Η τηλεοπτική σειρά «δυο ξένοι» έχει γράψει ιστορία για πολλούς λόγους. Πετυχημένο σενάριο, ακόμη πιο πετυχημένο επιτελείο ηθοποιών κι ένα ζευγάρι χαρακτήρων που αν και ξένοι ως προς τους διαφορετικούς κόσμους που εκπροσωπεί ο καθένας, η χημεία τους έχει τόση ένταση κι έκταση που διαπερνά το γυαλί της οθόνης και σε κυριεύει. Σε κάνει να το θέλεις στη ζωή σου. Ίσως όλοι να έχουμε ονειρευτεί ένα είδος χημείας σαν αυτό των Μαρκορά-Κουντουράτου. Το αν θα το αντέχαμε βέβαια είναι άλλη υπόθεση.

Ο σκηνοθέτης και καθηγητής αρχαίου δράματος Κωνσταντίνος Μαρκοράς κι η απαστράπτουσα, φαντεζί παρουσιάστρια στην τηλεόραση Μαρίνα Κουντουράτου, ανταλλάσσουν ατάκες που έγραψαν ιστορία με κεντρικό πάντα θέμα τον πόθο που ένιωθαν ο ένας για τον άλλον. Κι ενώ όλα ξεκινούν από μια απίστευτη κόντρα μεταξύ των δυο χαρακτήρων, στην πορεία οι σκέψεις κι οι απόψεις που είχαν αλλάζουν. Πόσες και πόσες σχέσεις στη ρεαλιστική και πραγματική ζωή δεν έχουν ξεκινήσει μ’ αυτόν τον τρόπο. Δυο άνθρωποι που ίσως να μην έχουν πολλά κοινά ή και κανένα, κατά πώς φαίνεται αρχικά. Δυο κόσμοι που θέλουν όντως να ενωθούν με κυριότερο εμπόδιο να είναι το ίδιο το μυαλό τους. Σκέφτονται τι θα πουν οι γύρω τους ή αν μπορεί να πετύχει μια σχέση με τόσο ανομοιογενείς προσωπικότητες. Αυτό όμως που δε λογάριασαν οι δυο πρωταγωνιστές αλλά κι όσοι έχουν βιώσει κάτι ανάλογο στην προσωπική τους ζωή είναι μια μαγική λέξη. Χημεία.

Και κάπως έτσι ο Κωνσταντίνος Μαρκοράς αρχίζει να σκέφτεται και να βλέπει αλλιώς την ατάλαντη -κατά τη δική του άποψη- Μαρίνα σε θέματα υποκριτικής στην αρχαία τραγωδία. Μια τραγωδία παράλληλα είναι κι όλο αυτό που εκτυλίσσεται ανάμεσά τους. Η επιτυχημένη σειρά των 90’s με την οποία έχουμε ερωτευτεί, δεν έχει πάντα το πέπλο του ρομάντζου και του απόλυτου ροζ. Οι δυο χαρακτήρες δεν είναι πάντα απόλυτα δοσμένοι σ’ έναν έρωτα. Υπάρχουν στιγμές που θέλουν απλούστατα να σπάσουν ο ένας το κεφάλι του άλλου με βάζα και κάθε είδους διακοσμητικό αντικείμενο. Υπάρχουν εντάσεις και μούτρα μετά από διαφωνίες με φωνές και τσιρίγματα. Υπάρχει πείσμα, εκείνο το ξεροκέφαλο και κραυγαλέο πείσμα που σε κάνει να θέλεις να σπάσεις τη οθόνη, να μπεις στη σκηνή που γυρίζεται, να τους πιάσεις και τους δυο και να τους τα χώσεις τόσο πολύ ώστε να ξυπνήσουν και να δουν πόσο αγαπιούνται. Κι είναι αυτό το τσαγανό των Μαρκορά-Κουντουράτου που διαιωνίζει τη φλόγα αυτής της σχέσης. Σου δημιουργεί ως τηλεθεατή μια αέναη αίσθηση προσκόλλησης κι εμμονής σχετικά με το τι θα γίνει, πότε επιτέλους θ’ ανταλλάξουν ένα φιλί και πότε θα γίνουν ζευγάρι.

