Η μεγαλύτερη αυταπάτη είναι να πιστέψεις πως χωρίς εσένα δε ζει

«Ω σχέση!». Η φράση από μόνη της μια ωδή στον όρο σχέση με οτιδήποτε αυτός περικλείει. Κάποιοι από εσάς σίγουρα θα προφέρατε την παραπάνω φράση με μια κάποια αίσθηση θαυμασμού. Κάποιοι όμως θα την προφέρατε με απογοήτευση κι ίσως μια μικρή αγανάκτηση. Κρατήστε το όποιο αρχικό, γνήσιο συναίσθημα. Θα μας χρειαστεί για πιο κάτω.

Η σχέση είναι σύνολο και δέσιμο. Είναι κοινός προορισμός μέσα από διαφορετικούς χαρακτήρες που μοιράζονται μια σειρά από συμφωνίες αλλά και διαφωνίες. Δεν υπάρχει η τέλεια σχέση όπως δεν υπάρχει ο τέλειος έρωτας. Υπάρχουν όμως οι αληθινές σχέσεις οι οποίες φαντάζουν τέλειες στα μάτια πολλών από εμάς. Κι η αλήθεια μιας σχέσης φαίνεται αναμφίβολα στις συμπεριφορές.

Και κάπου εδώ έρχονται οι αυταπάτες. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη θρέφει αυταπάτες σε μια σχέση. Τα είδη της αυταπάτης ποικίλλουν ανάλογα με το σκεπτικό του καθενός. Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε πως ανά περιπτώσεις μπορεί να είναι και σωτήριες. Υπάρχουν βλέπετε άνθρωποι που είναι απόλυτα ευτυχισμένοι βιώνοντας μια σχέση μέσα από την άγνοια για κάποια πράγματα. Τι γίνεται όμως όταν νομίζεις πως είσαι τόσο σημαντικός και τόσο απαραίτητος για τον άλλον ως σύντροφος που χωρίς εσένα δεν αναπνέει καν;

Η μεγαλύτερη λοιπόν αυταπάτη μέσα σε μια σχέση είναι η προαναφερθείσα. Το να πιστεύεις, το να θεωρείς και να πρεσβεύεις πως είσαι τόσο σημαντικός για κάποιον που δεν μπορεί να υφίσταται η εκάστοτε σχέση χωρίς εσένα. Κι εκεί είναι που μπορεί και να χάσεις όλο το παιχνίδι, όλη την ουσία.

Αν σου ζητούσαν να σκεφτείς το θέμα σχέση αλλιώς, δηλαδή χωρίς δεδομένα και εγγυήσεις για καμία από τις δυο πλευρές θα πάλευες να αποδείξεις τη δική σου σημαντικότητα κάθε μέρα, κάθε στιγμή και κάθε λεπτό. Αν σου έλεγαν πως δεν είσαι δα και η μοναδική σκέψη στο μυαλό κάποιου και πως υπάρχουν χίλια δυο άλλα πράγματα με τα οποία ρεαλιστικά ασχολούμαστε καθημερινά παρ’ όλο που αγαπάμε, ερωτευόμαστε με πάθος και εξομολογούμαστε τα δυνατά μας συναισθήματα;

Κατανοώ πως μπορεί όλο αυτό να αποτελεί ένα γερό χαστούκι ως πιθανή διαπίστωση αλλά η απαστράπτουσα αλήθεια είναι πως οι σχέσεις πρέπει να χτίζονται χωρίς δεδομένα. Δεν είσαι δεδομένος για κανέναν. Τα ίδια τα συναισθήματά σου δεν είναι δεδομένα μέσα σε μια σχέση. Υπάρχουν αστάθμητοι παράγοντες που μπορεί να τα μεταβάλουν από τη μια στιγμή στην άλλη. Είναι μεγάλη αυταπάτη το να θεωρείς πως είσαι το μόνο απόλυτα σημαντικό στοιχείο μέσα στη σχέση. Είναι τεράστια αυταπάτη το να θεωρείς πως τα δικά σου «σ’ αγαπώ» θα καλύψουν οποιαδήποτε άλλα που ίσως προσπαθήσουν μπουν στην πορεία.

Η αξία σου θα φανεί στη πορεία, μέσα από τα «δίνω» της άλλης πλευράς. Όταν είσαι σημαντικός στο δείχνουν. Όταν είσαι απαραίτητος στο λένε. Δεν έχει να κάνει με ευάλωτες πλευρές. Δεν έχει να κάνει με εγωισμούς. Όταν όμως δε λαμβάνεις αυτού του είδους την προσοχή και το κανάκεμα τότε δυσφορείς αφελώς. Σίγουρα οι απόψεις σου μετράνε αλλά όχι στο βαθμό που εσύ νόμιζες. Μετά εβαιότητος τα δικά σου θέλω εισακούονται αλλά όχι στο μέτρο που εσύ ευελπιστείς να γίνεται.

Οι σχέσεις έχουν πάντα μέσα τους το στοιχείο της αυταπάτης κι αυτό είναι που τις κάνει να αντέχουν αν το καλοσκεφτείς. Η αυταπάτη είναι το καύσιμο για να κρατηθούν κάποιες λεπτές ισορροπίες γιατί όταν έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που ρεαλιστικά έχουν διαφορετικές προσωπικότητες, διαφορετικά πιστεύω και θα πρέπει αυτά να συνδυαστούν και να συνεργαστούν για το καλό μιας σχέσης, τη θέλεις την αυταπάτη σου ως ένα σημείο. Σου δίνει κίνητρο το να πιστεύεις πως κάποιος «πίνει νερό στο όνομά σου» κι ας μην συμβαίνει απόλυτα.

Η ευτυχία έρχεται πολλές φορές μέσα από την άγνοια ή την αναβλητικότητα. Όλα εξαρτώνται από το βαθμό της αλήθειας που θέλεις να έχει ως ταυτότητα η δική σου εκάστοτε σχέση. Και τώρα δες στο χέρι σου τα κρατούμενα, το καθαρό συναίσθημα στο άκουσμα της λέξης «σχέση» και την αλήθεια της. Πάμε για το ζητούμενο;

Ένα είναι το ζητούμενο όταν μιλάμε για σχέσεις. Το να είμαστε αληθινοί όχι μόνο σε αυτά που πρεσβεύουμε αλλά και σε αυτά που εκφράζουμε. Το πόσο σημαντικός είσαι για τον άλλον θα φανεί στις λεπτομέρειες. Γιατί οι λεπτομέρειες είναι εκείνες που στολίζουν το τελικό αποτέλεσμα δίνοντας μορφή. Ακόμη και στις αυταπάτες.

Αφιερωμένο σε κάθε «θεότητα» με επίχρισμα θνητού.