10 κανόνες της συνέντευξης για να πάρεις τη δουλειά

Κι έρχεται εκείνη η στιγμή, που μας καλούν σε συνέντευξη για δουλειά. Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε πως η συνέντευξη δεν είναι ανάκριση. Είναι μια διαδικασία από στοχευμένες ερωτήσεις ώστε να παρέχουν τις πληροφορίες που χρειάζονται για να καλυφθεί μια κενή θέση εργασίας από τον πιο κατάλληλο υποψήφιο. Θεωρητικά.

Πρακτικά, σαφέστατα κι υπάρχουν συνεντεύξεις οι οποίες είναι πιο δύσκολες απ’ όσο θα περιμέναμε. Η ουσία όμως είναι πως ασχέτως αποτελέσματος, θα πρέπει να μείνουμε ικανοποιημένοι από τον εαυτό μας και τα όσα καταφέραμε να κάνουμε. Τα τρωτά σημεία στα οποία θα πρέπει να δώσουμε έμφαση είναι 10.

10 σημαντικοί κανόνες για να τη «βγάλουμε καθαρή» σ’ ένα interview:

1. Δεν περιαυτολογούμε

Μια από τις ερωτήσεις «παγίδα» είναι αυτή που αναφέρεται στα προσόντα μας. Γιατί θεωρούμε εμείς οι ίδιοι πως είμαστε κατάλληλοι για την πολυπόθητη θέση εργασίας; Με το να πλατειάζουμε για τα προσόντα μας ενώ είναι ήδη στα χέρια του ανθρώπου που έχουμε απέναντί μας δεν καταφέρνουμε να εντυπωσιάσουμε. Επίσης δε θα μας δώσει πόντους το να τονίζουμε πόσο πολύ θέλουμε τη θέση. Τα όρια μεταξύ απόγνωσης και βαθιάς επιθυμίας είναι πολύ λεπτά.

2. Το -dress to impress- με μέτρο

Η εξωτερική εμφάνιση είναι ένα μείζον θέμα σε κάθε συνέντευξη για δουλειά. Τι να φορέσουμε; Αυτό που επιλέξαμε είναι το σωστό look; Επιστρατεύουμε συγγενείς και φίλους να μας δώσουν τη δική τους άποψη. Ξεχνάμε όμως κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Η εμφάνιση θα πρέπει να είναι αντιπροσωπευτική του χαρακτήρα μας και των όσων έχουμε αναφέρει στο βιογραφικό μας. Τι θέλουμε να πούμε με αυτό; Παν μέτρον άριστον. Δεν επιλέγουμε κάτι κραυγαλέο ως προς τις επαγγελματικές μας βλέψεις. Παράλληλα δεν εμφανιζόμαστε άκομψοι κι απεριποίητοι. Όχι έντονα χρώματα, αλλά όχι και μαύρο. Μπλε, γκρι, πράσινο σκούρο- κερδίζουν πάντα.

3. Κάνουμε έρευνα για τη θέση που ζητάμε

Μια συνέντευξη δεν είναι «κάθομαι κι απαντώ παθητικά» σε ερωτήσεις που πιθανώς να βολιδοσκοπούν την ετοιμότητα και την υπομονή μου. Για να έχεις την ικανοποίηση πως τα έχεις πάει καλά και πως από πλευράς σου έκανες αυτό που μπορούσες καλύτερα, φροντίζεις να έχεις κάνει μια μικρή αλλά σχετική έρευνα για τη θέση που ζητάς. Ποιο το background της εταιρείας ή της επιχείρησης, πόσο καιρό υπάρχει στην αγορά εργασίας; Τι έχει καταφέρει ως τώρα; Μια θέση δεν είναι μόνο ένας μισθός και κάποια bonus. Θα εντυπωσιάσεις αν δείξεις πως γνωρίζεις πράγματα για τα επαγγελματικά δρώμενα. Ταυτόχρονα θα δείξεις πως έχω κίνητρο για να ενσωματωθείς με τον καλύτερο τρόπο στο εργατικό δυναμικό.

4. Δεν πουλάμε image

Το δισκοπότηρο μιας επιτυχημένης συνέντευξης θα έλεγε κανείς πως είναι το να είμαστε ο εαυτός μας. Δε θα πρέπει να ξεχνάμε πως ο συνομιλητής μας διαθέτει την εμπειρία που απαιτείται ώστε να καταλάβει αν το παρακάνουμε με το «εγώ». Η αδιάκοπη έκθεση του εαυτού μας μέσα από μια εικονική πραγματικότητα κι όχι ρεαλιστική, θα γίνει άμεσα αντιληπτή. Κοινώς, δε θα πείσουμε αν είμαστε οι «ατσαλάκωτοι» της υπόθεσης. Δεν είναι κακό ν’ αφήσουμε και κανένα μειονέκτημα να αναφερθεί στη συζήτηση. Τα φίλτρα εικόνας να περισσεύουν σε μια συνέντευξη για δουλειά.

