Εμείς τα κλειδιά εμείς και τα αντικλείδια

Ο έρωτας αδιαμφισβήτητα  δεν είναι τυφλός. Είναι μεθύσι, έλξη, μαγεία, χημεία, πάθος αλλά σίγουρα όχι τυφλός. Έχει μια δόση λογικής αυτό το κοκτέιλ. Επιλέγουμε σε ποιους ανοίγουμε την καρδιά μας με βάση κάποιες συμπεριφορές κι άγραφους αόρατους κανόνες ο καθένας μας με τα δικά του κριτήρια. Εμείς είμαστε οι κλειδοκράτορες, εμείς αποφασίζουμε. Κρατάμε τα κλειδιά μα και τα αντικλείδια για την πολύτιμη καρδιά μας. Αν σκεφτούμε πως η καρδιά μας είναι ένα πανέμορφο σεντούκι με όλων των λογιών τους θησαυρούς μέσα κλειδωμένους έναν- έναν πώς κρίνουμε που θα δώσουμε τα αντικλείδια;

Πληθώρα συγγραμμάτων, θεωριών κι ερευνών προσεγγίζουν το θέμα από διαφορετικές πλευρές όμως η μοναδική αλήθεια είναι πως εν τέλει μιλάμε για συνειδητή επιλογή όταν αναφερόμαστε στο ποιόν επιλέγουμε να ερωτευτούμε ή να κάνουμε οικογένεια ή ακόμη και σε φιλικό επίπεδο με ποιους επιλέγουμε να κάνουμε παρέα. Καθαρά συνειδητά τα κριτήρια για όλες τις περιπτώσεις.

Στην περίπτωση της απογοήτευσης από προηγούμενη σχέση εννοείται πως κλείδωσες πράγματα κι ορκίστηκες πως δε θα τα ανοίξεις ποτέ ξανά. Στην περίπτωση της συναισθηματικής αδράνειας έχεις κλειδώσει για τα καλά προ πολλού και το ψάχνεις ίσως υπερβολικά πολύ ως προς το πώς και το πότε να αρχίσεις να ξεκλειδώνεις. Δώσε βάση λοιπόν και μη σκορπάς αντικλείδια δεξιά κι αριστερά.

Για την κλειδωμένη αγάπη το αντικλείδι είναι η αυτοθυσία. Θα το δώσεις σε εκείνο το άτομο που θα αποδείξει έμπρακτα πως σε αγαπά. Που θα θυσιάσει ώρες ύπνου για να σε συναντήσει. Που θα θυσιάσει χιλιόμετρα και κούραση για να σε βρει. Αυτοθυσία δε σημαίνει γίνομαι θύμα στο βωμό της αγάπης, αρκεί βέβαια η αγάπη αυτή να είναι αγνή κι αληθινή. Το πραγματικό «είμαι εδώ για εσένα οποιαδήποτε στιγμή» είναι αυτό που όχι μόνο την ξεκλειδώνει μα την αφήνει να αναπνεύσει κιόλας.

Για το κλειδωμένο πάθος το αντικλείδι είναι η αίσθηση της έκπληξης και σίγουρα όχι της πλήξης. Θα το χαρίσεις σε εκείνο το άτομο που θα δημιουργήσει όλες τις προϋποθέσεις για να αισθάνεσαι πως είσαι ξεχωριστό κομμάτι, μοναδικό κι απόλυτα επιθυμητό μέσα στη σχέση. Δε θα χρειάζεσαι συνεχείς επιβεβαιώσεις γι’ αυτό, μα θα συμβαίνει αβίαστα και θα είναι όμορφο. Το πάθος είναι πολλές φορές αλληλένδετο με το θαυμασμό που τρέφουμε προς το σύντροφό μας. Το να θαυμάζουμε το χώρο στον οποίο κινείται, την ταυτότητα που έχει εκτός σχέσης, τον τρόπο που αλληλεπιδρά με συναδέλφους ή φίλους μας φέρνει ακόμη πιο κοντά στο κομμάτι πάθος. Μη συνδέεις το πάθος πάντα με τη σωματική έλξη κι επαφή. Το ίδιο δυνατό είναι το πάθος για βαθιά επικοινωνία και κατανόηση.

Για τα κλειδωμένα «θέλω» το αντικλείδι είναι ο σεβασμός. Ίσως χτύπησα ευαίσθητες χορδές εδώ, μα λίγο πολύ τα θέλω μας είναι αυτά που κλειδώνουμε πρώτα στη λίστα. Αρχικά θα τα στριμώξουμε λιγάκι δίνοντας χώρο στα θέλω του άλλου και με τον καιρό ίσως να τα πακετάρουμε στις θήκες με το αεροστεγές κλείσιμο για να δώσουμε πια βάση μόνο στα θέλω του άλλου. Σεβασμός για τα θέλω σου, για τις επιθυμίες σου όσο παράλογες κι αν φαίνονται. Για τους φόβους σου αλλά και τα πιο τρελά σου όνειρα. Έτσι σε κερδίζει κάποιος!

Για την κλειδωμένη ελευθερία άποψης και συμπεριφοράς το αντικλείδι είναι η πολυσυζητημένη εμπιστοσύνη. Τώρα βέβαια θα σκεφτείς πολύ κλισέ όλο αυτό, το έχω ακούσει άπειρες φορές. Η εμπιστοσύνη δεν είναι αυτή που θα σε κάνει να δώσεις ένα-ένα όλα τα αντικλείδια; Η εμπιστοσύνη δεν είναι αυτή που θα σε κάνει να αφήσεις τον εαυτό σου να παρασυρθεί σε κάτι όμορφο; Η εμπιστοσύνη είναι αυτή που θα σε κάνει να θες να δώσεις πράγματα κι όχι να κρατάς μέσα σου.

Για τον κλειδωμένο σου εαυτό ευθύνεσαι μόνο εσύ. Ναι, οι επιλογές σου είναι όλες συνειδητές -κι οι πετυχημένες αλλά κι οι αποτυχημένες. Το παράδοξο της υπόθεσης κι η μεγάλη ειρωνεία είναι πως για να αρέσεις γενικά πρέπει πρώτα να σου αρέσεις συγκεκριμένα. Αν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου θα αρχίσεις να ξεκλειδώνεις με τον καιρό.

Άτομα με τα οποία μοιάζουμε σε πολλά, άτομα με τα οποία έχουμε αντίθετες προσωπικότητες και συμπεριφορές, άτομα με τα οποία τα χνώτα μας δε ταιριάζουν κι αναρωτιόμαστε πώς γίνεται όλο αυτό. Οποιαδήποτε κι αν είναι η περίπτωση, το σίγουρο είναι πως για τον καθένα μας η εμβάθυνση είναι διαφορετική κι η προσέγγιση ποικίλλει. Ίσως και να σου φαίνεται βουνό όμως όσο συνειδητά κι αν είναι τα κριτήρια μην ξεχνάς πως μιλάμε για την καρδιά.

«Το να ερωτεύεσαι είναι να δίνεις κάτι που δεν έχεις!» Συνειδητά λοιπόν, κράτησε καλά κλειδωμένα όσα εσύ θες και πρόσφερε τα αντικλείδια με φειδώ. Άλλωστε, η θέα της αγάπης και του έρωτα είναι πιο ελκυστική όταν αποκαλύπτεται σιγά-σιγά κι όχι μονομιάς.