Το άγχος μιας πιθανής απιστίας είναι κάτι που απασχολεί αρκετούς που βρίσκονται σε σχέση. Το να υποψιάζεσαι επί μονίμου βάσεως το ταίρι και να πιστεύεις πως θα σου τη φέρει και θα μπλέξει με τρίτο πρόσωπο δεν είναι και ό,τι καλύτερο (συμφωνούμε όλοι φαντάζομαι).

Ένα μήνυμα ή ένα τηλεφώνημα κάπως πιο αργά το βράδυ, μια επαγγελματική συνάντηση που έσκασε απ’ το πουθενά, ένα άκυρο στην έξοδο που είχατε κανονίσει γιατί ξαφνικά κάτι προέκυψε, αρκούν για να κάνει το μυαλό σου τα πιο τρελά σενάρια πως σ’ έχουν απατήσει ή έστω πως παίζει το ματάκι τους. Όλα αυτά σου ακούγονται διαβολικές συμπτώσεις και προτιμάς να εξακριβώσεις πως ισχύουν προτού πιστέψεις σ’ αυτές.

Κάποιες φορές βγάζουμε συμπεράσματα αυθαίρετα, χωρίς καν να έχουμε στοιχεία στα χέρια μας. Υπάρχουν άτομα που και μόνο στον ήχο του μηνύματος στο κινητό του συντρόφου τους θα υποθέσουν πολλά περισσότερα από κάτι τυπικό, επαγγελματικό, οικογενειακό, φιλικό. Πάμε να δούμε για ποιους λόγους κάνει την εμφάνισή της αυτή η τόσο ψυχοφθόρα κατάσταση που «τρώει» με τον καιρό τη σχέση;

Σε έρευνα που έγινε ανάμεσα σε 96 ετερόφυλα ζευγάρια, οι ψυχολόγοι κατέληξαν στο ότι όταν σε κυριεύει το άγχος της απιστίας υποσυνείδητα προβάλεις την έλξη που νιώθεις για κάποιον στο άλλο σου μισό. Για να γίνουμε πιο κατανοητοί, το θέμα δεν είναι αν σε έχουν απατήσει ή αν θα σε απατήσουν, αλλά αν εσύ το έχεις κάνει στο παρελθόν. Φαίνεται και ακούγεται τρελό, αλλά το υποσυνείδητο λειτουργεί με έναν παράξενο κι αλάνθαστο τρόπο. Στην ουσία όλο αυτό είναι μια προσπάθεια να «δικαιολογήσεις» τη δική σου τάση προς απιστία. Χτύπησα ευαίσθητες χορδές; Θα δείξει στην πορεία.

Μια επίσης πιθανή αιτία να νιώθει κάποιος μονίμως άγχος για το αν το ταίρι θα τον απατήσει είναι ο βαθμός προσκόλλησης προς τον/τη σύντροφό του. Εδώ θα «σκάψουμε» λιγάκι πιο βαθιά. Αν μεγάλωσες με γονείς που σου πρόσφεραν αμέριστη προσοχή και φροντίδα, τότε -σύμφωνα με ψυχολόγους- ο βαθμός προσκόλλησης στη σχέση θα είναι τέτοιος ώστε να σου αρκεί να σου προσφέρει ασφάλεια και σιγουριά. Αν από την άλλη μεγάλωσες αποζητώντας την προσοχή και τη φροντίδα των γονιών, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να χτυπήσει κόκκινο η εξάρτηση που νιώθεις απ’ το ταίρι. Κοινώς, θέλεις να είστε συνέχεια μαζί, να κάνετε πράγματα μονίμως παρέα και όταν δεν είστε -πράγμα φυσιολογικό, δεν είστε σιαμαίοι- φρικάρεις βάζοντας διάφορα με το μυαλό σου.

Μια ακόμη αδιαμφισβήτητη αιτία του άγχους της απιστίας είναι η πεποίθηση «δεν αξίζω να με αγαπάνε». Χαμηλά επίπεδα αυτοσεβασμού, μειωμένη αυτοπεποίθηση, τραγική ανασφάλεια. Αυτά τα συστατικά φτάνουν και περισσεύουν για τη συνταγή της καταστροφής. Στην ουσία της αυτό-καταστροφής, αφού το να θεωρείς πως δεν αξίζει να σε αγαπούν και δεν είσαι και κάτι το φοβερό, είναι όχι μόνο δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αλλά βλάπτει εσένα και τη σχέση σου.

Για όλες τις παραπάνω αιτίες, το μόνιμο άγχος απιστίας σε μια σχέση είναι κατά κάποιο τρόπο δικαιολογημένο. Δε δικαιολογείται όμως το γιατί να συνεχίζει να συμβαίνει απ’ τη στιγμή που η άλλη πλευρά δεν έχει δώσει δικαίωμα, πόσο μάλλον όταν σου επισημαίνει πόσο ενοχλητικό είναι. Υπάρχουν φυσικά τρόποι να το αποβάλεις, αλλά πρέπει να προσπαθήσεις να παραμερίσεις έναν πολύ κακό «συμβουλάτορα», τη ζήλια.

Μια καλή ιδέα είναι να ανοίξετε με το ταίρι όλα σας τα χαρτιά. Χωρίς ενδοιασμούς. Όλα στη φόρα, που λένε. Οι θεραπευτές υποστηρίζουν πως οι σύντροφοι είναι καλό να μιλήσουν για τα λάθη που πιστεύουν πως έκαναν στο παρελθόν, ακόμα και να αποκαλύψουν τυχόν απιστίες. Εν ολίγοις, να μοιραστούν τις πληγές τους. Χωρίς φόβο αλλά με πάθος. Αποτελεί μια μορφή κάθαρσης όλο αυτό και για τις δύο πλευρές και κυρίως για εκείνον που νιώθει το άγχος της απιστίας.

Παράλληλα, κάτι που θα βοηθούσε πολύ είναι να εμβαθύνουμε με τη βοήθεια ειδικού σε παρελθοντικές σχέσεις και στον ίδιο μας τον εαυτό. Να αναρωτηθούμε γιατί νιώθουμε άγχος απιστίας, ποια είναι η θέση μας στη σχέση και ποια η εικόνα μας. Θες να είσαι ο σύντροφος με το άγρυπνο βλέμμα που θα ελέγχει τα πάντα ή εκείνος που αγαπά και σέβεται τον εαυτό και μαζί και το ταίρι του;

Το άγχος της απιστίας είναι συνήθης κατάσταση σε πολλές σχέσεις και ενίοτε μπορεί να βασίζεται σε ρεαλιστικές ενδείξεις. Να έχει δώσει ο ένας από τους δυο «δείγματα» και σημάδια πως κάτι δεν πάει καλά. Δε βγάζει όμως πουθενά ένα μόνιμο «κυνήγι θησαυρού» με πυξίδα την παράνοια και τη ζήλια. Εξάλλου, σε αυτή την περίπτωση έχει ήδη χαραχτεί μια πορεία αμετάκλητα μοναχική στον χάρτη.

Αφιερωμένο στις «προφανείς» αιτίες που κάνουν ζημιά…

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Μαίρη Σάμου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.