τρυφερότητας γοητείας, σεβασμού, καλοσύνης και λεπτότητας είναι στοιχεία του έρωτα. Και όλο αυτό αναδευόμενο με πικάντικα αρώματα από ξηρή ρίζα τζίντζερ, τριμμένο μοσχοκάρυδο και γλυκό πιπέρι θυμίζουν στήριξη, βοήθεια κι ευχάριστη ζωή. Συνεπώς μιλώντας για τον έρωτα δενόμαστε γιατί διηγούμαστε τη γένεση και τον θάνατο, στοιχεία που ενώνουν τους ανθρώπους καθώς δεν άπτονται σε εξηγήσεις λογικής.

Είναι στιγμές που αποδυναμώνεται η σκέψη και βρίσκεσαι σε συναισθηματική αναπηρία.  Αρνείσαι την πραγματικότητα, σε ανησυχεί  να μιλήσεις,  προσδοκώντας μια αλλαγή χωρίς τη δική σου συμμετοχή. Κάνεις σχέδια, αναβάλλεις, στοιβάζεις στο συρτάρι και επιδεικνύεις μια ζωή που δε είναι δική σου. Αναμφισβήτητα οδηγείσαι από φόβο κι όταν έρθει το αργότερα, ίσως ήδη να είναι πολύ αργά.

Ένας καλός ακροατής χρειάζεται αναζήτηση. Ίσως την πρώτη φορά να γελαστείς και να μη δεις το πρόσωπο κάτω από τη μάσκα, τη δεύτερη να φτάσεις μέχρι τα μάτια, την τρίτη να μη δεις τίποτα. Το πρόβλημα όμως κάποια στιγμή θα λυθεί, και θα σκιαγραφείς πριν μιλήσεις. Και ίσως αυτός είναι ένας τρόπος να μάθεις να ζεις γιατί μιλώντας για έρωτα, ανυπερθέτως υποβάλλεσαι στη ζωή.