Κάποιον να φροντίζουμε

«Μου αρέσει να με φροντίζουν». Το έχουμε νιώσει αλλά και το έχουμε ψελλίσει πολλές φορές. Ειδικότερα δε, σε στιγμές που οι αντοχές μας έχουν βαρέσει κόκκινα, ξέρετε, εκεί που λέμε πως δεν αντέχουμε άλλο και θέλουμε πολύ απλά ν’ αφεθούμε στη φροντίδα των άλλων.

Το γνωστό pampering, όπως συνηθίζεται να μοστράρει σαν ταμπέλα στα social media, έχει δυο όψεις. Εάν νιώθουμε πλήρεις κι ολοκληρωμένοι από την περιποίηση που δεχόμαστε από τους γύρω μας, άλλο τόσο πλήρεις κι ίσως και περισσότερο, νιώθουμε όταν εμείς φροντίζουμε τους γύρω μας. Όταν είμαστε εμείς αυτοί οι οποίοι «κανακεύουμε» τους άλλους, αυτούς που αγαπάμε και που μας γεμίζει το να τους φροντίζουμε.

Τι είναι αυτό που μας προκαλεί αυτή την εσωτερική ανάγκη για φροντίδα; Πόσο μας γεμίζει το να την προσφέρουμε; Σαφέστατα είναι κάτι που αφορά σε μέγιστο βαθμό την ανθρώπινη εξέλιξη που προκαλεί το να σχετίζεσαι. Έχει δηλαδή να κάνει με το «νοιάζομαι». Είναι μεγάλη εσωτερική ανάγκη και πηγάζει από το πόσο συναισθηματικά λειτουργεί κάποιος στη ζωή του. Ακόμα κι οι απόλυτα ανεξάρτητοι έχουν ανάγκη από το να τους φροντίζουν καθ’ ότι το ίδιο τους το σύστημα κάποιες φορές φωνάζει «κουράστηκα να τα κάνω όλα μόνος μου».

Το να νοιάζεσαι για τους γύρω σου, για τα δικά σου αγαπημένα κι οικεία πρόσωπα, είναι τύχη. Και μπορεί μέσα στην ημέρα να μην προλαβαίνεις να δείξεις όλη σου τη φροντίδα, αλλά αυτά που θα έχεις κάνει τελικά θα είναι αρκετά για να σε κάνουν να νιώσεις χρήσιμος. Κι όταν λέμε να νιώσεις χρήσιμος, φυσικά δεν το εννοούμε από τη χειριστική πλευρά του θέματος, το να σε εκμεταλλεύονται οι γύρω σου. Δε μιλάμε για περιπτώσεις όπου θα σου ζητάνε μονίμως να φέρεις εις πέρας καταστάσεις προκειμένου να επιβραβεύεσαι με την ψευδή αίσθηση ικανοποίησης πως βοηθάς και προσφέρεις όταν αυτοί που στο ζητάνε το κάνουν με τρόπο χειριστικό κι έξυπνο υποτίθεται.

«Σε νοιάζομαι» και θέλω να στο δείχνω καθημερινά. «Με γεμίζει» το να σου φέρω καφεδάκι και το αγαπημένο σου σνακ την ώρα που θα κάνεις διάλειμμα. «Με κάνει να νιώθω όμορφα» μέσα μου το να σου χαρίσω ένα φιλί και μια αγκαλιά, όταν όμως δεν το έχουμε προγραμματίσει. «Με ζεσταίνει» το να σε ακούσω όταν έχεις τις μαύρες σου. «Με κάνει να θέλω να σε φροντίζω» ακόμα πιο πολύ, όταν βγαίνει η δική σου ανάγκη στην επιφάνεια του να το κάνω.

Φροντίζω, σημαίνει αγαπώ βαθιά. Η φροντίδα έχει πάντα γλυκιά γεύση, ανάλαφρη. Παρατήρησε τα πρόσωπα εκείνων που αγαπάς όταν δέχονται τη φροντίδα σου απλόχερα. Δες πόσο πιο ήρεμα είναι, πόσο πιο ξεκούραστα και ξέγνοιαστα σε όψη όταν καταλάβουν το πόσο τους νοιάζεσαι μέσα στην ημέρα. Βασική προϋπόθεση βέβαια το να εκτιμούν την ανάγκη σου για φροντίδα και στοργή. Θα είναι μέγα λάθος το να την πάρουν ως δεδομένη κι εκεί οι ανθρώπινες σχέσεις δεν κυλάνε πια ομαλά, αφού πλέον μιλάμε γι’ ανταλλάγματα κι άτυπους ανταγωνισμούς.

Φροντίζω και νοιάζομαι σημαίνει γουστάρω να το κάνω μέχρι να αισθανθώ πως δεν έχω άλλο, μέχρι να στερέψω μέσα στην ημέρα από αυτό. Να θέλω να δώσω την ενέργειά μου για να κάνω πράγματα για εκείνους που αγαπώ πολύ. Να μοιραστώ έτσι τον εαυτό μου με εκείνους. Να «κουμπώσει» η δική μου ανάγκη του να το κάνω με την ανάγκη των άλλων για τη δική μου στοργή. Να νιώσουμε πληρότητα μέσα στη σχέση μας με παιδιά, συντρόφους, γονείς και φίλους.

Φροντίζω σημαίνει «δίνομαι». Δίνω συναίσθημα κι όχι υλικά αγαθά. Το να προλάβεις για παράδειγμα να εκπληρώσεις μια πολύ απλή επιθυμία κάποιου πριν καν εκφραστεί είναι προσωπική ολοκλήρωση. Δείχνει επίσης το επίπεδο επικοινωνίας που υπάρχει μέσα σε μια σχέση. Είναι ικανοποίηση το να ξέρεις πως βοήθησες πολύ ανθρώπους που αγαπάς. Σε εξελίσσει.

Έτσι λοιπόν, την επόμενη φορά που θα παραπονεθείς για έλλειψη χρόνου και κούραση από υποχρεώσεις, φέρε στο μυαλό σου εκείνους που δεν πρόκειται να αντικρίσουν ένα χαμογελαστό πρόσωπο κι ένα ευχαριστώ όπως εσύ όταν θα σου δοθεί η ευκαιρία να τους φροντίσεις. Αγάπησε να φροντίζεις και φρόντισε να αγαπάς.

Αφιερωμένο στα «σε νοιάζομαι».