Αν έκαναν λάθη; Ναι, όπως συμβαίνει εξάλλου σε όλες τις σχέσεις που ξεκίνησαν από δυο τόσο διαφορετικές προσωπικότητες. Προσπαθώντας ο Μαρκοράς να μην παραδεχθεί τον έρωτα που νιώθει για τη Μαρίνα, την κάνει να ζηλέψει με την πρόταση γάμου στη μέχρι τότε μνηστή του, Μίνα. Αλλά και η Μαρίνα προκαλεί πολλές φορές τη ζήλια του Κωνσταντίνου με τις δικές της στιγμές φλερτ και τη σχέση της με τον Λάμπη. Ακόμη κι όταν μετά από πολλά σκαμπανεβάσματα αυτής της σχέσης, η Μαρίνα είναι έγκυος από τον Κωνσταντίνο, κάνει ένα ακόμη λάθος, αποφεύγοντας ν’ αποκαλύψει στον ίδιο το γεγονός πως εκείνος είναι ο πατέρας. Υπάρχει ανωριμότητα, κακοποίηση, παθογένεια, βία, άρνηση, αποφυγή, εμμονή. Μπορεί να καλύπτονται κάτω από το πέπλο ενός πάθους, όμως το ότι αυτοί οι δύο χώρισαν ήταν ο μόνος τρόπος για να μπορέσουν κάποια στιγμή να τα βρουν.

Παρά τα λάθη που αμφότερες έκαναν οι δυο πλευρές, η χημεία τους φούντωνε ακόμη πιο πολύ. Στις πολύ μοναχικές τους στιγμές, όταν σεναριακά υπήρχαν μόνοι χωρίς σχέση, η χημεία υποβόσκει και περιμένει στη γωνία για να κάνει την εμφάνισή της και πάλι. Σαν ένα σπίρτο αυτοί οι δυο χαρακτήρες, έτοιμο ν’ ανάψει ανά πάσα ώρα και στιγμή. Ν’ ανάψει και να κάψει τα πάντα γύρω του. Η επιτυχία του σεναρίου των Αλέξανδρου Ρήγα και Δημήτρη Αποστόλου έγκειται στην άρνηση των Μαρκορά- Κουντουράτου ν’ αφήσουν αυτόν τον έρωτα. Δε θέλουν ν’ αφήσουν το συναίσθημα κι ας νιώθουν κάποιες φορές πως οι κόσμοι τους δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Αρνούνται να μην παλέψουν γι’αυτή τη σχέση κι ας ξέρουν πως μια μόνο λέξη ή φράση μπορεί να καταστρέψει τα πάντα μέσα σε δευτερόλεπτα.

Οι Μαρκοράς-Κουντουράτου δίνουν μέσα από αυτούς τους δυο ρόλους το στίγμα του ελεύθερου κι επαναστάτη έρωτα. Του έρωτα που δεν καταλαβαίνει από ρεαλιστικές διαφορές όπως καταγωγή, μορφωτικό επίπεδο, τρόπους και συνήθειες ζωής, βλέψεις για το μέλλον και γενικότερα καταβολές της μιας και της άλλης πλευράς. Ο Κωνσταντίνος αγάπησε τη Μαρίνα για το μέσα της τελικά. Η Μαρίνα αγάπησε τον Κωνσταντίνο για τον ίδιο λόγο. Δυο άνθρωποι που τους ένωσε η χημεία, τους σμίλευε το πάθος και τους έκανε αχώριστους η δύναμη για συγχώρεση. Συγχώρησαν κάθε λάθος με μεγαλείο ψυχής κι επέλεξαν το δικό τους διαφορετικό «μαζί». Αν αυτό δεν είναι έρωτας που γράφει ιστορία, τότε τι άλλο μπορεί να είναι!

Αφιερωμένο σε Δυο Ξένους που δεν τρόμαξαν και δεν το έβαλαν στα πόδια μπροστά στη δύναμη του έρωτα.

 

Πηγή φωτογραφίας 

Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου