Πάμε να παίξουμε ένα παιχνίδι; Φανταστείτε πως κάθε άνθρωπος αντιπροσωπεύει κάποια από τις 4 εποχές. Φέρτε στο μυαλό σας άτομα και συνδέστε τα με εποχές. Κάποιοι είναι χειμώνες, άλλοτε κρύοι και παγεροί, κι άλλοτε έρχονται με θερμές αγκαλιές που μοιάζουν με πολύχρωμα κασκόλ να μας ζεστάνουν. Κάποιοι είναι σαν την άνοιξη, με όμορφη διάθεση και έναν καλό λόγο για όλους. Άλλοι πάλι είναι σαν το φθινόπωρο. Προμηνύουν καταιγίδες με τις σιωπές τους κι άλλες φορές φοράνε χαμόγελα με τις γήινες αποχρώσεις της αλήθειας τους.
Πάμε τώρα και σε εκείνους που προσωπικά αγαπώ να φέρνω στο μυαλό μου. Τους ανθρώπους που μοιάζουν με τα καλοκαίρια. Είναι εκείνοι που έχουν τη θέρμη της πιο ζεστής εποχής. Την ηλιοφάνεια στο βλέμμα και μια ζεστή καρδιά που ξέρει να αγαπά αλλιώτικα. Ας κρατήσουμε αυτή τη σκέψη για την εποχή που τώρα διανύουμε και φτάνει σιγά σιγά στο τέλος της. Ξέρω, οι λάτρεις του καλοκαιριού -συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου- δε θέλουμε να ακούμε για τέλος εποχής, για τελευταίες μέρες διακοπών και γενικά δε συμπαθούμε τη λέξη τέλος. Όμως όσο κι αν δε θέλουμε να το παραδεχθούμε, όλα τα ωραία κάποτε κάνουν φινάλε. Έτσι και το καλοκαίρι. Αυτές, λοιπόν, τις ημέρες θα καταλάβουμε λίγο καλύτερα τους ανθρώπους που μοιάζουν με το τέλος του καλοκαιριού. Κι αυτό το άρθρο είναι αφιερωμένο αποκλειστικά σε εκείνους.
Οι άνθρωποι αυτοί έχουν τη νοσταλγία στο τσεπάκι τους. Μπορεί όταν βρεθείς κοντά τους να νιώσεις ότι πέφτεις ψυχολογικά, όμως η νοσταλγία τους για πράγματα και συναισθήματα που έχουν βιώσει δεν είναι ψυχοπλακωτική. Κρύβει μέσα της αγάπη. Είναι η νοσταλγία της ζεστασιάς. Είναι εκείνο το «νοιάζομαι» το αληθινό. Που έφυγε και χάθηκε, που ίσως ξανάρθει. Σαν το επόμενο καλοκαίρι. Οι άνθρωποι που μοιάζουν με το τέλος του καλοκαιριού είναι ακατέργαστα όμορφοι. Η εμφάνισή τους φανερώνει μια ζηλευτή ελευθερία στις επιλογές τους. Τα «πρέπει» δεν τους απασχολούν -μέσα σε λογικά πλαίσια. Φέρουν πάνω τους το άσπρο σημάδι του μαγιό για καιρό ως άλλο παράσημο στιγμών απόλυτης ξεγνοιασιάς. Το ηλιοκαμμένο δέρμα είναι η ταυτότητα της δικής τους ελευθερίας. Δε θα μπουν στη διαδικασία να κάνουν επίδειξη του τι και πόσα ζήσανε κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Θα σε αφήσουν να τα ανακαλύψεις μόνος σου. Χωρίς χάρτη θησαυρού. Μόνο κοιτώντας τους.
Αγαπώ τους ανθρώπους που μοιάζουν με το τέλος του καλοκαιριού όσο αγαπώ το ίδιο το καλοκαίρι. Είναι ενίοτε λίγο ψυχροί όταν απομονώνονται στις δικές τους σκέψεις. Μια ανάπαυλα από τη ρουτίνα και χάνονται στον λογισμό τους. Μαζί κι εμείς που τους παρατηρούμε. Αυτό βέβαια τους κάνει μερικές φορές εύκολα παρεξηγήσιμους, αλλά στην τελική ποιος από εμάς δεν είναι, όταν αποζητά την απομόνωση;
Οι άνθρωποι που μοιάζουν με το τέλος του καλοκαιριού έχουν μέσα τους καλά ριζωμένη τη ζεστασιά του. Είναι θερμοί στο συναίσθημα. Αναζητούν με ανέμελη παιδικότητα την αγκαλιά και το χάδι σε μια προσπάθεια να εξωτερικεύσουν όσα νιώθουν. Θέλουν φροντίδα και νοιάξιμο. Πολύ νοιάξιμο. Σαν μικρά παιδιά. Χαμογελάνε επίσης σαν μικρά παιδιά. Θα φωτίσει όλο τους το πρόσωπο όταν θα χαμογελάσουν κι αυτό θα σου τραβήξει αμέσως την προσοχή και το βλέμμα αφού δε συμβαίνει πολύ συχνά. Είναι μυστήριο τελικά τα άτομα που μοιάζουν με το τέλος του καλοκαιριού. Σου αποκαλύπτονται σαν ένα ηλιοβασίλεμα σε συννεφιά που άλλοτε πασχίζει να βγει ώστε να το θαυμάσουν όλοι κι άλλοτε κρύβεται πίσω από ένα γκρίζο σύννεφο για να μην το δει κανείς.
Δεν ξέρω αν σου άρεσε το παιχνίδι που πρότεινα και δεν ξέρω αν έχεις φέρει στο μυαλό σου κάποιον τέτοιο χαρακτήρα. Αν όμως έχεις κάποιον δικό σου άνθρωπο με όλα αυτά τα σπάνια χαρακτηριστικά, φρόντισε να «κλέβεις» λίγη από αυτή τη σπανιότητα. Και πού ‘σαι… προσοχή μεγάλη. Οι άνθρωποι αυτοί είναι απόλυτα ερωτεύσιμοι. Θα σε γοητεύσουν με τη νοσταλγία και τη θέρμη τους.
Ο Αλμπέρ Καμύ είπε: «Στη μέση του χειμώνα ανακάλυψα μέσα μου ένα ακατάβλητο καλοκαίρι». Κι ίσως αυτή να είναι η ακαταδάμαστη γοητεία των ανθρώπων που μοιάζουν λιγάκι με το τέλος του καλοκαιριού. Το ότι μπορούν δηλαδή να μοιάζουν με το καλοκαίρι όταν και όποτε οι ίδιοι επιλέξουν. Δε θα κάνουν επίδειξη της γοητείας τους. Θα σε αφήσουν να την ανακαλύψεις μόνος σου. Χωρίς χάρτη θησαυρού. Μόνο κοιτώντας τους.
Αφιερωμένο στους γητευτές του καλοκαιριού…
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