5. Συνομιλώ σημαίνει δεν «καπελώνω»

Μια πολύ ώριμη και σωστή συμβουλή είναι το να είμαστε συγχρονισμένοι με τον ρυθμό της συζήτησης. Μια συνέντευξη έχει τον δικό της ρυθμό αφού υπάρχουν ερωτήσεις που αναζητούν απαντήσεις. Φυσικά κάπου ενδιάμεσα, θέλουμε πολλές φορές να κάνουμε κάποιο σχόλιο ή να ρωτήσουμε κι εμείς με τη σειρά μας κάτι που μας διέφυγε. Προσοχή όμως. Παίρνουμε σωστές ανάσες και περιμένουμε. Κάτι σαν ένα φανάρι είναι όλο αυτό. Κόκκινο για εμένα όταν ο συνομιλητής μου εκφράζεται. Πράσινο για εμένα όταν κάνει παύση ή μου δώσει τον λόγο. Με το «καπέλωμα» της συζήτησης λόγω ενθουσιασμού ή εντυπωσιασμού μπορεί να καταφέρεις μόνο ένα πράγμα τελικά. Να πάρεις το καπελάκι σου και σπίτι.

6. Τα «εν οίκω, μη εν δήμω»

Στη ροή μιας συνέντευξης, αφού περάσουν οι προκαταρκτικές κι αυστηρά επαγγελματικές ερωτήσεις, πιθανότατα να χαλαρώσει λιγάκι το κλίμα. Και κάπου εκεί ίσως νιώσουμε πιο άνετα με την αυτοπεποίθησή μας να είναι μεγαλύτερη από ό,τι στην αρχή. Μπορεί να μας ρωτήσουν πράγματα για την προσωπική μας ζωή. Ίσως να μη διατυπωθούν με τη μορφή άμεσης ερώτησης αλλά να προσπαθήσουν να εκμαιεύσουν πληροφορίες. Σεβαστό και θεμιτό αλλά. Υπάρχει ένα μεγάλο αλλά. Δεν ενδιαφέρει κανέναν αν είμαστε καλά στην προσωπική μας ζωή ή όχι και μάλιστα με κάθε λεπτομέρεια. Μπορούμε ν’ απαντήσουμε με μια σχετική άνεση κι ένα ευγενικό χαμόγελο κόβοντάς το.

7. Δεν είναι ρόλος, αλλά αυτοσχεδιάζουμε

Πολλοί είναι εκείνοι που νιώθουν μια σχετική ασφάλεια έχοντας κάνει από πριν μια πρόβα πάνω στα κομμάτια που θεωρούν πως μπορεί να τους δυσκολέψουν. Κάτι σαν την αντιγραφή ως τακτική απομνημόνευσης στα μαθητικά χρόνια, που αφαιρεί όμως την κριτική σκέψη. Δε θέλουμε να γίνει το ίδιο κι εδώ. Αυτοσχεδιάζουμε, κάνουμε παύσεις, σκεφτόμαστε κι απαντάμε. Δεν είναι ποίημα να κληθώ να το πω μπροστά σε κοινό.

8. «Με τα μάτια να μιλάς»

Αν θέλουμε να είμαστε ικανοποιημένοι από το πως τα πήγαμε σε μια συνέντευξη θα πρέπει να έχουμε το σωστό eye contact. Κοιτάζω τον συνομιλητή μου στα μάτια, διατηρώ, βρε παιδί μου, μια κάποια οπτική επαφή, πώς το λένε. Δεν κοιτάζω χαμηλά με την υπόνοια ότι δείχνει σεβασμό- μην τρελαθούμε κιόλας. Κοιτάς για να εκλάβεις αντιδράσεις. Κοιτάς για να μπορείς να καταλάβεις αν έχεις καλύψει κατάλληλα τα όσα σε ρωτάνε. Το βλέμμα κι η οπτική επαφή είναι τόσο απαραίτητα, όσο τα ψιλά γράμματα σε ένα συμβόλαιο.

9. Τολμάμε αλλά με σύνεση

Αν η συνέντευξη προχωρήσει και φαίνεται πως τα έχεις πάει καλά, θα έρθει η στιγμή που θα πρέπει να ρωτήσεις για μισθό, ωράριο και τα σχετικά. Αν αυτά δεν είναι γνωστά βέβαια από πριν. Δεν είναι κακό να ρωτήσεις. Είναι κακό ν’ απαιτήσεις ή να δείξεις δεύτερες σκέψεις τη δεδομένη στιγμή. Εξάλλου αν κάτι δεν σε ικανοποιεί αφήνεις να φανεί σε δεύτερο χρόνο, αφού βέβαια πάρεις θετική απάντηση.

10. Χιούμορ VS σοβαρότητα, σημειώσατε Χ

Και τα δυο είναι απαραίτητα. Δένουν άψογα μεταξύ τους. Το χιούμορ σώζει από άβολες καταστάσεις όπως εκείνα τα δευτερόλεπτα που μοιάζουν αιώνας μερικές φορές. Η σοβαρότητα επαναφέρει τη συζήτηση εκεί που πρέπει να είναι. Όλα στη σωστή δοσολογία.

Μια συνέντευξη δεν είναι το τέλος, αλλά η αρχή. Επίσης δεν είναι η αρχή του τέλους. Μπορεί να δώσουμε άπειρες συνεντεύξεις στη ζωή μας, μπορεί και να μη χρειαστούν παρά μόνο ελάχιστες. Το θέμα είναι να το διασκεδάσεις. Να το χαρείς και να νιώσεις ικανοποίηση. Να πεις, «έκανα και είπα αυτά που ήθελα» και να το εννοείς. Αγορά εργασίας, υποψήφιοι, ερωτήσεις κι απαντήσεις. Όλα κομμάτι ενός παιχνιδιού. Ready, set, go.

Αφιερωμένο στα τηλέφωνα που είπαν «προσλαμβάνεστε».